پایگاه اینترنتی نشنال اینترست گزارش داد
پایگاه اینترنتی نشنال اینترست گزارش داد
به گزارش سرويس بينالملل باشگاه خبرنگاران؛ این قطعنامه درباره ایجاد منطقه ای عاری از تسلیحات هسته ای در غرب آسیا و در آن از اسرائیل خواسته شده بود به معاهده منع تولید و تکثیر تسلیحات هسته ای - ان پی تی - بپیوندد و در اختیار داشتن تسلیحات هسته ای را رد کند و تأسیسات هسته ای خود را زیر نظر پادمان های آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دهد.
بنابراین این سوال مطرح می شود که چرا آمریکا به این قطعنامه رأی منفی داد.
بر اساس گفته های نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد، این قطعنامه «فاقد عدالت و توازن لازم بود . این قطعنامه به ابراز نگرانی درباره فعالیت های تنها یک کشور محدود بود.»
این قطعنامه با 161 رأی موافق در مقابل پنج رأی مخالف به تصویب رسید. علاوه بر اسرائیل و آمریکا، کانادا و کشورهای مستقر در اقیانوس آرام شامل میکرونزیا و پالائو نیز به این قطعنامه رأی منفی دادند. پالائو و میکرونزیا بر حسب عادت در دادن رأی در سازمان ملل متحد از آمریکا تبیعت می کنند تا رضایت واشنگتن را برای ارائه کمک هایی به این دو کشور جلب کنند. آنها از جمله معدود کشورهایی هستند که هر ساله به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد برای پایان دادن به تحریم های آمریکا علیه کوبا رأی ممتنع می دهند.
مشکل اینجاست واشنگتن خود سردمداری کشورهایی را بر عهده دارد که قطعنامه هایی را به مجمع عمومی ارائه می کنند که در آنها تنها درباره فعالیت های هسته ای یک کشور ابراز نگرانی می شود . اما این بار خود با چنین قطعنامه ای مخالفت کرده است. این موضوع از وجود تناقض در دیدگاه های آمریکا حکایت دارد. ایران تنها کشوری است که در بسیاری از قطعنامه های مورد حمایت آمریکا درباره برنامه هسته ای آن ابراز نگرانی شده است و قطعنامه هایی که واشنگتن به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه می دهد شامل اعمال تحریم های بین المللی علیه تهران می شود.
توضیح این تناقض کار دشواری به نظر می رسد. باید گفت سیاست های آمریکا بر اساس منافع خود و برخی از کشورهای خاص اتخاذ می شود. این ایران است که خود را به پایبندی به مفاد معاهده منع تولید و تسلیحات هسته ای پایبند کرده است و فعالیت های هسته ای خود را در معرض بازرسی های بین المللی قرار داده است.
از آنجایی که توافق نامه موقت هسته ای - که سال گذشته حاصل شد - سبب محدود شدن برنامه هسته ای تهران شده است ، بازرسی ها از تأسیسات هسته ای ایران این بار به صورتی جامع تر و با تکرار زیاد انجام می شوند. این در حالی است که اسرائیل فعالیت های هسته ای خود را به طور کامل دور از دسترس رژیم های بازرسی بین المللی قرار داده است. باید گفت در حقیقت ایران تسلیحات هسته ای در اختیار ندارد اما نیت خود را برای در اختیار نداشتن چنین تسلیحاتی اثبات کرده است و بر اساس گزارش جامعه اطلاعاتی آمریکا، ایران هنوز هیچ گونه تصمیمی در این باره اتخاذ نکرده است.
هم آمریکا و هم اسرائیل آشکارا می گویند تل آویو تسلیحات هسته ای در اختیار دارد و از این رو اسرائیل تنها دارنده چنین تسلیحاتی در منطقه محسوب میشود.
کشورهای جهان سوالاتی درباره امنیت و ثبات منطقه مطرح می کنند. در این صورت تکلیف این مخاطرات تهدید آمیز چه می شود؟ اسرائیل چندین بار با همسایگانش وارد جنگ شد و حملات مسلحانه در ابعاد کوچک تر را نیز انجام داده است. این در حالی است که جمهوری اسلامی ایران در تاریخ 35 ساله خود آغاز کننده هیچ جنگی نبوده است. درباره موضوع تروریسم چه باید گفت؟ باید بگوییم چندین دانشمند ایرانی هدف ترور قرار گرفتند.
اشاره کردن تنها به یک کشور در متنی چند بعدی می تواند سبب بروز برخی مشکلات شود. قطعنامه ای که مجمع عمومی سازمان ملل متحد این هفته آن را تصویب کرد سبب بروز مشکل نخواهد شد اما این قطعنامه خواستار رفتاری متفاوت در قبال تنها اسرائیل در منطقه خاورمیانه شده است که تسلیحات هستهای در اختیار دارد نه کشوری که هسته ای نیست و فعالیت هاش تحت نظر آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد.
اما شاهد آنیم که با ایران بیش از هر کشور دیگری به گونه ای متفاوت برخورد می شود اما ایرانی ها از این موضوع متعجب می شوند که چرا ایران باید در معرض چنین رفتارهایی قرار گیرد . آنها از این موضوع ابراز شگفتی می کنند که چرا ایران بیش از هر کشور مسلح به تسلیحات هسته ای که حتی به ان پی تی پایبند نیستند و در خاک خود اورانیوم را غنی سازی می کنند، باید در معرض محدود های خاص و شدید قرار گیرد. چنین واکنش هایی مطمئنا یکی از عوامل مقاومت ایرانی ها در مقابل دادن امتیازات بیشتر محسوب میشود که بسیاری در آمریکا خواهان آن هستند.
انتهای پیام./