يك استاد دانشگاه و روانپزشك با بيان اينكه اعتياد به مواد مخدر يكي از ‏مهلك‌ترين و كشنده ترين بيماري‌هاي دنياست، گفت: آمارهاي مرگ و مير نشان ‏مي‌دهد كه مرگ و مير ناشي از مواد مخدر كمتر از سرطان نيست.‏

به گزارش خبرنگار حوادث باشگاه خبرنگاران، علي فرهوديان در ‏خصوص افزايش ميزان مرگ و ميرهاي ناشي از مصرف مخدرهاي سمي و ‏ناخالص گفت: جامعه‌هايي كه به سمت مصرف مواد مخدر و رفتارهاي ‏پرخط مي‌روند قطعا شاهد افزايش ميزان مرگ و مير در آن جامعه خواهيم ‏بود.‏
 
وي افزود: براي جلوگيري از خسارت‌هاي ناشي از مصرف مواد مخدر دو ‏مسير اصلي وجود دارد كه  پيشگيري از اعتياد اولين و مهمترين مسير است ‏به اين معنا كه بايد تمام اقدامات لازم براي پيشگيري صورت بگيرد و كاري ‏كنيم تا از ورود افراد به اعتياد جلوگيري كنيم تا خسارت‌هاي ناشي از مواد ‏مخدر و عوارض اجتماعي آن را كاهش دهيم.‏
 
اين استاد دانشگاه ادامه داد: در تمام دنيا تحقيقات متعددي صورت گرفته و ‏نتايج نشان مي‌دهد كه پيشگيري تنها كافي نيست و به هر ميزان كه اقدامات ‏پيشگيرانه انجام شود متاسفانه درصدي از افراد جامعه به اعتياد مبتلا مي‌شوند.‏
 
‏فرهوديان تصريح كرد: مسير دوم، كاهش آسيب هاي ناشي از مصرف مواد ‏مخدر است در اين روش علاوه  بر اقدامات پيشگيرانه بايد  براي مبتلاياني كه ‏به هر دليلي  وارد چرخه اعتياد  مي‌شوند اقداماتي و خدماتي ارائه داد كه  خسارت‌هاي كمتري ببيند كه مرگ و مير يكي از اين كاهش خسارت‌هاست كه مي‌‏توان با درمان نگهدارنده ميزان مرگ و ميرها را كاهش داد.‏
 
اين روانپزشك حوزه خانواده ادامه داد: مثال روشن اين كاهش خسارت ناشي ‏از مصرف مواد مخدر افرادي هستند كه به علت مصرف هرويين دچار ‏عفونت يا اور دوز و مسوميت مي‌شوند كه براي كاهش اين ‏آسيب‌ها بايد مواد خالصي در اختيار آنها قرار بگيرد و فلسفه متادون‌درماني ‏و شربت ترياك كه با نظارت پزشك تجويز مي‌شود يكي از اين اقدامات ‏درمان نگهدارنده است.‏
 
فرهوديان با بيان اينكه با توجه با افزايش ميزان مرگ و مير ناشي از ‏مصرف مواد مخدر به ويژه مخدرهاي آغشته  به مواد سمي كه عموما كشنده ‏هستند گفت: بايد خدمات كاهش آسيب گسترش پيدا كند و به نظر مي‌رسد ‏رويكرد اجتماعي كردن مواد مخدر كه در راس سياست‌هاي ستاد مبارزه با مواد ‏مخدر قرار گرفته  با امر كاهش آسيب  در يك راستا  قرار دارد.
 
وي اظهار كرد: تا زماني انگ و ننگ مواد مخدر كمرنگ نشود افراد تمايلي ‏به مداخله نخواهند داشت چرا كه خانواده‌اي كه حاضر نيست بپذيرد فرزند ‏وي در معرض خطر است يا افرادي كه فرزند و همسر معتاد خود را از ‏جامعه پنهان مي‌كنند قطعا مداخله‌اي نخواهند كرد لذا پذيرش و اجتماعي ‏كردن اين موضوع  گام اولي است كه اگر بدرستي اجرايي شود به عملياتي ‏شدن برنامه‌هاي كاهش آسيب منجر خواهد شد.‏
 
اين استاد دانشگاه اجتماعي كردن مبارزه با مواد مخدر را به عنوان ‏بهترين راهكار براي باز شدن اين موضوع در تمام سطوح جامعه برشمرد و ‏افزود: با اين رويكرد به راحتي مي‌توان  اعتياد را  وارد سطوح غيردولتي ‏كرد و ‏NGO ‎‏ درمان اعتياد براحتي مي‌توانند به اجراي برنامه‌هاي كاهش ‏آسيب بپردازند و اين موضوع به نوبه خود امر اجتماعي شدن را به سطوح ‏مختلف جامعه از كف خيابان تا مدارس و مساجد نيز مي‌كشاند به گونه‌اي ‏كه همه جامعه خود را در قبال اعتياد مسوول مي‌دانند.‏
 
اين دانشگاه تاكيد كرد: بايد به شرايطي دست پيدا كنيم كه همه جامعه ‏مبارزه با اعتياد و پيشگيري از آن را وظيفه ذاتي خود بدانند و همانند برگزاري ‏مراسم‌هاي ديني و مذهبي كه كاملا مردمي و بدون كمك دولت  انجام مي‌شود ‏مساله اعتياد نيز چنين رويكردي را به خود بگيرد هر چند كه اعتياد بايد مسير ‏علمي خود را طي كند و تمام آن را نمي‌توان به مردم سپرد اما مي‌توان ‏بخش اعظمي از اقدامات را با مشاركت‌هاي مردمي پيش برد.‏
 
فرهوديان گفت: همه والدين معلم نيستند اما همواره به دنبال مهد كودك و ‏مدرسه خوب براي فرزندانشان هستند آنها خودشان اگر زبان انگليسي هم ‏ندانند اما به دنبال يك كلاس زبان خوب براي فرزندانشان هستند، لذا بايد ‏انگيزه‌هاي ايجاد اين رويكرد ايجاد شود.‏
 
وي در پايان تاكيد كرد: هرچه سيستم دولتي در موضوع اعتياد كمرنگ شود نتايج ‏بهتري را شاهد خواهيم بود.‏

انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار