سفیر کبیر افغانستان در گفتگوی تفصیلی با باشگاه خبرنگاران؛
قرارداد امنیتی کابل- واشینگتن امنیت ایجاد نکند آن را امضا نمی‌کنیم/ جیش‌العدل هیچ‌گاه از خاک افغانستان استفاده نکرده است
نصیر احمدنور گفت: ما اگر قراردادی را می‌پذیریم، نظر به ناگزیری‌ها و ضرورت‌های امنیتی مان به عنوان گذر از این مرحله آن هم به شکل موقت است، اما با این هدف که منتج به برقراری صلح، امنیت و استقرار در افغانستان و قطع دخالت بیرونی در کشورمان شود و هرگاه این مسائل برآورده نشود، دیگر چه معنایی خواهد داشت که قرارداد کابل - واشینگتن به امضاء برسد.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛
نصیر احمدنور سفیر کبیر و نماینده فوق‌العاده جمهوری اسلامی افغانستان در
ایران، در گفتگوی تفصیلی به بیان وقایع اخیر این کشور به‌ویژه پس از
برگزاری انتخابات ریاست جمهوری که برای اولین بار پس از سقوط طالبان توسط نیروهای بومی افغانستان برگزار شد و همچنین روابط با ایران و بررسی مرزهای دو کشور و برخی مسائل داخلی افغانستان
پرداخته‌ایم.
متن گفتگو بدین شرح است:
باشگاه خبرنگاران: 11 نفر در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری افغانستان شرکت کردند که پس از آن طالبان انگشت‌های آنها را قطع کرد. به نظر شما چرا این اتفاق رخ داده است؟
احمدنور: عمل وحشیانه از طرف تمام نهادهای مدنی و سیاسی افغانستان مورد نکوهش است. متاسفانه گزارش‌های خبری می‌گوید بیشتر از 11 تن دچار چنین سرنوشتی شده‌اند و تعجب اینکه این افراد کسانی بودند که بیشتر از 70 سال سن داشته‌اند و این اتفاق نشان می‌دهد که طالبان چقدر قصی‌القلب است.
در فرهنگ افغانستان و در فرهنگ منطقه ما که اسلامی است، این مسائل بیگانه بوده و علاوه بر آن در فرهنگ افغانستان سالخوردگان حرمت خاص خود را دارند و مورد احترام مردم هستند و این جنایات صورت گرفته با فرهنگ کشور ما ارتباط ندارد، اما مردم افغان نشان دادند که تسلیم این زورگویی‌ها نمی‌شوند.
طالبان قبلا تهدید کرده بودند، نه تنها انگشتان، بلکه ما گردن‌ها را هم می‌بریم و راکد نمی‌مانیم و حمله می‌کنیم و تا جایی که توانستند این کار را کردند، اما خوشبختانه نیروهای امنیت ما موفق شدند امنیت را در سرتاسر افغانستان برقرار کنند و مردم بدون ترس رای‌های خود را به صندوق انداختند.
جالب است بدانید در انتخابات گذشته هم قطع انگشتان توسط طالبان انجام شده بود ، اما همان مردم اینبار آمدند و با انگشت دیگر خود به جای انگشت قطع شده گفتند؛ رای می‌دهیم و آماده هستیم، حتی اگر گردن خود را از دست بدهیم، اما سرنوشت‌مان را خودمان تائید می‌کنیم و امید است که این پیام کافی بوده باشد برای کسانی که فکر می‌کنند با توسل به ارعاب و وحشت بر اراده مردم افغانستان تاثیر بگذارند.
باشگاه خبرنگاران: هم‌اکنون در افغانستان شاهد هستیم که مجسمه تاریخی بودا را تخریب کردند و اعمال انتحاری در کشور شما افزایش یافته، چرا آنقدر ناامنی در افغانستان زیاد شده است؟
احمدنور: تمامی این مسائل با اخلاق، فرهنگ، آداب و دین مردم بیگانه است. مجسمه بودا قرنها در افغانستان بوده و فاتحین صدر اسلام که از اصحاب پیامبر اسلام (ص) بودند، زمانی که آمدند به آن معترض نشدند و افغانستان وقتی که اسلام را پذیرفت، خود مرکز انتشار اسلام در مناطق مختلف به ویژه شبه قاره هند بود و سلطان محمود غزنوی که به عنوان بت‌شکن معروف است در مجاورت این مجسمه در غزنین پایتخت گزید، اما به این مجسمه معترض نشد.
