باشگاه خبرنگاران :
روزی مردی نابینایی را دید که با دقت تمام آسمان را تماشا می‌کند و انگار در حال شمردن ستاره‌هاست، از او پرسید: شغل تو چیست؟

نابینا جواب داد: آسمان را رصد می کنم...

مرد با تعجب پرسید: چگونه آسمان را رصد می کنی؟

نابینا گفت: با قلبم. 

تمام گل های سرخ و بنفش دنیا، تمام لاله ها و زنبق های جهان را به تو تقدیم می کنم، حتی اگر نتوانی رنگ هایشان را ببینی.

من نابینا نیستم، فقط با چشم هایم نمی توانم ببینم.

 مهتاب مرده است ، در من ستاره نیست اما به چشم تو  سوگند می خورم  از آسمان پُرَم 

نابینا به ماه گفت: دوستت دارم ، ماه گفت: چه طور دوستم داری، در حالی که مرا نمی بینی؟

نابینا جواب داد: چون نمی بینمت، بیشتر از دیگران دوستت دارم. ماه گفت: چرا؟

نابینا گفت: دیگران به خاطر زیبایی ات دوستت دارند، ولی من به خاطر خودت.