رئیس ستاد انتخابات کشور:
ادعای حمایت فرمانداران از یک نامزد خاص صحت ندارد
باشگاه خبرنگاران از رویکرد سیاسی رسانه‌های آلمانی‌زبان گزارش می‌دهد
مصالحه تاریخی در وین و اتمام یک ماراتن اتمی، آری یا خیر؟!
غوغای غرب بر سر فعالیت هسته‌ای صلح‌آمیز کشورمان نزدیک به 12 سال به طول انجامیده؛ ایستگاه‌های مذاکراتی یکی پس از دیگری آمدند و رفتند: با نتیجه، کم‌نتیجه یا بی‌نتیجه! اکنون همانند ماراتنی که قدم‌های آخر آن در بالاترین سرعت ممکن هستند، اکنون در وین، این "زمان" است که مهم‌ترین حرف را می‌زند.
به گزارش خبرنگار سیاست خارجی باشگاه خبرنگاران؛ تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای کشورمان با هدف به سرانجام رساندن توافقنامه جامع و بستن پرونده هسته‌ای کشورمان، روز سه‌شنبه تهران را به مقصد وین پایتخت اتریش ترک کرد. ضرب‌الاجل تعیین شده در دور قبلی گفتگوها ("برنامه اقدام مشترک") دوشنبه 3 آذر (24 نوامبر) بود.
رسانه‌های خارجی و مطبوعات غربی با تمرکز روی دور مهم و پایانی مذاکرات هسته‌ای ایران با 5+1 هر کدام از زاویه‌ای مختص خود به این مسئله نگاه کردند و طی روزهای سه‌شنبه، چهارشنبه، پنجشنبه و جمعه، یعنی زمانی که گفتگوها به سطح وزرای خارجه کشیده شد، تیتر نخست خود را به این دست تحلیل‌ها اختصاص دادند.
با توجه به اهمیت شهر وین و سرعت خبررسانی محلی، نگاهی به نحوۀ خبررسانی از اتریش می‌اندازیم تا ببینیم رسانه‌های آلمانی‌زبان با چه رویکرد و سیاستی به مذاکرات (از عزیمت نمایندگان 5+1 به وین گرفته تا گمانه‌زنی‌های مثبت و منفی نسبت به حصول نتیجه) پرداخته و می‌پردازند.
*** آیا آمریکا، دست قوی‌ترِ گروه 5+1 است؟!
روزنامه اتریشی "Wiener Zeitung" آمریکا را نقش اولِ گروه 5+1 و نظرات سران ایالات متحده را در حصول نتیجه با ایران بسیار تأثیرگذار عنوان کرد و روز چهارشنبه در مطلبی با عنوان "در انتظار کری" نوشت: آمریکا تا به این لحظه، توافق با ایران را محتمل می‌داند.
این روزنامه افزود: اگرچه شک و تردیدهای متقابل هنوز به قوت خود پابرجاست و آمریکا همچنان اعتقاد دارد که ایران به دنبال ساخت سلاح اتمی است، اما بعید نیست که تا دوشنبه به تمامی جنجال‌های دهه اخیر بر سر پرونده هسته‌ای ایران مُهر پایان بخورد.
این امیدواری‌ها به سازش، در حالی صورت می‌گیرد که در همین روزهای حساس شاهدیم مقامات صهیونیستی به تب و تاب افتاده‌اند تا به هر قیمتی روی جزئیات توافق هسته‌ای اثر بگذارند. خبرگزاری "دویچه وله" با اعلام این خبر نوشت: نخست وزیر اسرائیل روز یکشنبه 16 نوامبر در دیدار با "اشتاین‌مایر" در سرزمین‌های اشغالی نسبت به عجله کردن برای توافق با ایران ابراز نگرانی کرد و گفت:
فشار زمان، احتمال نرمش در برابر ایران را افزایش می‌دهد. نباید برای امضای توافق عجله کنید!
پایگاه خبری اتریشی "kurier" روز شنبه 22 نوامبر نوشت «اسرائیل مذاکرات هسته‌ای را با عصبیت روزافزون دنبال می‌کند... خیلی باید ساده‌لوح باشیم اگر نیت صلح‌آمیز ایران از فعالیت‌های اتمی را باور کنیم! یک توافق بد، مسیر ساخت بمب اتم را برای ایران سهل و آسان خواهد کرد.»
