به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران،  امام موسی کاظم (ع) امام هفتم شیعیان جهان فرزند امام جعفر صادق(ع) روز بیست و پنجم  رجب سال 183 هجری قمری به دست هارون الرشید در زندان هارون الرشید به شهادت رسید.
 
** ماجرای فتنه علی بن اسماعیل و یحیی بن خالد برمک و شهادت امام موسی کاظم(ع)
 
 در سال 183 هجری قمری یحیی بن خالد برمک، پسر برادر امام کاظم (ع) علی بن اسماعیل بن جعفر را از مدینه اظهار کرد تا به وسیله او از امام و جعفر نزد هارون الرشید بد گویی کند.
 
امام موسی کاظم هنگام حرکت علی بن اسماعیل از مدینه او را احضار کرد و از او خواست که از این سفر منصرف شود، در صورتی که ناچار به پذیرش دعوت یحیی است از درخواست یحیی پرهیز کند  علی بن اسماعیل قبول نکرد و نزد یحیی رفت.
 
علی بن اسماعیل نزد هارون الرشید‌حاضر شد و گفت: از شرق و غرب ممالک‌ اسلامی مال به امام (ع) می‌دهند تا آنجا که ملکی را توانست به هزار دینار بخرد.
 
 هارون در آن سال به حج رفت و در مدینه در کنار مزار ‌مطهر پیامبر اکرم (ص) گفت:یا رسول الله،‌از تو پوزش می‌خواهم زیرا قصد دارم موسی بن جعفر(ع) را به زندان افکنم زیرا او می‌خواهد امت تو را بر هم زند و خونشان را بریزد.
 
 در این هنگام امام موسی کاظم (ع) و جمعی از اشراف به استقبال او رفتند، هارون الرشید دستور داد تا امام (ع) را از مسجد بیرون بردند و آن حضرت (ع) را پوشیده نزد عیسی بن جعفر بن منصور والی بصره بردند عیسی بن جعفر پس از مدتی نامه‌ای به هارون نوشت و گفت: موسی بن جعفر (ع) در زندان جز عبادت و نماز کاری ندارد و یا کسی را بفرست که او را تحویل بگیرد یا من او را آزاد خواهم کرد.
 
 هارون امام (ع) را به بغداد برد و به فضل بن‌ ربیع سپرد و از او خواست به امام موسی کاظم (ع) آزار برساند اما فضل با مشاهده عبادت و نماز خواندن امام (ع) در منزلش، در خواست هارون را نپذیرفت.
 
هارون الرشید آن حضرت (ع) را به فضل بن یحیی بن خالد برمکی‌ سپرد فضل بن یحیی نیز زمانی که امام (ع) را در حالت روزه و قرائت قرآن دید به ایشان سخت  نگرفت.
 
هارون از شنیدن این ماجرا خشمگین شد و در آخر یحیی بن  خالدبن‌ برمک امام موسی کاظم (ع) را به سندی بن شاهک سپرد.
 
سرانجام سندی امام موسی کاظم (ع)  را در بیست و پنجم رجب سال 183 هجری قمری در سن 55 سالگی به شهادت رساند.
 
 
*** نگاهی بر زندگانی امام موسی کاظم (ع)
 
حضرت موسی بن جعفر صادق (ع) هفتمین امام شیعیان در هفتم ماه صفر سال 128 هجری قمری دیده به جهان گشود مادر گرامیشان حضرت حمیده (س) است.
 
امام جعفر صادق(ع) هنگام ولادت با سعادت امام موسی کاظم سه روز جشن گرفت و مردم مدینه را اطعام نمود.
 
 صابر، کاظم،موسی،حسبی الله، ابوال‌حسنات از القاب آن حضرت (ع) است.
 
 مهم‌ترین رویداد  زندگانی امام کاظم(ع) مرگ ناگهانی برادر بزرگتر ایشان است پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) مردم مدینه وفات برادر بزرگتر امام (ع) و امامت‌ امام موسی کاظم (ع) را باور  نداشتند.
 
 امام جعفر صادق(ع) به منظور جلوگیری از انحراف جریان امامت، امام موسی کاظم(ع) را به مسلمانان جانشین خود و امامهفتم شیعیان معرفی نمود.
 
