به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ آب‌های اقیانوس، ابراهیم و دوستانش مهاجران غیرقانونی که به رویای رسیدن به بهشت واهی رفته بودند به جزیره‌ای گمشده می‌برد... آب‌های اقیانوس به قتلگاه مسافران غیرقانونی استرالیا تبدیل شده و برای بسیاری این سفر رویایی نیمه‌تمام باقی می‌ماند. اسارتی که هر لحظه طعم مرگ می‌دهد.

برای بومیان جزایر این آب‌ها دیدن جنازه‌های روی آب منظره‌ای تکراری شده، قایق‌هایی که پس از سردرگمی روی آب یکی پس از دیگری درهم می‌شکنند... کم نیستند کودکانی که قربانی اشتباه بزرگ بزرگترهایشان می‌شوند.

تبلیغات شبکه‌های چند صد هزار دلاری اما بسیار متفاوت است از آنچه در واقعیت رخ می‌دهد.

"مانوس" در "گینه نو" انتظار مهاجران غیرقانونی را می‌کشد که توانسته‌اند از هفت خوان مبارزه با مصائب مهاجرت بگذرند؛ جزیره‌ای عقب نگه داشته شده تهی از زندگی اجتماعی بشری‌، شرایط بد اردوگاه بی‌امید به آینده در سلول‌هایی کوچک و محصور.

در سال 2013 تا 10 آوریل در 75 مورد ورود غیر قانونی 5031 نفر از طریق غیرقانونی وارد این کشور شده است، افرادی که بصورت غیر قانونی وارد استرالیا می‌شوند بلافاصله به "بازداشتگاه‌های مهاجرین" انتقال داده می‌شوند.

در پایان ژانویه 2013 قریب به 7875 نفر در بازداشتگاه‌های این کشور محبوس بودند، از این تعداد 1135 نفر در بازداشتگاه‌های "جزیره کریسمس" (Christmas Island) و "کوکوس کیلینگ" (cocos keeling)  و "مانوس" (manus) بودند.

اگر بخواهی مهاجرت را شرح دهی و از سرگذشت کسانی که این شهد زهرآگین را چشیده‌اند بنویسی، آنگاه دنیایی از غم و تراژدی جلوی چشمانت پدید می‌آید.

شروع از نقطه صفر! این سرنوشت مشترک بسیاری از مهاجران و پناهجویان است، نقطه‌ای که از یادگیری زبان، فرهنگ، قوانین و مقررات جامعه مقصد آغاز می‌شود و در امتداد خود، خط زندگی جدید فرد را ترسیم می‌کند، این "ماراتونی" است که بسیاری در همان آغاز، از پای می‌افتند.