این کار نشان می‌دهد نه تنها اندیشه افغانی نبوده، بلکه کسانی که این کار را انجام داده‌اند افغانی نبوده‌اند و قطع انگشتان هم با اسلام، انسانیت و اخلاق مردم افغانستان بیگانه بوده و از طرف همه محکوم است، اما مهم این است که اعمال وحشیانه در عزم و اراده مردم هیچ‌گونه تاثیری نداشته است.
باشگاه خبرنگاران: وضعیت سیاسی افغانستان پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری چگونه است؟
احمدنور: طی 12 و 13 سال اخیر افغانستان دستاوردهای زیادی داشته که در عرصه سیاسی بر بسیاری از کشورهای بیرونی که شاید باورکردنی نباشد، اما می‌بینیم که فاصله دهها سال را در ده سال پیمودند و حضور پرشکوه و متمدنانه در انتخابات اخیر گویای این مطلب است.
شما می‌بینید که در کشورهایی که کاملا امنیت برقرار است و از نظر نهادهای دولتی کمبودی ندارند و دهها سال است که انتخابات برگزار می‌کنند غالبا انتخابات‌شان باخشونت و تلفات همراه می‌شود اما خوشبختانه در انتخابات دور اول در 16 فروردین و در دور دوم در 24 خرداد حتی یک پرخاش بین یاران کاندیداها و خود کاندیداها ندیدیم و اگر حوادث امنیتی رخ داده، بیشتر عمل گروه‌های افراطی بوده که از بیرون به افغانستان صادر شده‌اند.
کل مسائل افغانستان نشا‌ت‌گرفته از دخالت بیرون است و هرگاه دخالت بیرون نباشد، در افغانستان مشکلی نیست و هرکسی که می‌خواهد که نیروهای فرامنطقه‌ای در منطقه حضور نداشته باشد باید دست دخالت خارجی که در منطقه و همجوار افغانستان است، را قطع کند که در این صورت دیگر نیازی به نیروهای نظامی و امنیتی فرامنطقه‌ای باقی نمی‌ماند.
باشگاه خبرنگاران: وضعیت قرارداد امنیتی کابل_ واشینگتن به کجا رسید؟
احمدنور: تقریبا بیش از دو سال روی آن مذاکره شد و یک متنی تهیه شده و روی آن تفاهم و توافق شده و جناب رئیس‌جمهور کرزای متن را برای مشورت بیشتر به لویه جرگه مشورتی که در حدود 3000 نفر در آن عضو هستند، فرستادند که در مدت 30 روز به طور آزاد و زنده از تلویزیون پخش می‌شد و آنرا بررسی کردند و در نهایت با ابراز بعضی ملاحظات در اصول، آن را مورد تائید قرار داده‌اند اما جناب کرزای چند شرط داشتند که هرگاه آن شرط‌ها برآورده می‌شد در دوره ریاست جمهوری ایشان ممکن بود به امضاء برسد اما در حال حاضر سرنوشت این قرارداد موکول می‌شود به رئیس جمهوری بعدی که در مورد آن چه تصمیمی بگیرد.
باشگاه خبرنگاران: شک و شبهات آقای کرزای با وجود موافقت لوی جرگه چه بود؟
احمدنور: آقای کرزای می‌گفت چون آمریکایی‌ها می‌دانند که عامل ناامنی در افغانستان کجاست و تروریست‌ها لانه و خانه و پناهگاه‌هایشان و آموزشگاه‌هایشان در کجاست. باید اینها دنبال روستاها و قریه‌جات افغانستان نباشند و تعهد بدهند که به افغانستان صلح و امنیت بیاورند و زندگی و خانه‌های مردم افغانستان محترم شمرده می‌شود.
ما اگر قراردادی را می‌پذیریم، نظر به ناگزیری‌ها و ضرورت‌های امنیتی مان به عنوان گذر از این مرحله آن هم به شکل موقت است، اما با این هدف که منتج به برقراری صلح، امنیت و استقرار در افغانستان و قطع دخالت بیرونی در کشورمان شود و هرگاه این مسائل برآورده نشود، دیگر چه معنایی خواهد داشت که قرارداد کابل- واشینگتن به امضاء برسد.
