به گزارش
خبرنگار احزاب باشگاه خبرنگاران، فعالیت گروههای سیاسی با گرایشهای متفاوت از گذشته تاکنون در کشور همواره وجود داشته است و تمامی این گروهها و احزاب در نحوه فعالیت و عملکرد حزبی با فراز و نشیبهایی مواجه بودهاند.
در ادبیات سیاسی، چپ یا چپگرا با ریشه فرانسوی که دارد، خواهان تغییرات تدریجی یا رادیکال در جهت ایجاد برابری در توزیع ثروت و قدرت است و به نوعی کسانی که در سمت چپ پارلمان مینشستند، مخالف سلسله مراتب سنتی قدرت و پشتیان اصلاحات بودند و در مقابل افرادی که در سمت راست پارلمان مینشستند با عنوان راستگرا، حامی وضع سیاسی موجود در کشور بودند.
روشنفکران مذهبی در سالهای پس از انقلاب اسلامی، همواره معتقد به اصلاح در سنتهای مذهبی، انطباق آموزههای مذهبی با ارزشهای نوینی چون آزادی، حقوق بشر و مردمسالاری و تمایل به تغییر ساختارهای مذهبی موجود بودند.
اختلافات و دیدگاههای گوناگون پس از انقلاب اسلامی ایران، موجب شد تا مجمع روحانیون مبارز در سال ۱۳۶۶ و با موافقت امام خمینی(ره) از جامعه روحانیت مبارز جدا و تاسیس شود و به نوعی انشقاق مجمع روحانیون مبارز از جامعه روحانیت مبارز سر آغاز جناحبندی سیاسی در سالهای بعدی شد.
اگرچه "آیتالله هاشمی رفسنجانی" با حمایت جامعه روحانیت مبارز و سایر گروههای همسو مانند موتلفه اسلامی بر سر کار آمد اما در دولت وی عناصری از هر دو جناح سیاسی کشور موجود بودند.
دوره اول و دوم ریاستجمهوری "آیتالله هاشمیرفسنجانی" تقریبا همزمان با دوره چهارم و پنجم مجلس شورای اسلامی بود. در دوره چهارم اکثریت کرسیهای پارلمان در اختیار اصولگرایان بود و در دوره پنجم مجمع روحانیون مبارز که به عنوان جریان(چپ) اصلاحطلب در کشور فعال بود در اعتراض به رد صلاحیت نامزدهایش لیستی ارائه نداد و اکثریت مجلس پنجم در دست اصولگرایان بود.
*چرخش بزرگ در فضای سیاسی کشورانتخابات ریاستجمهوری دوره هفتم یک چرخش بزرگ در فضای سیاسی کشور بود چراکه در میان کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری تنها نامزد اصلاحطلب از سوی مجمع روحانیون "محمد خاتمی" بود. در این دوره برخی از گروههای دخیل در تشکیل سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی هم از آن جدا شدند و در مقابل تمام گروههای جریان اصولگرا مانند جامعه روحانیت مبارز، جمعیت موتلفه اسلامی و سایر گروهها نیز از ریاستجمهوری "ناطقنوری" حمایت میکردند.
با پیروزی "محمد خاتمی"در انتخابات ریاستجمهوری حامیان وی نخست به جبهه دوم خرداد و پس از آن به اصلاحطلبان معروف شدند و در دولت وی اتفاق مشابهی با آنچه در دولت قبل روی داده بود افتاد. بخشی از حامیان خاتمی اقدام به تاسیس یک تشکل سیاسی به نام جبهه مشارکت ایران اسلامی کردند. این جبهه در انتخابات مجلس ششم به شدت فعالیت کرد و توانست اکثریت کرسیهای مجلس را به خود اختصاص دهد که در مجلس با عملکردهای خود، هیاهوهای زیادی به راه انداختند که پس از پیروزی "خاتمی" در انتخابات سال 76 جناح چپ از اصطلاح جدید
اصلاحطلبان استفاده میکرد و برای اصلاحطلبان، از اصطلاح غیر رسمی
دوم خردادیها هم، نیز استفاده میشد.