 سرانجام امام موسی کاظم (ع) پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) در سن بیست سالگی به امامت رسید.
 
 امام (ع) در دوران امامت مشکلات بسیاری را متقبل شد.
 
در نخستین روزهای امامت امام موسی کاظم (ع)، فرقه عبدالله افطح دروغین برادر بزرگتر امام موسی کاظم(ع) تشکیل شد با برخوردروشنگرانه‌ی امام (ع)، عبداله با شکست خطیحه‌ روبرو گردید.
 
 
دوران 35 ساله امامت امام موسی  کاظم(ع) با اوج قدرت حکومت هادی و مهدی عباسی، منصور  دوانیقی با چهار تن از حاکمان عیاش‌ و خون آشام عباسی به نام‌های هادی و مهدی عباسی، منصور داونیقی و هارون الرشید مصادف بود.
 
 تبیین‌ و تشریح معارف و احکام الهی در قالب اول، تبلیغ دین و گسترش فرهنگ اسلام، پاسخ به سوالات شفاهی کتبی بلند و کوتاه،‌ حفظ احادیث، تربیت‌ شاگردان و پرورش انسان‌های مستعد حراست آنان شکستن صولت شیطانی، ستم، غاصبان خلافت، مبارزه بی‌امان با حاکمان جور در میدان‌های مختلف تشریح مبانی حق، مدبر‌ و خود ساخته نفوذ دادن شاگردان در مراکز حساس حکومتی‌، تربیت یاران مدیر وزارت و استانداری به منظور خنثی‌سازی نقشه‌های مخرب و دین سوز دشمنان، کمک به مظلومان و محرومان، دفاع از حریم شیعیان‌، انجام مناظره‌های سیاسی، ساماندهی شیعیان با شیوه‌های مختلف تربیتی و عملی از اقدامات امام موسی کاظم (ع) در دوران امامتشان است.
 
 *** آشنایی با ویژگی‌ های همسر امام موسی کاظم (ع)
 
 حضرت نجمه (س) مادر گرامی امام رضا(ع) از بانوان مومنه‌، پارسا، نجیب و پاکیزه بود، حمیده مادر امام موسی کاظم(ع) حضرت نجمه (س) را که کنیزی از اهالی مغرب بود خرید و به منزل برد.
 
 حضرت نجمه(س) در خانه امام صادق(ع) حضرت  حمیده خاتون (س) را بسیار احترام می‌کرد، روزی حضرت حمیده (س) در عالم رویا، رسول گرامی اسلام (ص) را دید که فرمود نجمه را به ازدواج فرزند خود  موسی(ع) در آور زیرا از او فرزندی به دنیا خواهد آمد که بهترین فرد روی زمین است.
 
 پس از این پیام، حضرت حمیده(س) به امام کاظم(ع) فرمود: پسرم! نجمه بانویی است که من هرگز بهتر از او ندیده‌ام زیرا در زیرکی و محاسن اخلاق مانند ندارد.
 
من او را به تو می‌بخشم، تو نیز در حق او نیکی کن حاصل ازدواج امام موسی کاظم(ع) و حضرت نجمه(س) کودکی است که در هنگام بارداری مادر گرامیشان، نورانی و در شکم  مادر به تسبیح و تجلیل مشغول بود.
 
حضرت نجمه (س) از وجود مبارک ایشان احساس سنگینی نمی‌کرد.
 
 هنگام ولادت، دست‌های مبارک خود را بر زمین گذاشت سر را به سوی آسمان بلند کرد و لب‌های مبارکشان را به حرکت در آورد.
 
گویا با پروردگار راز و نیاز می‌کرد پس از ولادت امام هشتم امام رضا(ع)  حضرت نجمه(س) با تربیت گوهری تابناک ارزشی فراتر یافت.
 
 
 گفتنی است؛ بنابر روایتی امام موسی کاظم(ع) صاحب سی و هفت فرزند، هجده پسر از جمله علی بن موسی الرضا(ع) امام هشتم، حضرت احمد بن موسی(ع)، ابراهیم بن موسی و .... ،17 دختر از جمله حضرت فاطمه معروف به معصومه(س) است.

گزارش از: زهره کلهر