عقب نشینی و انزوا ؛ سرفصل های سیاست خارجی اوباما
بهتر این بود که پیش از آنکه باراک اوباما در سخنرانی اش از دوراندیشی در پس سیاست خارجی خود تعریف کند باید افکار عمومی آمریکا را برای عقب نشینی نیروهای ارتش از لیبی آماده سازد .
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پایگاه خبری تحلیلی پرس دموکرات ؛ این پایگاه خبری در مقاله ای به قلم "چارلز کروتامر" نوشت : اوباما اخیرا در سخنرانی خود در دانشکده نظامی "وست پوینت " در حمایت از سیاست خارجی خود به اشاره به خرد و دوراندایشی های نهفته در این اقدامات پرداخت ، درحالی که دولت وی در حال آماده سازی شرایط برای اعلام خروج کامل از لیبی و رها کردن وضعیت بحرانی این کشور برای مردم آن می باشد .
لیبی تنها یکی از نمونه های مداخله نظامی اوباما در کشوری به شمار می آید . رییس جمهوری آمریکا در اظهارات خود از دکترین پیچیده و حرفه ای خود در اقدام نظامی در لیبی حمایت می کند و آن را ناشی از مسئولیتی می داند که برای محافظت از شهروندان لیبیایی بر عهده داشته است در حالی که اکنون وضعیت این کشور و مردم آن کاملا برعکس سخنان وی است .
در ادامه این مقاله آمده است : شما نمی توانید در مورد لیبی چیز بیشتری جز همین چند جمله کلیشه ای و تکراری از زبان رییس جمهور آمریکا بشنویم . به همین شکل در مورد کشتار بیش از 50 هزار شهروند سوری بی گناه توسط تروریستهای مورد حمایت غرب و شورشیان مسلحی که توسط هم پیمانان عربی واشنگتن تسلیح می شوند ، نیز تنها چند سخن تکراری از دهان مقامات آمریکایی شنیده می شود.
در سخنرانی اوباما در "وست پوینت" نیز اظهارات تازه یا متفاوت دیگری بیان نشد . در این سخنرانی جمعی از مردان دولتی حضور داشتند که بدون آنکه اشاره ای به شکست های پیاپی و مفتضحانه خود در عرصه داخلی و بین المللی داشته باشند در کنار رییس جمهوری ایستادند که علیرغم بی سیاستی های خوددر مقابل شهروندان آمریکایی ایستاده و خیره به چشمان آنها از دوراندایشی های خوددر عرصه بین المللی تعریف و تمجید می کند .
وی در "وست پوینت"اظهار داشت که توانسته میان انزوا طلبی شدید و مداخله گری های بی رویه نظامی و غیرنظامی نوعی توازن ایجاد نماید . انزوا طلبی مورد نظر در اظهارات اوباما "گزینه " ای ناشناخته برای افکار عمومی دنیاست چرا که شکست ها و عقب نشینی های دولت وی بیش از تمامی دولت های سابق در آمریکا بوده و باراک اوباما آنها را انزوا طلبی و عقب نشینی محسوب نمیکند .
به اعتقاد مردم آمریکا و بسیاری از کشورهای دنیا مداخلات نظامی کاخ سفید در سایر کشورها تنها یک روش برای دولتمردان آن به شمار می رود تا از این طریق سیر پیشرونده تزلزل و تضعیف خود را پنهان کنند . با این حال اوباما قویا معتقد است که هر مشکلی یک راه حل نظامی دارد .
پرس دموکرات در ادامه این مقاله اینگونه نوشت : باراک اوباما اخیرا در اظهاراتی درباره اوکراین تصریح کرد که " چرا همه اشتیاق فراوانی به استفاده از نیروی نظامی دارند ؟ " . اما حقیقت ایناست که هیچکس چنین اشتیاقی نداشته است بلکه غالبا خواستار اقدام متناسب و موثر از سوی اوباما در این موضوع بوده اند.
اوباما در مورد اوکراین نیز همانند لیبی از اصطلاح " هیچ چکمه نظامی آمریکایی به خاک اوکراین وارد نمی شود " استفاده کرد اما اکنون می بینیم که ارتش دولتی اوکراین با حمایت های بی شائبه واشنگتن است که به سرکوب معترضان داخلی می پردازد .
در مورد سوریه نیز همین طور . این اوباما _ و نه مخالفان و منتقدان وی _ بود که خواستار حمله نظامی فوری به دمشق در پاسخ به اتهام استفاده دولت " بشار اسد " از گاز شیمیایی شده بود . وی سپس از اجرای این تصمیم خود شانه خالی کرد و پیروزی در میدان مبارزه غیرمستقیم با روسیه را به "پوتین" تحویل داد .
در این موضوع نیز انتقادات گسترده ای از سیاست اوباما در حمایت نظامی و مالی واشنگتن از تروریستها و شورشیان افراطی در سوریه عنوان شده است _ سیاستی که در نهایت به حضور نظامی و چکمه های نیروهای ارتش می انجامد _ .
انتهای پیام /