باشگاه خبرنگاران: چه زمانی می‌توانیم شاهد باشیم که نیروهای نظامی کشورهای دیگر از افغانستان خارج می‌شوند؟
احمد نور: در افغانستان نیروهایی که آمدند با تأیید تمام کشورهای دنیا آمدند و براساس قطعنامه شورای امنیت و مطابق با فصل هفتم که الزام آور است مأموریت آنها مطابق با آن قطعنامه در سال جاری خاتمه می‌یابد و نیروهایی که با آن عنوان آمده بودند در پایان سال افغانستان را ترک می‌کنند و اگر پس از آن نیروهایی باقی بمانند در چارچوب توافقات دو جانبه میان افغانستان و کشورهای دیگر است.
باشگاه خبرنگاران: سطح روابط تجاری ایران و افغانستان چگونه است؟
احمد نور: خیلی عالی است، روابط رو به گسترش بوده و خیلی عالی است و ممکن است اگر صادرات بازار نفت و گاز ایران را کنار بگذاریم صادرات ایران و افغانستان در صدر یا رده‌های اول صادرات قرار داشته باشد و یک افزایش تقریبا ده برابری در خلال 4 و 5 سال اخیر را نشان می‌دهد.
باشگاه خبرنگاران: رقم روابط تجاری چقدر است؟
احمدنور: تخمین می شود اگر همه موارد سوختی، ترانزیتی و کالاهایی که ایران به افغانستان صادر می‌کند رقمی بیش از 5 میلیارد دلار در سال می‌شود.
باشگاه خبرنگاران: آیا افغانستان به ایران صادرات دارد؟
احمدنور: دارد، متأسفانه صادرات قابل ملاحظه‌ای نیست و بالانس کاملا یک جانبه است و ما هم امیدواریم بالانس متعادل شود چون هر چقدر که تجارت و در مجموع روابط دوجانبه در چارچوب احترام متقابل و منافع متقابل باشد استوار و پایدار می‌شود.
باشگاه خبرنگاران: یک سری از شهروندان افغان به صورت غیر قانونی برای تأمین معاش وارد ایران می‌شوند آیا تمهیداتی در این باره اندیشیده شده که دیگر به این صورت وارد ایران نشوند؟
احمدنور: اکثرا از راه قانونی می‌آیند و خوشبختانه دولت جمهوری اسلامی ایران در تلاش بوده و هست که تعداد ویزاها را برای متقاضیان افزایش دهد تا مجالی برای قاچاقچیان نماند و این دستورات خود را دارد و روز به روز کسانی که از راه قاچاق می‌آیند تعدادشان کم شده می‌رود اما متأسفانه کسانی که در قاچاق دست دارند و به خاطر اینکه بازار خود را گرم کنند از بی‌خبری، نادانی و بی‌اطلاعی مردم استفاده می‌کنند و آنها را از راه‌های صعب العبور می‌آورند و متأسفانه شاهد حوادث بسیار تراژدیک هستیم که طی آن مباحث ترافیکی و امثال آن با تلفات سنگینی به میان می‌آید که بیشتر از طرف قاچاق‌برها می‌شود و در سرتاسر دنیا متأسفانه رواج دارد.
باشگاه خبرنگاران: وضعیت مرزهای افغانستان چگونه است؟ آیا امنیت کامل در مرزها برقرار است؟
احمدنور: کاملا، متأسفانه قاچاق از مرزهای افغانستان با ایران نمی‌آید بلکه اینها می‌روند به بلوچستان پاکستان و از مرزهای پاکستان قاچاق‌برها آنها را و ارد می‌کنند به ایران.
قاچاق از مرزهای افغانستان و ایران تقریبا در این موارد صفر شده است.
باشگاه خبرنگاران: گروه‌های تروریستی مثل القاعده و یا جیش‌العدل گاهی وقت‌ها از خاک افغانستان برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کنند.
احمدنور: نه هیچ گاهی، هیچ گاهی چنین حادثه‌ای پیش نشده که اینها از خاک افغانستان استفاده کنند.
باشگاه خبرنگاران: مرزبانان ربوده شده ایرانی از خاک افغانستان در منطقه‌ای به نام پری آب وارد ایران شدند.
احمدنور: تمام حادثه‌ای که شده همگی از مرز پاکستان بوده و خوشبختانه در خاک افغانستان هیچ گونه حادثه‌ای از این دست صورت نگرفته است.
باشگاه خبرنگاران: آیا در آینده سفری از مقامات دو کشور را شاهد هستیم؟
احمدنور: طبیعی است میان دو کشور دوست و همسایه این سفرها صورت گیرد و اگر سفر صورت نگیرد غیر طبیعی است.
خوشبختانه در 12 و 13 سال اخیر هیچ سالی نبوده است که روسای جمهوری دو کشور یک الی دو بار همدیگر را در کابل و تهران ندیده باشند.
