زحمت مردانه، دستمزد "زنانه"
زیر ظاهر زنانه بسیاری از زن ها، تلاشی مردانه خوابیده است. اگر به سحرخیزی است، هر دو از خروس خوان بیدار و آماده باشند. اگر به شب کاری است، هر دو تا پاسی از شب پلک برهم نمی گذارند. اگر به دوری راه خانه تا محل کار است، هر دو هر روز کیلومترها در راهند.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،اگر به سختکوشی است، هر دو تلاش می کنند. اگر به فشار کاری است، هر دو تحت
فشارند. اگر به نیاز مالی است، هر دو دارند، ولی حکایت این دو با این همه
وجه اشتراک، حکایت آسمان است و زمین، به همان اندازه دور، به همین اندازه
متفاوت.
زن و مرد در بازار کار ایران هیچ گاه با یک معیار سنجیده نشده اند، حتی اگر توانایی های مشابهی داشته اند و در یک رده شغلی نشسته اند. این تفاوت زنان و مردان در محیط های کاری است که گرچه برای مردها خوشایند است و حق تلقی می شود، ولی برای زن ها دلسردکننده است و یاس آور.
دیروز وزیر رفاه اما به حمایت از زنان بلند شد؛ مردی که می داند در بازار کار تبعیض حاکم است و دستمزدهای زنان حتی اگر از جان مایه بگذارند و با همه قوا کار کنند، باز هم از مردان هم رده شان کمتر است.
علی ربیعی روز گذشته وکیل مدافع زنان شد، بی پرده اعلام کرد حقوق زنان در محیط های کاری رعایت نمی شود و تاکید کرد که با دستمزدهای ناعادلانه باید مقابله شود.
او این حرف ها را زد تا برسد به یک معضل دیگر، به زنانه شدن مشاغل خدماتی، به شغل هایی که در یک تقسیم بندی ناعادلانه به اسم زنان خورده است.
مشاغل خدماتی جزو پایین ترین رده های شغلی است و معمولا هم با کمترین حقوق و مزایا، این شغل ها را به زنان می دهند، چون اغلب مردان حاضر به انجامش نیستند یا در ازای انجامش دستمزد بیشتری می خواهند، برای همین بازار کار، زن ها را دستچین می کند با کمترین توقع با بیشترین فرمانبرداری.
این مرزبندی سنتی، دیروز مورد انتقاد وزیر رفاه بود. او گفت سهم زنان از بازار کار فقط مشاغل خدماتی نیست، اما این را نگفت که اجبار برای تامین معاش است که گروهی از زنان را به داشتن این شغل ها قانع می کند و حتی بسیاری از آنها را وادار به حفظ این شغل ها با چنگ و دندان.
این همان شباهت مردان و زنان است که البته در بازار کار دیده نمی شود، آن هم به این دلیل که هنوز عده ای سرسختانه باور دارند زنان به اندازه مردان به کار و درآمد نیاز ندارند.
کسانی که این را می گویند حتما از اوضاع جامعه بی خبرند، از فشار تورم کشنده بر خانواده ها، از افزایش جمعیت زنان سرپرست خانوار و از کثرت زنان خودسرپرست که انگیزه هایی قوی برای ورود به محیط های کاری دارند.
زن را نمی شود از بازار کار حذف کرد، اما می شود شرایط کاری اش را تسهیل کرد و او را به اندازه جانی که وسط می گذارد و تخصص و مهارتی که ارائه می دهد، سنجید. حرف دیروز وزیر رفاه این بود؛ خواسته ای که جز با تلاش دولت برای برداشتن تبعیض ها محقق نمی شود.
/انتهای پیام
منبع:ایرنا
زن و مرد در بازار کار ایران هیچ گاه با یک معیار سنجیده نشده اند، حتی اگر توانایی های مشابهی داشته اند و در یک رده شغلی نشسته اند. این تفاوت زنان و مردان در محیط های کاری است که گرچه برای مردها خوشایند است و حق تلقی می شود، ولی برای زن ها دلسردکننده است و یاس آور.
دیروز وزیر رفاه اما به حمایت از زنان بلند شد؛ مردی که می داند در بازار کار تبعیض حاکم است و دستمزدهای زنان حتی اگر از جان مایه بگذارند و با همه قوا کار کنند، باز هم از مردان هم رده شان کمتر است.
علی ربیعی روز گذشته وکیل مدافع زنان شد، بی پرده اعلام کرد حقوق زنان در محیط های کاری رعایت نمی شود و تاکید کرد که با دستمزدهای ناعادلانه باید مقابله شود.
او این حرف ها را زد تا برسد به یک معضل دیگر، به زنانه شدن مشاغل خدماتی، به شغل هایی که در یک تقسیم بندی ناعادلانه به اسم زنان خورده است.
مشاغل خدماتی جزو پایین ترین رده های شغلی است و معمولا هم با کمترین حقوق و مزایا، این شغل ها را به زنان می دهند، چون اغلب مردان حاضر به انجامش نیستند یا در ازای انجامش دستمزد بیشتری می خواهند، برای همین بازار کار، زن ها را دستچین می کند با کمترین توقع با بیشترین فرمانبرداری.
این مرزبندی سنتی، دیروز مورد انتقاد وزیر رفاه بود. او گفت سهم زنان از بازار کار فقط مشاغل خدماتی نیست، اما این را نگفت که اجبار برای تامین معاش است که گروهی از زنان را به داشتن این شغل ها قانع می کند و حتی بسیاری از آنها را وادار به حفظ این شغل ها با چنگ و دندان.
این همان شباهت مردان و زنان است که البته در بازار کار دیده نمی شود، آن هم به این دلیل که هنوز عده ای سرسختانه باور دارند زنان به اندازه مردان به کار و درآمد نیاز ندارند.
کسانی که این را می گویند حتما از اوضاع جامعه بی خبرند، از فشار تورم کشنده بر خانواده ها، از افزایش جمعیت زنان سرپرست خانوار و از کثرت زنان خودسرپرست که انگیزه هایی قوی برای ورود به محیط های کاری دارند.
زن را نمی شود از بازار کار حذف کرد، اما می شود شرایط کاری اش را تسهیل کرد و او را به اندازه جانی که وسط می گذارد و تخصص و مهارتی که ارائه می دهد، سنجید. حرف دیروز وزیر رفاه این بود؛ خواسته ای که جز با تلاش دولت برای برداشتن تبعیض ها محقق نمی شود.
/انتهای پیام
منبع:ایرنا
