به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، حضرت عباس بن علی‌بن‌ابیطالب(ع) روز چهارم شعبان سال 26 هجری قمری در مدینه طیبه دیده به جهان گشود.
 
پدر گرامی حضرت عباس(ع) امام علی(ع) و مادر گرامیشان حضرت فاطمه کلابیه معروف به ام‌البنین(س) است.
 
تفاوت امام حسین (ع) با حضرت عباس(ع) 22 سال و مدت عمر با برکت حضرت عباس (ع) 35 سال است.
 
ابوالفضل، قمر بنی‌هاشم، باب الحوائج، طیار، اطلس، سقا و ... از اسامی، القاب و کنیه حضرت عباس(ع) است.
 
** اصالت حضرت عباس(ع)

پدر بزرگوار حضرت عباس(ع) حضرت امیرالمؤمنان(ع)، وصی رسول خدا(ص) در مدینه علم نبوت، نخستین ایمان‌آورنده به پروردگار، مصدق رسول خدا(ص) همسر دخت گرامی پیامبر(ع)، نخستین مدافع کلمه توحید، جهادکننده برای گسترش رسالت اسلامی و تحقق اهداف بزرگان با نزدیکان و بیگانگان، برترین و بافضیلت‌ترین آفریده پروردگار، داناترین، فقیه‌ترین و فرزانه‌ترین مسلمان و مردم جهان، مادر گرامی حضرت عباس، بانوی پاک، فاطمه دخت حزام ‌بن خالد، پدر  مادر حضرت عباس (ع) حزام بن خالد از شریف‌ترین مردمان در میان عرب، بخشنده، مهمان‌نواز، دلاور، رادمرد مشهور، خاندان مادر ایشان از خاندان‌های ریشه‌دار و جلیل‌القدر است.
 
حضرت عباس(ع) نخستین فرزند حضرت ام‌البنین(س) و امام علی(ع) است.
 
امام علی(ع) به احترام عموی گرامیشان پس از خواندن اذان و اقامه در گوش‌های مبارک فرزند دلبندشان نام ایشان را عباس(ع) نهادند.
 
امام علی(ع) به دلیل سیمای نورانی و خوش‌منظر حضرت عباس(ع) ایشان را قمربنی‌هاشم هم مانند ماه شب چهارده نامیدند.
 
عباس نیز به معنای شیر شرزه و خشمگین و عبوس است.
 
امیرالمؤمنان (ع) روز هفتم ولادت حضرت عباس(ع) گوسفندی را به عنوان عقیقه قربانی کردند و گوشت آن را به فقرا صدقه دادند.
 
امام علی(ع) هنگام کودکی حضرت ابوالفضل(ع) آستین ایشان را بالا می‌زد و بر بازوان او بوسه می‌زد و اشک می‌ریخت، حضرت ام‌البنین(س) پرسیدند: چرا این گونه اشک می‌ریزید!؟ آن حضرت (ع) فرمودند: این دست‌ها برای کمک و یاری به برادرش حسین(ع) قطع خواهد شد.
 
حضرت عباس(ع) در خانه امام علی(ع)، در دامان مادر گرامیشان حضرت ام‌البنین (س) در کنار امام حسین(ع) رشد کرد و درس‌های بزرگ انسانیت، صداقت و اخلاق را فرا گرفت.
 
شرم حضرت ابوالفضل(ع) در پیشگاه پروردگار بسیار بود، بنا بر روایتی از حضرت زینب(س)؛ روزی پدر گرامی‌ام امام علی(ع) خطاب به برادرم حضرت عباس(ع) فرمود: بگو یک، حضرت عباس(ع) فرمود: یک،‌ امام علی(ع) فرمود: بگو دو، حضرت عباس(ع) فرمود: شرم دارم با زبانی که خدا را به یگانگی خوانده‌ام دو بگویم.
 
امام علی (ع) از معرفت ایشان خوشحال شد و پیشانی آن حضرت(ع) را بوسید.
 
** شباهت‌های امام علی(ع) و حضرت عباس(ع)

حضرت عباس (ع) همان جایگاه را نسبت به امام حسین(ع) داشت که  امام علی(ع) نسبت به پیامبر (ص) داشت.
 
حضرت ابوالفضل (ع) پشتوانه و تکیه گاهی برای امام حسین(ع) بودند همان گونه که امیرالمؤمنان(ع) این جایگاه را نسبت به پیامبر(ص) داشت.
 
حضرت عباس(ع) همانند پدر گرامیشان، نان و خرما به دوش می‌گرفت و برای مستمندان می‌برد او نیز به همراه برادرش حسین(ع) بسیاری از گرسنگان را سیر می‌کرد.
 
آن حضرت(ع) مانند امام علی(ع) که باب‌الحوائج در بار پیامبر(ص) بود، هر کس رو به ساحت ایشان می‌کرد اول امام علی(ع) را سلام می‌خواند، حضرت عباس(ع) نیز باب‌الحوائج آستان امام حسین(ع) بود، هر کس برای رفع حوائج به دربار امام حسین‌(ع) می‌شتافت حضرت عباس را می‌خواند.
 
حضرت ابوالفضل(ع) مانند امام علی(ع) که در بستر پیامبر(ص) خوابید و فداکاری کرد روز عاشورا برای اطفال و آوردن آب فداکاری کرد.
 
گفتنی است؛ حضرت عباس (ع) صاحب 16 لقب از جمله عباس (شیر حمله‌کننده)، ابوالفضل (پدر فضیلت و خوبی‌ها)، ابوالقریه (به دلیل مشک آبی که بر دوش می‌گرفت و از کودکی میان بنی‌هاشم بود)، سقا ( به خاطر این که آب‌آور تشنگان به ویژه در سفر کربلا بود)، قمر بنی هاشم (وی در میان بنی‌هاشم زیباترین و جذاب‌ترین چهره را داشت و مانند ماه درخشان بود)، باب‌الجوائج (قبله حاجات و وسیله توسل دردمندان است) گزیده‌ای از القاب حضرت عباس‌(ع) است.

گزارشی از زهره کلهر
 
انتهای پیام/