به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، "رایان استوارت" در گزارشی در "سی بی سی نیوز" مینویسد: كاركنان و افسران ارتش ایالات متحده، در ستاد ویژه آفریکام در اشتوتگارت آلمان، در حال سازماندهی ماموریت های آموزشی خود در بیش از سه قاره با تمركز بر حوزه "آفریقا" هستند.
مسئله قابل توجه این است که فرماندهی ایالات متحده در آفریقا - آفریكام- درست زمانی که پنتاگون در حال کوچکسازی گسترده قرار دارد، در كانون توجه قرار گرفته است.
اما این حرکت با تفکر جدید در واشنگتن همزمان بوده است این که جنگهای بزرگ مانند عراق و افغانستان در آینده كمتر روی خواهند داد، پس زمان برای تغییر اولویتها برای " آماده شدن برای درگیریهای کوچک منطقهای" فرا رسیده است.
تحقق این هدف، به واحدهای ویژه با توانایی اقدام فوری برای کار با نیروهای محلی در طیف گستردهای از ماموریتها، از ماموریتهای ضد شورش تا حمایت از ماموریتهای صلح سازمان ملل متحد و اتحادیه آفریقا، نیاز دارد.هیچ کشور آفریقایی موافق میزبانی کامل مرکز فرماندهی ایالات متحده با توجه به سردردهای امنیتی که به همراه خود دارد، نیست. به همین دلیل است كه فرماندهی آفریكام در اشتوتگارت آلمان واقع شده است و بسیاری از سربازان در روستاهای آفریقایی دشت کانزاس آموزش میبینند.
با این حال تعداد نیروهای نظامی ایالات متحده در آفریقا امسال به 5000 سرباز خواهد رسید.
آنها همچنین حضور خود در 38 كشور آفریقایی را از مجموع 54 کشور تثبیت خواهند كرد و میتواند تا 100 ماموریت جداگانه را در این قاره بنا بر قابلیتهای نظامی خود انجام دهند، كه اغلب توسط تیمی از متخصصان وزارت امور خارجه ایالات متحده و پیمانکاران خصوصی حمایت میشود.در حالی که اهداف نظامی ایالات متحده به اندازه کافی واضح و روشن به نظر میرسد، اما واشنگتن اهداف به زبان نیاوردهای هم از حضور آفریقایی خود خواهد داشت- اما به لحاظ استراتژیك ، كنترل و یا حذف چین و دیگر کشورهای آسیایی در این منطقه و متعاقبا كنترل كشورهای هدف در آسیا و منطقه پاسفیك از اهمیت ویژهای برخوردار است.
در حالی که آفریقا با استانداردهای جهانی فاصله زیادی دارد، این قاره دارای پتانسیل منابع طبیعی عظیم و با ارزش به لحاظ استراتژیک آنهم در تعاملات آینده جهانی است، که همین مزیت به شكلگیری جبهه كشمكش بین المللی كمك خواهد كرد - نمونه بارز آن همراهی آمریكا و فرانسه در مداخلات نظامی اخیر در منطقه بر خلاف تنشهای گذشته این دو كشور، میتوان اشاره داشت.
فرانسه در آفریقا در طی سال گذشته، فوق العاده فعال شده است. در مرحله اول 4000 سرباز، از جمله نیروهای ویژه خود را به بهانه جلوگیری از پیشرفت نیروهای القاعده و شورشیان در مالی روانه این كشور كرد، و پس از آن 1000 سرباز دیگر را به جمهوری آفریقای مرکزی برای سرکوب خشونت مسلمانان و مسیحیان پس از کودتا، اعزام كرد!
در هر دو درگیری، ایالات متحده حمل و نقل هوایی گسترده به علاوه پشتیبانیهای لجستیکی و اطلاعاتی و همكاریهای مشترک در غرب آفریقا برای مقابله با القاعده را به فرانسه پیشنهاد داد.
از طرفی سیاستمداران فرانسه در مورد بار سنگین مالی مداخله نظامی فرانسه در آفریقا، هر چند پاریس دارای منافع استراتژیک در مستعمرات سابق است، ابراز نگرانی کردند.در حال حاضر پاریس مذاکرات خود با واشنگتن را برای ایجاد یک شبکه جامع ضد تروریسم جدید در سراسر مناطق سنتی مستعمره خود آغاز كرده است.
به گزارش آسوشیتد پرس، نیروهای فرانسه با استقرار 3000 سرباز دائمی در منطقه ساحل، جنگنده های رافائل و میراژ در یک پایگاه هوایی در چاد، اقداماتی برای ایجاد ثبات در منطقه و تشویق بیشتر ایالات متحده به پشتیبانی از فرانسه، تحرک نظامی خود در آفریقا را دنبال می کند.
در حال حاضر اروپا با اعزام 1000 تا 600 سرباز به بهانه ایجاد ثبات در كشورهای هدف، تلاش دارد در این غارت جهانی آفریقا سهمی برای خود قائل گردد.
اخیرا وزرای امور خارجه اروپا با استقرار سریع 600 سرباز برای تقویت تلاشهای صلح فرانسویها و سازمان ملل متحد در جمهوری آفریقای مرکزی موافقت خود را اعلام كردهاند. در این بین آلمان و بریتانیا با ارسال کمک های لجستیکی آفریقا نقش برجستهای را ایفا میکنند.
ظاهرا اطلاع كافی از هزینههای هرج و مرج در آفریقا و واقعیتهای استراتژیک در منطقه در بین كشورهای اتحادیه اروپا وجود دارد.با این حال، این افزایش حضور نظامی غرب در آفریقا به یک سرخوردگی برای بسیاری در غرب تبدیل شده است و بسیاری از آفریقاییها به باور رسیدهاند كه زمان حل مشكلات به دست خودشان فرارسیده است.
با این حال، با وجود افزایش استقرار نیروهای نظامی در سومالی و در غرب آفریقا، مشکلات امنیتی این قاره تحت غارت، دلهره آور است.
برخی از نیروهای نظامی کارآمد در این قاره، از جمله آفریقای جنوبی، تمایل کمی برای دخالت در درگیریهای منطقه ای دارند. همه این علائم نشان میدهد که دخالت غرب بنا بر منافع چشمگیر در منطقه آفریقا در حال افزایش است.
انتهای پیام/