این جاری نزدیك

هنوز هم هرگاه در برابر صحنه می­نشینی، در جادوی ربایش صمیمانه بازی و كلام و هرچه در بستر دیدگان و دریافت تو، جان گرفته؛ زنده بودن و پویایی و حركت و جاری بودن را می­بینی و یقین می­كنی كه بی سبب نیست كه تئاتر، نزدیكترین و روز آمدترین هنر ریشه­دار به زندگی تو و همفكران و همزیستان فرهنگی و بومی تواَند و بیش از پیش، آشنای این تكیه گاه می­شوی كه تئاتر، ترجمان زندگی است.

اما، واقعیتی حقیقت­وار نیز، تو را به خود می­خواند و آن اینكه اگر این روی دیگر زندگی و این آینه نمایشگر دغدغه­های درونی و رفتار و تعامل بیرونی آدمیان، مضمون و مسأله و روایتش، مشغله­های ذهنی و مسائل زیست اجتماعی انسان امروز و مردم این سامان و به طور صریح­تر، نقد و تشریح و ترسیم وضعیت موجود، در بیان و قامتی هنری و تأمل برانگیز و تكان­دهنده و دیداری و نه گزارشی و مأیوس كننده باشد؛ آیا برای مخاطبی كه ركنی مهم در خلق تئاتر است، باورپذیرتر، ملموس­تر و گشایشگرتر نمی­شود؟

این پرسش، همان ضرورتی است كه با تمام احترامی كه برای آثار ترجمه شده و به اجرا رسیده سایر ملت­ها قائلیم، در برابر ما ایستاده است.

ضمن آنكه ناگزیر از تأكید دیگرباره بر این نكته هم هستیم كه توجه هویت­بخش و تعالی­دهنده به ادبیات گرانسنگ پارسی، سیره بزرگان آئینی و فرهنگ و آموزه­های بومی و اقلیمی هم، هیچ تعارضی با مقوله بدیهی و ارجمند آشنایی و بهره­مندی از ادبیات نمایشی سایر ملل و - به بیان بهتر- تئاتر روز جهان نخواهد داشت.

بر این دیدگاه، برگزاری " بیست و ششمین جشنواره تئاتر مناطق كشور" را می­توان فرصتی ناب برای دعوت همه همگنان و همراهان تلاشمند و شریف گستره تئاتر ایران و برگزیدگان شایسته استانی، به قدم زدن پیرامون این نكته و اندیشیدن در این معنا دانست.

و اما، بگذارید با امید به پیوستگی­ها و هم افزایی­های بیشتر و سازنده­تر، باور كنیم كه خاك وسیع تئاتر این حوالی، سرشار از كشف ظرافت­ها و ظرفیت­هایی گران و چشمگیر است كه هنوز هم به صحنه­های تماشای ما و جهان پیرامون ما، نرسیده است.

خوش می­بَرَد تو را به سرِچشم مراد این جستجو كه در قدم رهگشای توست

                                                                  حسین طاهری

                                                                مدیر كل هنرهای نمایشی