باشگاه خبرنگاران: آیا تاریخی برای سفر مقامات دو کشور مشخص شده است؟
احمدنور: در حال حاضر معلوم نیست رئیس جمهوری جدید افغانستان کیست و بدون شک برای مراسم تحلیف در 11 مرداد جناب آقای روحانی رئیس جمهوری ایران دعوت هستند و امیدواریم که تشریف ببرند و به طور عمومی کشورهای دوست افغانستان دعوت هستند که در این مراسم شرکت کنند.
گفتگو از محمد امیرحسینی
انتهای پیام/
متن گفتگو بدین شرح است:
باشگاه خبرنگاران: 11 نفر در انتخابات دور دوم ریاست جمهوری افغانستان شرکت کردند که پس از آن طالبان انگشت‌های آنها را قطع کرد. به نظر شما چرا این اتفاق رخ داده است؟
احمدنور: عمل وحشیانه از طرف تمام نهادهای مدنی و سیاسی افغانستان مورد نکوهش است. متاسفانه گزارش‌های خبری می‌گوید بیشتر از 11 تن دچار چنین سرنوشتی شده‌اند و تعجب اینکه این افراد کسانی بودند که بیشتر از 70 سال سن داشته‌اند و این اتفاق نشان می‌دهد که طالبان چقدر قصی‌القلب است.
در فرهنگ افغانستان و در فرهنگ منطقه ما که اسلامی است، این مسائل بیگانه بوده و علاوه بر آن در فرهنگ افغانستان سالخوردگان حرمت خاص خود را دارند و مورد احترام مردم هستند و این جنایات صورت گرفته با فرهنگ کشور ما ارتباط ندارد، اما مردم افغان نشان دادند که تسلیم این زورگویی‌ها نمی‌شوند.
طالبان قبلا تهدید کرده بودند، نه تنها انگشتان، بلکه ما گردن‌ها را هم می‌بریم و راکد نمی‌مانیم و حمله می‌کنیم و تا جایی که توانستند این کار را کردند، اما خوشبختانه نیروهای امنیت ما موفق شدند امنیت را در سرتاسر افغانستان برقرار کنند و مردم بدون ترس رای‌های خود را به صندوق انداختند.
جالب است بدانید در انتخابات گذشته هم قطع انگشتان توسط طالبان انجام شده بود ، اما همان مردم اینبار آمدند و با انگشت دیگر خود به جای انگشت قطع شده گفتند؛ رای می‌دهیم و آماده هستیم، حتی اگر گردن خود را از دست بدهیم، اما سرنوشت‌مان را خودمان تائید می‌کنیم و امید است که این پیام کافی بوده باشد برای کسانی که فکر می‌کنند با توسل به ارعاب و وحشت بر اراده مردم افغانستان تاثیر بگذارند.
باشگاه خبرنگاران: هم‌اکنون در افغانستان شاهد هستیم که مجسمه تاریخی بودا را تخریب کردند و اعمال انتحاری در کشور شما افزایش یافته، چرا آنقدر ناامنی در افغانستان زیاد شده است؟
احمدنور: تمامی این مسائل با اخلاق، فرهنگ، آداب و دین مردم بیگانه است. مجسمه بودا قرنها در افغانستان بوده و فاتحین صدر اسلام که از اصحاب پیامبر اسلام (ص) بودند، زمانی که آمدند به آن معترض نشدند و افغانستان وقتی که اسلام را پذیرفت، خود مرکز انتشار اسلام در مناطق مختلف به ویژه شبه قاره هند بود و سلطان محمود غزنوی که به عنوان بت‌شکن معروف است در مجاورت این مجسمه در غزنین پایتخت گزید، اما به این مجسمه معترض نشد.
این کار نشان می‌دهد نه تنها اندیشه افغانی نبوده، بلکه کسانی که این کار را انجام داده‌اند افغانی نبوده‌اند و قطع انگشتان هم با اسلام، انسانیت و اخلاق مردم افغانستان بیگانه بوده و از طرف همه محکوم است، اما مهم این است که اعمال وحشیانه در عزم و اراده مردم هیچ‌گونه تاثیری نداشته است.
باشگاه خبرنگاران: وضعیت سیاسی افغانستان پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری چگونه است؟
احمدنور: طی 12 و 13 سال اخیر افغانستان دستاوردهای زیادی داشته که در عرصه سیاسی بر بسیاری از کشورهای بیرونی که شاید باورکردنی نباشد، اما می‌بینیم که فاصله دهها سال را در ده سال پیمودند و حضور پرشکوه و متمدنانه در انتخابات اخیر گویای این مطلب است.