وقتی دولت رژیم صهیونیستی پیشرفت‌های چهار روزی که از آغاز مذاکرات می‌گذرد را کنار صحبت‌های امیدوارانۀ نمایندگان 5+1 از وین قرار دهد، چاره‌ای جز تکرار مواضع ایران‌هراسانه ندارد. صداهایی که اکنون از تل‌آویو شنیده می‌شود بلندتر از قبل است.
مسئله اصلی در اینجا، سمپاشی این رژیم از راه دور در فضای گفتگوها نیست، بلکه تأثیر خرابکارانه‌ای است که ممکن است روی برخی سران 5+1، مخصوصاً آمریکا که مرتباً تل‌آویو را در جریان پروسه گفتگوها قرار می‌دهد، بگذارد.
از سوی دیگر خبرگزاری رویترز روز شنبه به نقل از منابعی که بخواستند نامشان فاش شود نوشت: وزرای خارجه ایران و آمریکا، پیشنهادات مطرح شده را به پایتخت‌های خود ارائه خواهند کرد. این خبر تا حدودی نقش تسلط‌گر آمریکا در میان شش کشور را تأیید می‌کند و بعید است اگر تصور کنیم روسیه، چین و سه کشور اروپایی، بدون اعمال نفوذ آمریکا در امضاء یا عدم امضای توافق جامع، پیشرفتی با ایران حاصل کنند. احتمالاً روز یکشنبه نتیجۀ رایزنی‌های ایران و آمریکا با تهران و واشنگتن، که البته از جزئیات محتوای آن هیچگونه اطلاعی در دست نیست، فاش خواهد شد.
دولت اوباما پس از شکست حزبی در انتخابات میان‌دوره‌ای اخیر، در برابر اعمال فشار علیه ایران در نامۀ واصله از سوی اکثریت کنگره، چندان قدرت "نه گفتن" نداشت و حال، با پاسخی که به نامۀ محرمانۀ وزیر خارجه‌اش خواهد داد، نشان می‌دهد که چقدر توان استقلال عمل از کنگره دارد.
روز سه‌شنبه اوباما علناً اعلام کرد در صورت امضای توافقنامه، به جای لغو کامل و واقعیِ تحریم‌ها، آنها را فقط به حالت تعلیق درخواهد آورد (به این معنی که هر لحظه امکان بازگشت آنها وجود داشته باشد) و تازه تنها تحریم‌هایی تحت تاثیر قرار خواهند گرفت که مستقیماً به مسئله هسته‌ای مرتبط باشند.
مؤسسه تحلیلی علم و سیاست "swp" نیز در رویارویی گفتگوهای ایران با 5+1، آمریکا را برجسته نمود، خبر مذاکرات هسته‌ای را به همراه عکسی معنادار منتشر کرد و نوشت: هیچ یک از طرفین، زودتر از موعد مقرر میز مذاکره را ترک نخواهد کرد. رئیس جمهور روحانی، خوش‌بینی‌اش را به ما القا کرده و البته در ایران همچنان نفرت از آمریکا موج می‌زند: تهران، راهپیمایی نوامبر 2014
به گزارش پایگاه خبررسانی این مؤسسه، دکتر روحانی از توافق برد-برد سخن گفته و هیئتش را به سالن مذاکره در اتریش فرستاده تا شاید این بار بر خلاف سال‌ها و ماه‌های گذشته دست‌پر و با یک "مصالحۀ تاریخی" برگردند. روحانی می‌خواهد به مردم کشورش نشان دهد که توانسته اصلی‌ترین شعار انتخاباتی‌اش را به واقعیت تبدیل کند.
