از ابرنواختر 10 میلیون ساله فقط حباب داغ مانده + عکس
بادهای خورشیدی جریانی از ذرات باردار هستند که به طور مداوم توسط خورشید ساطع می‌شوند و بر طبق یافته‌های جدید به نظر می‌رسد مسئول چهل درصد از اشعه‌ها همین "ذرات باردار خورشیدی" هستند.
به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران؛ یک تیم بین المللی از محققان یک حباب داغ از تابش اشعه ایکس را که بیرون و درون منظومه شمسی را پوشانده مشاهد کردند. ما می دانیم که این تشعشعات از دو منبع می آید اما تحت سلطه یک حباب داغ هستند.
ماسیمیلیانو گالزی از گروه فیزیک دانشگاه میامی و محقق اصلی این پژوهش گفت: این یک کشف قابل توجه است، وجود یا عدم وجود حباب محلی بر درک ما از حباب خورشیدی و شناخت بیشتر مدل آینده ما از ساختار کهکشانی تاثیر دارد. این یافته ها به اختر فیزیکدانان کمک می‌کند تا گوشه های حباب خورشیدی ما را بیشتر درک کنند، منبع انتشار این اشعه ایکس در پنجاه سال گذشته مورد بحث بوده است.
دانشمندان شواهدی یافته‌اند که هر دو مکانیسم مشارکت دارند، اما بخش عمده‌ی اشعه ایکس ایجاد شده از حباب محلی می آید.
در انرژی پایین نور توسط گاز خنثی در کهکشان ما جذب می‌شود، به این معنی که احتمالا این منبع در فاصله چند صد سال نوری زمین واقع شده و در واقع یک منبع محلی است. در هر حال هنوز مشخص نیست که از منظومه شمسی می‌آید، یا از یک حباب داغ از یک سیستم خورشیدی همسایه در فاصله چند صد سال نوری زمین.
گالزی افزود: این مانند مسافرت در شب و دیدن نوری است که نمی‌دانیم در ۱۰ یاردی ما فاصله دارد یا از ۱۰۰۰ مایلی ما می آید.
حباب های درون ستاره‌ای احتمالا با بادهای ستاره‌ای و انفجارهای ابرنواختری ایجاد می‌شوند و ماده را بیرون پرتاب می‌کنند، سپس حفره‌های درون ستاره‌ای متوسطی را شکل می دهند که با ماده ی فضایی بین ستاره‌ها در کهکشان پر می‌شوند. ساطع شدن اشعه ایکس در منظومه شمسی ما زمانی اتفاق می‌افتد که بادهای ستاره‌ای با گازهای خنثی درون ستاره ای ترکیب می شوند.
باد ستاره‌ای جریانی از ذرات آزاد شده با انرژی بالاست و توسط اتمسفر خورشید ساطع می شود، این ناحیه اصطلاحا هیلیوسفر نامیده می‌شود. فرایند بادهای خورشیدی به این صورت است که همه ذرات در فضا با سرعت فرا صوت سفر می‌کنند، با هیدروژن خنثی و هیلیومی که به وسیله حرکات خورشید وارد منظومه شمسی می‌شوند به هم برخورد می‌کنند، در نتیجه اشعه ایکس ساطع شده و الکترون را گیر می‌اندازند.
تیم تحقیقاتی یک ماهواره تحقیقاتی را برای آنالیز اشعه ایکس منتشر شده در این زمینه در سال ۲۰۱۲ ارسال کرده است. منبع دقیق این انتشار مشخص نیست، اما چیزی که مشخص است این است که یک حباب گازی است که از همسایگی ما می آید و دارای یک منبع محلی است. فاز بعدی این ماموریت در دسامبر ۲۰۱۵ برنامه ریزی شده و دانشمندانی از ناسا، دانشگاه کانزاس، دانشگاه جانز هاپکینز و دانشگاه CNEF فرانسه در آن حضور دارند.
انتهای پیام/
ماسیمیلیانو گالزی از گروه فیزیک دانشگاه میامی و محقق اصلی این پژوهش گفت: این یک کشف قابل توجه است، وجود یا عدم وجود حباب محلی بر درک ما از حباب خورشیدی و شناخت بیشتر مدل آینده ما از ساختار کهکشانی تاثیر دارد. این یافته ها به اختر فیزیکدانان کمک می‌کند تا گوشه های حباب خورشیدی ما را بیشتر درک کنند، منبع انتشار این اشعه ایکس در پنجاه سال گذشته مورد بحث بوده است.
دانشمندان شواهدی یافته‌اند که هر دو مکانیسم مشارکت دارند، اما بخش عمده‌ی اشعه ایکس ایجاد شده از حباب محلی می آید.
در انرژی پایین نور توسط گاز خنثی در کهکشان ما جذب می‌شود، به این معنی که احتمالا این منبع در فاصله چند صد سال نوری زمین واقع شده و در واقع یک منبع محلی است. در هر حال هنوز مشخص نیست که از منظومه شمسی می‌آید، یا از یک حباب داغ از یک سیستم خورشیدی همسایه در فاصله چند صد سال نوری زمین.
گالزی افزود: این مانند مسافرت در شب و دیدن نوری است که نمی‌دانیم در ۱۰ یاردی ما فاصله دارد یا از ۱۰۰۰ مایلی ما می آید.
حباب های درون ستاره‌ای احتمالا با بادهای ستاره‌ای و انفجارهای ابرنواختری ایجاد می‌شوند و ماده را بیرون پرتاب می‌کنند، سپس حفره‌های درون ستاره‌ای متوسطی را شکل می دهند که با ماده ی فضایی بین ستاره‌ها در کهکشان پر می‌شوند. ساطع شدن اشعه ایکس در منظومه شمسی ما زمانی اتفاق می‌افتد که بادهای ستاره‌ای با گازهای خنثی درون ستاره ای ترکیب می شوند.
باد ستاره‌ای جریانی از ذرات آزاد شده با انرژی بالاست و توسط اتمسفر خورشید ساطع می شود، این ناحیه اصطلاحا هیلیوسفر نامیده می‌شود. فرایند بادهای خورشیدی به این صورت است که همه ذرات در فضا با سرعت فرا صوت سفر می‌کنند، با هیدروژن خنثی و هیلیومی که به وسیله حرکات خورشید وارد منظومه شمسی می‌شوند به هم برخورد می‌کنند، در نتیجه اشعه ایکس ساطع شده و الکترون را گیر می‌اندازند.
تیم تحقیقاتی یک ماهواره تحقیقاتی را برای آنالیز اشعه ایکس منتشر شده در این زمینه در سال ۲۰۱۲ ارسال کرده است. منبع دقیق این انتشار مشخص نیست، اما چیزی که مشخص است این است که یک حباب گازی است که از همسایگی ما می آید و دارای یک منبع محلی است. فاز بعدی این ماموریت در دسامبر ۲۰۱۵ برنامه ریزی شده و دانشمندانی از ناسا، دانشگاه کانزاس، دانشگاه جانز هاپکینز و دانشگاه CNEF فرانسه در آن حضور دارند.
انتهای پیام/