شما می‌بینید که در کشورهایی که کاملا امنیت برقرار است و از نظر نهادهای دولتی کمبودی ندارند و دهها سال است که انتخابات برگزار می‌کنند غالبا انتخابات‌شان باخشونت و تلفات همراه می‌شود اما خوشبختانه در انتخابات دور اول در 16 فروردین و در دور دوم در 24 خرداد حتی یک پرخاش بین یاران کاندیداها و خود کاندیداها ندیدیم و اگر حوادث امنیتی رخ داده، بیشتر عمل گروه‌های افراطی بوده که از بیرون به افغانستان صادر شده‌اند.
کل مسائل افغانستان نشا‌ت‌گرفته از دخالت بیرون است و هرگاه دخالت بیرون نباشد، در افغانستان مشکلی نیست و هرکسی که می‌خواهد که نیروهای فرامنطقه‌ای در منطقه حضور نداشته باشد باید دست دخالت خارجی که در منطقه و همجوار افغانستان است، را قطع کند که در این صورت دیگر نیازی به نیروهای نظامی و امنیتی فرامنطقه‌ای باقی نمی‌ماند.
باشگاه خبرنگاران: وضعیت قرارداد امنیتی کابل_ واشینگتن به کجا رسید؟
احمدنور: تقریبا بیش از دو سال روی آن مذاکره شد و یک متنی تهیه شده و روی آن تفاهم و توافق شده و جناب رئیس‌جمهور کرزای متن را برای مشورت بیشتر به لویه جرگه مشورتی که در حدود 3000 نفر در آن عضو هستند، فرستادند که در مدت 30 روز به طور آزاد و زنده از تلویزیون پخش می‌شد و آنرا بررسی کردند و در نهایت با ابراز بعضی ملاحظات در اصول، آن را مورد تائید قرار داده‌اند اما جناب کرزای چند شرط داشتند که هرگاه آن شرط‌ها برآورده می‌شد در دوره ریاست جمهوری ایشان ممکن بود به امضاء برسد اما در حال حاضر سرنوشت این قرارداد موکول می‌شود به رئیس جمهوری بعدی که در مورد آن چه تصمیمی بگیرد.
باشگاه خبرنگاران: شک و شبهات آقای کرزای با وجود موافقت لوی جرگه چه بود؟
احمدنور: آقای کرزای می‌گفت چون آمریکایی‌ها می‌دانند که عامل ناامنی در افغانستان کجاست و تروریست‌ها لانه و خانه و پناهگاه‌هایشان و آموزشگاه‌هایشان در کجاست. باید اینها دنبال روستاها و قریه‌جات افغانستان نباشند و تعهد بدهند که به افغانستان صلح و امنیت بیاورند و زندگی و خانه‌های مردم افغانستان محترم شمرده می‌شود.
ما اگر قراردادی را می‌پذیریم، نظر به ناگزیری‌ها و ضرورت‌های امنیتی مان به عنوان گذر از این مرحله آن هم به شکل موقت است، اما با این هدف که منتج به برقراری صلح، امنیت و استقرار در افغانستان و قطع دخالت بیرونی در کشورمان شود و هرگاه این مسائل برآورده نشود، دیگر چه معنایی خواهد داشت که قرارداد کابل- واشینگتن به امضاء برسد.
باشگاه خبرنگاران: چه زمانی می‌توانیم شاهد باشیم که نیروهای نظامی کشورهای دیگر از افغانستان خارج می‌شوند؟
احمد نور: در افغانستان نیروهایی که آمدند با تأیید تمام کشورهای دنیا آمدند و براساس قطعنامه شورای امنیت و مطابق با فصل هفتم که الزام آور است مأموریت آنها مطابق با آن قطعنامه در سال جاری خاتمه می‌یابد و نیروهایی که با آن عنوان آمده بودند در پایان سال افغانستان را ترک می‌کنند و اگر پس از آن نیروهایی باقی بمانند در چارچوب توافقات دو جانبه میان افغانستان و کشورهای دیگر است.
باشگاه خبرنگاران: سطح روابط تجاری ایران و افغانستان چگونه است؟
احمد نور: خیلی عالی است، روابط رو به گسترش بوده و خیلی عالی است و ممکن است اگر صادرات بازار نفت و گاز ایران را کنار بگذاریم صادرات ایران و افغانستان در صدر یا رده‌های اول صادرات قرار داشته باشد و یک افزایش تقریبا ده برابری در خلال 4 و 5 سال اخیر را نشان می‌دهد.