*** ایستگاه پایانی: اوج حساسیت در یک ماراتن نفس‌گیر
غوغای غرب بر سر فعالیت هسته‌ای صلح‌آمیز کشورمان نزدیک به دوازده سال به طول انجامیده است. در مسیر رسیدگی به این پروندۀ قطور که آکنده از تحریم‌های ظالمانه بوده، ایستگاه‌های متعدد یکی پس از دیگری آمدند و رفتند: با نتیجه، کم‌نتیجه یا بی‌نتیجه! اکنون کمتر از دو روز تا روز موعود یعنی 24 نوامبر باقی مانده و همانند ماراتنی که قدم‌های آخر در بالاترین سرعت ممکن هستند، اکنون در وین "زمان"، مهم‌ترین حرف را می‌زند.
روزنامه اتریشی " nachrichten" از وین این طور گزارش داد:
بعد از ده سال، مرحلۀ سرنوشت‌ساز مذاکرات فرا رسیده؛ "سباستین کورتس" وزیر امور خارجه اتریش با ابراز خوشحالی از اینکه مرحله نهایی مذاکرات در کشورش اتفاق میفتد، گفت: وین بار دیگر می‌تواند ثابت کند که مرکز گفتگوهای منتهی به صلح است. شانس دستیابی به نتیجه، هرگز به اندازه امروز بزرگ نبوده و دلیل آن هم رغبت طرفین به امضای توافقنامه است.
وزرای خارجه انگلیس و فرانسه روز جمعه به جمع وین پیوسته‌اند.
روز چهارشنبه "اشتاین‌مایر" وزیر خارجه آلمان هشدار داد: وقت، رو به اتمام است و معلوم نیست دیگر به این زودی‌ها چنین فرصتی حاصل شود.
اوباما و روحانی، رؤسای جمهور آمریکا و ایران بیش از سایرین مایل به عقد توافق جامع هستند تا این اتفاق را به عنوان یک پیروزی بزرگ در کارنامۀ دیپلماسیِ سیاست خارجی خود ثبت کنند؛ چون بحران سوریه، عراق و مبارزه با تروریسم "داعش"، هیچکدام نتوانست این دو دشمن دیرینه را ذره‌ای به یکدیگر نزدیک کند.
خبرگزاری " süddeutsche" با انتشار عکس دست دادن کری و ظریف در مسقط پایتخت عمان، مدعی شد آغاز دور نهایی مذاکرات، مقدمه‌ای برای نزدیکی آمریکا و ایران است:
شوخی و خندۀ این دو وزیر خارجه گویا حکایت از صلح تاریخی این دو کشور بعد از 35 سال دارد. البته قبل از شروع هر همکاری‌ای میان ایران و آمریکا: امضاء یا عدم امضای توافق هسته‌ای، مسئله این است!
*** نگارش متن توافق جامع: آیا دوشنبه 24 نوامبر قلم بر زمین گذاشته می‌شود؟
بر اساس آخرین اخبار از متن توافقنامه، نگارش 90% متن پایان یافته ولی همان 10% باقیمانده، قادر است کل توافقات گذشته را منتفی کند. این ده درصد هنوز سؤالات متعددی را دربرمی‌گیرد که خبرگزاری اشپیگل برخی از آنها را نام می‌برد:
ایران چگونه پایبندی خود به تعهدات را تضمین می‌کند؟ بازرسی‌های محلی چگونه محقق خواهند شد؟ ایران اجازه بهره‌برداری از چه تعداد سانتریفیوژ را دارد؟ ایران چه میزان ماده سوخت هسته‌ای می‌تواند داشته باشد؟ آیا این کشور اورانیوم‌های غنی‌شده تا 20% را به خارج از ایران انتقال خواهد داد؟ لغو تحریم‌ها، جایگاه اقتصاد ایران در دنیا را چه تغییری خواهد داد؟ تکلیف دیگر اتهاماتی که غرب به ایران وارد می‌کند، چه می‌شود؟
گزارش از طاهری
انتهای پیام/
ما همه ظریف هستیم وحرف مان حرف ظریف است وحرف ظریف حرف 75 میلیون ایرانی سرافراز وعاشق ایران واسلام ومکتب تشیع .
چه توافق بشود وچه نشود ما جوادمان را دوست داریم واز همه رنجی که متحمل شده است تشکر میکنیم .ما در کنارت هستیم وپشت سرت به فرمان مولی وفرمانده معظم کل قوا .پس جانانه چانه بزن تا حقت را از ظالم بستانی .