هشتم ذی الحجه؛
ترویه چیست و چه اعمالی در این روز مستحب است؟
هشتم ذی الحجه مصادف با روز ترویه و شروع مناسک حج است که روزه گرفتن و غسل کردن از جمله اعمال مستحب در این روز است.
به گزارش خبرنگار معارف باشگاه خبرنگاران، ترویه روز هشتم ذیحجه است و علت نام گذاری این روز، بدان جهت است که در منا و عرفات آب وجود ندارد و حاجیانی که قصد وقوف در منا و عرفات را دارند، باید از مکه برای خویش آب تهیه کرده و به همراه خود ببرند و چنین حالتی را ترویه می‌نامند.
این روز، از روزهای مهم ذیحجه است و بر اساس روایتی از جعفر صادق، روزه گرفتن در آن، کفاره ۲ سال آدمی است. در این روز حاجیان خانه خدا، مراسم حج تمتع و حج اکبر را آغاز می‌کنند.
ترویه در لغت به معانی زیر آمده است :
سیراب کردن ، سیراب گردانیدن ، کسی را بر روایت شعر داشتن ، در کاری اندیشه کردن اندیشیدن ، در کار و نگریستن پایان آن را و تعجیل نکردن در جواب (لغت نامه دهخدا)
در علل الشرایع در سر نامیدن این روز به ترویه حدیثی از امام صادق علیه السلام که راوی می گوید: از حضرت پرسیدم چرا روز ترویه را روز ترویه نامیده اند؟
حضرت فرمود: زیرا در عرفات آب نبود و حاجی ها روز هشتم ذی حجه از مکه آب برمی داشتند و به عرفات می بردند و برخی از ایشان به بعضی دیگر می گفتند: تروّیتم، تروّیتم (سیراب شدید، سیراب شدید) لذا به خاطر هیمن، روز هشتم را روز ترویه نامیدند.
احکام و اعمال روز ترویه
باب طهارت و صوم : غسل کردن و روزه گرفتن در روز ترویه مستحب است.
باب حج : احرام در روز ترویه
حاجی پس از فراغ از اعمال عمره تمتع هر زمان که بخواهد میتواند برای حج احرام ببندد؛ لیکن بنابر مشهور، افضل احرام بستن در روز ترویه است. برخی قدما آن را واجب دانستهاند؛ بدین معنا که تأخیر احرام را از روز ترویه جایز ندانسته اند.
در اینکه افضل، بستن احرام پس از نماز ظهر است یا پس از نماز ظهر و عصر و یا قبل از نماز ظهر و عصر، اقوال مختلف است. بنابر قول آخر، حاجی نماز ظهر و عصر را در منی میخواند. برخی نیز قائل به تخییر بین احرام بستن پس از نماز ظهر و عصر و قبل از آن و خواندن دو نماز در منی( منی)شدهاند. البته سرپرست حاجیان ( امیر الحاج) از حکم یاد شده مستثنا است و برای او گزاردن نماز ظهر و عصر در منی استحباب دارد؛ بلکه ظاهر کلام برخی وجوب است.
باب حج : مستحبات روز ترویه
مستحب است حاجی روز ترویه ابتدا به منی رود و شب نهم تا طلوع فجر در منی بیتوته کند و سپس عازم عرفات گردد. ظاهر کلام گروهی از فقها اختصاص استحباب به حاجیای است که حج تمتع میگزارد؛ لیکن از برخی نقل شده که به جا آورنده حج قران و حج افراد در این حکم ملحق به متمتع است.
بر ناتوانِ از قربانی در حج، واجب است ده روز روزه بگیرد که سه روز آن باید پی درپی و در ماه ذیحجه باشد. مستحب است سه روز یاد شده، روز ترویه و روزهای قبل و بعد آن باشد. اگر کسی روز ترویه و عرفه را روزه بگیرد و عید قربان و بعد آن تا پایان ایام تشریق را افطار کند، زیانی به پی درپی بودن روزه او وارد نمیشود و میتواند روزه یک روز باقی مانده را پس از پایان ایام تشریق بگیرد.
کسی که در ماههای حج (شوال، ذیقعده و ذیحجه) عمره مفرده گزارده، چنانچه تا حلول ماه ذیحجه، بویژه تا روز ترویه در مکه بماند، بنابر مشهور مستحب است حج تمتع به جا آورد. برخی قدما حج تمتع را بر کسی که تا روز ترویه در مکه مانده است، واجب دانسته اند.
