چندی است که در تقویم هیئت های عزاداری، روزهای هفتم تا نهم ذی الحجه به نام «ایام مسلمیه» معروف شده و عده ای همگان را به عزاداری در این ایام ترغیب می کنند و روزهای سفید تقویم را به رنگ عزا در آورده اند.


 از این سه روز، تنها روز هفتم ذی الحجه به عنوان شهادت امام باقر ع معرفی شده. دیگر چه لزومی دارد روز هشتم (یوم الترویة) و روز نهم (روز عرفه) را روز عزا اعلام کنیم؟


بر فرض که چنین عزایی ثابت باشد، چرا نام امام باقر ع تحت الشعاع اسم مسلم بن عقیل شده و روز شهادت آن حضرت آغاز ایام مسلمیه است ؟؟؟ 


در متون اسلامی ما روز هشتم ذیحجه «روز مبارک» معرفی شده و عرفه را «عید»  دانسته اند. (در این باره به تفصیل خواهم نوشت)

وقتی امام صادق علیه السلام روز عرفه را عید معرفی می کند چه دلیلی دارد که برای حضرت مسلم لباس مشکی بپوشیم و بر سر و سینه بزنیم؟  

بعد از شهادت حضرت مسلم (نهم ذیحجه سال 60 هجری) تا زمان غیبت صغری که عصر حضور ائمه است کدام یک از آن بزرگواران به شیعیانشان سفارش کرده که هشتم و نهم ذیحجه را به یاد حضرت مسلم عزادار باشند؟ آیا لا اقل نمی بایست اشاره ای به این مطلب بکنند؟ حتی در زمان آل بویه و صفویه که شیعه در حاکمیت قدرت نمایی کرد باز خبری از این ایام نبود. 


مگر همه اقسام عبادت در عزاداری خلاصه شده که به کوچکترین مناسبت باید عزادار شد؟  این چه مصیبتی است که با مناسبت و بی مناسبت، عزای عمومی اعلام می کنند و زندگی عادی عموم جامعه را مختل می نمایند؟


مصیبت آنجاست که اگر کسی کوچکترین مخالفتی با عزاداری های بی سابقه کند، او را مخالف اصل عزاداری و از جمله دشمنان اهل بیت و بالخصوص امام حسین (علیه السلام) معرفی می کنند و او را همچون کافری می دانند که قصد تخریب بنیان های اساسی اسلام را دارد. 


بیایید خود را مطیع دستورات ائمه (علیهم السلام) بدانیم و از آنها نه جلو بزنیم و نه عقب بیفتیم چرا که فرموده اند «الْمُتَقَدِّمُ‏ لَهُمْ‏ مَارِقٌ‏ وَ الْمُتَأَخِّرُ عَنْهُمْ زَاهِقٌ»

https://bagherolum.kowsarblog.ir/