وقایع و فتنهگریهایی که در جریان انتخابات ریاستجمهوری دهم از سوی بسیاری از اصلاحطلبان در سال 88 اتفاق افتاد منجر به انحلال دو تشکل اصلی اصلاحطلب یعنی جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی به دلیل انجام اقداماتی همچون تشویش اذهان عمومی علیه نظام شد که پس از روی کار آمدن دولت یازدهم این دو حزب منحله تلاشهای زیادی را برای فعالیت مجدد آغاز کردند که با مخالفتها و اعتراضهای شدیدی مواجه شد.
اصلاحطلبان در جریان انتخابات ریاستجمهوری سال
1388 به دلیل کاندیداتوری "میرحسین موسوی" عنوان جنبش سبز را به خود دادند که ملت ایران، به دلیل بروز بیحرمتیها و هتاکیها به مقدسات دینی و مذهبی و نشانه گرفتن اصل نظام و ولایت فقیه از سوی موسوی و کروبی که با انگیزه کسب قدرت و براندازی نظام به میدان آمده بودند، حاضر به پذیرش این جریان سیاسی نوظهور نشدند.
ابطحی در گفتگو با
باشگاه خبرنگاران با بیان اینکه جريان فکري اصلاحطلبان همچون بند تسبیح است، گفت: تمامی احزاب و تشکلهای اصلاحطلب در یک مجموعه با یک تفکر واحد گردهم
میآیند و طبیعتا از فرصتهای پیش آمده جهت رسیدن به موفقیت و انجام
فعالیتهای گسترده استفاده ميکنند.
(اینجا)
*ایجاد موج جدید اصلاحات در انتخابات ریاستجمهوری سال 92
در زمان انتخابات ریاستجمهوری در حالی که نگاه طرفداران حزب اصلاحات به سمت "آیتالله هاشمی رفسنجانی" و "محمد خاتمی" به منظور شرکت در انتخابات به عنوان نامزد معطوف بود، روز پایانی ثبتنام انتخاباتی در وزارت کشور، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام تمامی امیدهای و تردیدهای هوادارانش اعم از اصلاحطلب اعتدالگرا را به قطعیت رساند و در ادامه اصلاحطلبان در قالب ائتلاف با اعتدالیون کشور در صدد رسیدن به اهدافی بزرگ در کشور برآمدند تا از این طریق بتوانند اشتباهات گذشته را به نوعی در کارنامه کاری خود جبران و اذهان عمومی را با توجه به عملکردشان در انتخابات ریاستجمهوری سال 88 پاک کنند.
ائتلاف اصلاحطلبان با اعتدالیون کشور در انتخابات ریاستجمهوری و شوراها اصلیترین و مهمترین مسئلهای بود که بیش از هر چیز دیگری در آن زمان به چشم میخورد. در روزهایی که "محمدرضا عارف" تنها کاندیدای اصلاحطلب در انتخابات ریاستجمهوری به گفته خودش با تبعیت از نظر بزرگان اصلاحات به نفع کاندیدای دیگری به نام "حجتالاسلام والمسلمین دکتر حسن روحانی" از ادامه راه از انتخابات انصراف داد.در حالیکه رئیسجمهوری کشورمان بارها
اعلام کرده بود که متعلق به هیچ گروه و جناحی خاص در کشور نیست، اصلاحطلبان بعد از پیروزی "حجتالاسلام والمسلمین دکتر روحانی" در انتخابات یازدهم، مدعی این پیروزی شدند و از آن طرف
اصولگرایان به دلیل عضویت دکتر روحانی در جامعه روحانیت مبارز، وی را از
طیف اصولگرا در کشور میدانستند.
برهمین اساس و نتیجه حاصله از انتخابات ریاستجمهوری یازدهم، "محمدرضا باهنر" نماینده مجلس شورای اسلامی معتقد است که مردم شانزده سال از افراطیگری اصولگرایان و اصلاحطلبان خسته شدند و به اعتدال روی آوردند و طرح این ادعاها دلیلی برای تایید ادعاهای اصلاحطلبان در به انحصار کشیدن رئیسجمهور به نفع خود نیست.
نتیجه حاصله از انتخابات ریاستجمهوری یازدهم، موجی از رضایت و خوشبینی را در میان هواداران نسبت به "محمدرضا عارف" و جریان اصلاحطلب در کشور به وجود آورد.