باشگاه خبرنگاران: رقم روابط تجاری چقدر است؟
احمدنور: تخمین می شود اگر همه موارد سوختی، ترانزیتی و کالاهایی که ایران به افغانستان صادر می‌کند رقمی بیش از 5 میلیارد دلار در سال می‌شود.
باشگاه خبرنگاران: آیا افغانستان به ایران صادرات دارد؟
احمدنور: دارد، متأسفانه صادرات قابل ملاحظه‌ای نیست و بالانس کاملا یک جانبه است و ما هم امیدواریم بالانس متعادل شود چون هر چقدر که تجارت و در مجموع روابط دوجانبه در چارچوب احترام متقابل و منافع متقابل باشد استوار و پایدار می‌شود.
باشگاه خبرنگاران: یک سری از شهروندان افغان به صورت غیر قانونی برای تأمین معاش وارد ایران می‌شوند آیا تمهیداتی در این باره اندیشیده شده که دیگر به این صورت وارد ایران نشوند؟
احمدنور: اکثرا از راه قانونی می‌آیند و خوشبختانه دولت جمهوری اسلامی ایران در تلاش بوده و هست که تعداد ویزاها را برای متقاضیان افزایش دهد تا مجالی برای قاچاقچیان نماند و این دستورات خود را دارد و روز به روز کسانی که از راه قاچاق می‌آیند تعدادشان کم شده می‌رود اما متأسفانه کسانی که در قاچاق دست دارند و به خاطر اینکه بازار خود را گرم کنند از بی‌خبری، نادانی و بی‌اطلاعی مردم استفاده می‌کنند و آنها را از راه‌های صعب العبور می‌آورند و متأسفانه شاهد حوادث بسیار تراژدیک هستیم که طی آن مباحث ترافیکی و امثال آن با تلفات سنگینی به میان می‌آید که بیشتر از طرف قاچاق‌برها می‌شود و در سرتاسر دنیا متأسفانه رواج دارد.
باشگاه خبرنگاران: وضعیت مرزهای افغانستان چگونه است؟ آیا امنیت کامل در مرزها برقرار است؟
احمدنور: کاملا، متأسفانه قاچاق از مرزهای افغانستان با ایران نمی‌آید بلکه اینها می‌روند به بلوچستان پاکستان و از مرزهای پاکستان قاچاق‌برها آنها را و ارد می‌کنند به ایران.
قاچاق از مرزهای افغانستان و ایران تقریبا در این موارد صفر شده است.
باشگاه خبرنگاران: گروه‌های تروریستی مثل القاعده و یا جیش‌العدل گاهی وقت‌ها از خاک افغانستان برای رسیدن به اهداف خود استفاده می‌کنند.
احمدنور: نه هیچ گاهی، هیچ گاهی چنین حادثه‌ای پیش نشده که اینها از خاک افغانستان استفاده کنند.
باشگاه خبرنگاران: مرزبانان ربوده شده ایرانی از خاک افغانستان در منطقه‌ای به نام پری آب وارد ایران شدند.
احمدنور: تمام حادثه‌ای که شده همگی از مرز پاکستان بوده و خوشبختانه در خاک افغانستان هیچ گونه حادثه‌ای از این دست صورت نگرفته است.
باشگاه خبرنگاران: آیا در آینده سفری از مقامات دو کشور را شاهد هستیم؟
احمدنور: طبیعی است میان دو کشور دوست و همسایه این سفرها صورت گیرد و اگر سفر صورت نگیرد غیر طبیعی است.
خوشبختانه در 12 و 13 سال اخیر هیچ سالی نبوده است که روسای جمهوری دو کشور یک الی دو بار همدیگر را در کابل و تهران ندیده باشند.
باشگاه خبرنگاران: آیا تاریخی برای سفر مقامات دو کشور مشخص شده است؟
احمدنور: در حال حاضر معلوم نیست رئیس جمهوری جدید افغانستان کیست و بدون شک برای مراسم تحلیف در 11 مرداد جناب آقای روحانی رئیس جمهوری ایران دعوت هستند و امیدواریم که تشریف ببرند و به طور عمومی کشورهای دوست افغانستان دعوت هستند که در این مراسم شرکت کنند.
گفتگو از محمد امیرحسینی
انتهای پیام/
