به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران ، "فلاینت و هیلاری من لیورت " در گزارشی نوشتند: یکی از ادعاهای همیشگی مقامات غربی در مورد درگیریها در سوریه این است که جمهوری اسلامی با حمایت از دولت "بشار اسد" از امور منطقه ای کناره گیری کرده است و بخش اعظمی از انرژی بالقوه این کشور در سیاست و امور دیپلماتیک برای مقابله با خصومت های غرب و اسرائیل علیه این کشور صرف می گردد .
از آغاز درگیری ها در سوریه انتقادات فراوانی علیه این ادعا و همچنین تئوری های اجرایی غرب در این کشور مطرح شده است . طی سه سال گذشته این موضوع همواره مورد بحث و مذاکره قرار داشته است که "ایران" نقشی ضروری و بی بدیل در هرگونه تلاش جدی برای تحقق توافقی سیاسی برای پایان جنگ در سوریه ایفا می کند . تهران همچنین نقشی کلیدی در توافق میان دولت دمشق با ریاست جمهوری اسد و ائتلاف مخالفان و شورشیان دارد ؛ مخالفانی که اکنون دریافته اند که نمی توانند اسد را شکست دهند چه در میدان جنگ و چه در صندوق های رای .
در ادامه این مقاله آمده است : به عبارت دیگر ، یک توافق سیاسی ممکن است وضعیت نظام کنونی در سوریه را اصلاح کند اما هرگز آن را براندازی نخواهد کرد . حالا اتفاقاتی که در شهرها و میادین جنگی در سوریه رخ میدهد بیش از پیش اثبات کننده این پیش بینی هاست .
اواخر هفته گذشته ، نیروهای دولتی سوریه و جنگجویان شورشی در شهر حمص اعلام آتش بس کردند . بر اساس این توافق تروریستها و مخالفان مسلح از شهر حمص ، که در تصرف آنان بود عقب نشینی کردند . این شهر سومین شهر بزرگ سوریه محسوب می شود که به کنترل نیروهای دولتی کشور درآمد .
روز گذشته نیویورک تایمز و دیگر خروجی های رسانه ها گزارش دادند که در حالی هنوز خروج کامل تروریستها از این شهر به پایان نرسیده است ، آتش بس برقرار شد . چنانچه این توافق بطور کامل اجرا شود ، خروج جنگجوها و شورشیان مسلح از حمص پیشرفت نظامی بااهمیت دیگری برای دولت محسوب می شود . این پیشرفت در شرایطی است که مبارزه نیروهای ارتش با تروریستها در مناطق دیگر همچنان ادامه دارد .
این وضعیت به سود " بشار اسد " خواهد بود چرا که در آستانه انتخابات ریاست جمهوری سوریه در سوم ژوئن نوعی تبلیغ و اثبات توانمندی وی محسوب می شود و می تواند منجر به پیروزی وی در انتخابات و انتصابش به سمت ریاست جمهوری کشور برای سومین دور پیاپی شود .
وال استریت ژورنال اخیرا نوشت : یکی از نکات قابل توجه در این ماجرا این است که مذاکرات میان دولت سوریه و جنگجویان مسلح که در نهایت می تواند به توافق منجر شود توسط سازمان ملل دچار اختلال شده است .
گفتمان غرب درباره سوریه خواستار محدود نمودن هرگونه مذاکره و گفتگو در مورد " روند صلح " در سوریه در مذاکرات ژنو می باشد اما ایالات متحده و هم پیمانان غربی آن با اصرار خود بر راهکار ناکارآمده خود در این مذاکرات آن را دچار اخلال کرده اند . به پیشنهاد واشنگتن و هم پیمانانش برکناری بشار اسد از سمت ریاست جمهوری بعنوان پیش شرط برگزاری این مذاکرات و تحقق توافق نهایی تعیین شده است .
در مقابل "جمهوری اسلامی " با ارائه راه حلی روشن از طریق حمایت از برگزاری همه پرسی و نیز مذاکره با تمامی طرفین درگیر در این جنگ حتی گروه های شورشی تندرو در واقع موفق شده است راهکاری عملی و قابل اجرا در قبال سوریه ارائه دهد .
در انتهای این مقاله آمده است : در حقیقت هر یک از کشورها و قدرت ها با حمایت یک جانبه از یکی از طرفین درگیری در سوریه به نوعی خود را از صحنه حل مسئله حذف کرده است . و خود را از حضور در جمعی که هدفشان پایان جنگ در این کشور می باشد ، محروم کرده است .
از این دیدگاه ، به نظر می رسد جمهوری اسلامی ایران کشوری است در مقایسه با ایالات متحده آمریکا و شرکای غربی آن ، بدنبال یک استراتژی دقیق و موثر برای حل بحران در سوریه است .
انتهای پیام /