اما قدر مسلم این است که مدعیان پیروزی ائتلافی اصلاحطلبان در انتخابات یازدهم ریاستجمهوری در فاصله 2 سال مانده به انتخابات مجلس دهم، با تحرکات زیاد خواستار برقراری ائتلافی دیگر نه تنها با خود و اعتدالیون بلکه با اصوگرایان به شکلی جدی هستند که البته با انتقادهایی از سوی کارشناسان و فعالان سیاسی همچون "محمدرضا باهنر" مواجه شدند و برهمین اساس این نماینده اصولگرا در اجلاس جبهه پیروان خط امام و رهبری از رئیسجموری کشورمان درخواست کرد به این طیف سیاسی تذکر دهد که از هماکنون به صورت زودهنگام وارد عرصه انتخاباتی مجلس دهم نشوند.در بحبوحه فعالیت انتخاباتی اصلاحطلبان، تاکنون فعالان پر سابقه این طیف سیاسی به صورت رسمی اخباره منتشره از آغاز فعالیتهای انتخاباتی را تایید نکردند.
اما درمیان بحثهای داغ ائتلافی اصلاح طلبان برای حضور پرقدرت در انتخابات مجلس دهم، برخی از کارشناسان اصلاحطلب همچون "ابراهیم اصغرزاده" معتقد است که چنین ائتلافی به دلیل اینکه سازماندهی شده نیست، شکننده و ناپایدار است و براساس اعتقاد وی اگر چنانچه دکتر روحانی به اصلاحطلبان و هوادارانش کمک نکند که این تودهها را سازماندهی کنند دولت اعتدال از درون دچار آشفتگی و مشکل میشود و به اعتقاد وی این ائتلافها یکسری خواسته دارند که اگر به آنها توجه نشود از هم میپاشند و به متفرقین تبدیل و مطالبات آنها تکثیر میشود.
*خیز اصلاحطبان با محوریت عارف برای اخذ کرسیهای مجلس دهماز آنجایی که اصلاحطلبان پس از پیروزی کاندیدای ائتلافی در انتخابات ریاستجمهوری سال 1392 با انگیزههای فراوان در جهت کسب کرسیهای مجلس دهم با محوریت "محمدرضا عارف" هستند تا بتوانند به اعتقاد خود راه را برای دولت یازدهم و رسیدن به رویاهای شیرین خود، پس از 8 سال هموار کنند، اصولگرایان به طور دائم در حال رد اینگونه فعالیتها از هماکنون هستند و این مسائل را برای کشور و مجلس نهم و حتی عملکرد دولت یازدهم مضر میدانند چراکه بنا به اعتقاد آنها مجلس نهمی که در اختیار اصولگرایان است در حال انجام وظایف خود است و نباید از هماکنون درگیر رقابتهای حزبی و گروهی شود.
دغدغه کنونی اصلاحطلبان، پیروزی در انتخابات دهمین دوره از انتخابات مجلس شورای اسلامی است به همین خاطر بسیاری از گروهها و احزاب اصلاحطلب با حفظ وحدت، انسجام و تلاش برای ایجاد ائتلافی دیگر، اقدام به برنامهریزی و همچنین برگزاری همایشهای مختلفی با دعوت از "محمدرضا عارف" به عنوان مهمان ویژه درصدد رسیدن به اهداف مدون در سریعترین زمان ممکن به سود جریان سیاسی خود با آرایشی مشخص هستند.
در همین راستا احزابی همچون کارگزان، مردمسالاری و حزب اسلامی کار با ماهیت انتخاباتیاش، اوایل سال 1393 فعالیتهای خود را کلید میزنند تا علاوه بر تایید قطعی فعالیت زودهنگام انتخاباتی این جریان سیاسی، بر محوریت "محمدرضا عارف" در انتخابات بعدی و ریاست وی در مجلس صحه بگذارند.
حال باید منتظر ماند تا ببینیم در سالی که نزدیک به انتخابات دهمین دوره از انتخابات مجلس دهم است فعالیت دیگر گروههای اصلاحطلب برای رسیدن به برنامههای انتخاباتیشان و کسب اکثریت کرسیهای مجلس دهم به کجا ختم میشود؟
گزارش: زهره حاتمیانتهای پیام/