در مورد اثرات اختلال خواب بر رفتار تحقیقات زیادی انجام شده است.

در تحقیقی که اخیرا انجام شده است نشان داده اند که اختلال خواب در سنین کودکی‌ و نوجوانی ممکن است منجر به اختلال در تولید مثل شود.

این تحقیق در مگس سرکه انجام شده است. در مغز این حیوان، نورونهای دوپامینی مسئول تحریک شبکه‌ای عصبی هستند که این شبکه به نوبهٔ خود باعث مهار خواب می شود.

در این تحقیق روشن شده است که میزان تولید دوپامین از این نورونها، در بچه مگسها و مگس‌های جوان کمتر بوده و بدین دلیل بیشتر می‌خوابند.

در قسمت دیگری از این تحقیق نورونهای دوپامینی فوق‌الذکر به صورت ژنتیکی دست کاری شده، حیوان را دچار کم خوابی‌ مزمن کرده اند. در این حیوانات بعد از بلوغ، شبکه عصبی مسئول تولید مثل، بسیار کوچکتر از مگس‌های معمولی‌ می‌ شود. طول مدت روابط در این حیوانات کوتاهتر شده و کمتر تولید مثل می کنند.

این تحقیق، اولین تحقیقی است که ارتباط مکانیسمی بی‌ خوابی‌ در دوران کودکی‌ را با رفتار بزرگسالی نشان می‌‌دهد.

این پژوهش‌ در ژورنال ساینس گزارش شده بود.