وی ادامه داد: در قانون مجازات اسلامی تنها در دو جا به ممنوعیت حمل سلاح پرداخته شده، یکی اینکه  در این قانون، مجازات تکمیلی به عنوان مجازات جایگزین به شمار می‌رود و دیگری بحث محاربه است.

این حقوقدان تصریح کرد:‌ ماده ۱۸۳ از قانون مجازات اسلامی محاربه را این چنین تعریف می‌کند «هر کسی که برای ایجاد رعب، وحشت و سلب آزادی و امنیت مردم دست به سلاح ببرد، محارب و مفسد فی‌الارض می‌باشد»، که این مسئله نیز قانون خاص خود را دارد.

رسولی ادامه داد: هم‌اکنون تنها ماده قانونی که به مساله مبارزه با سلاح‌های سرد اختصاص دارد، ماده 917 قانون مجازات اسلامی است که به موجب آن هر کسی که به وسيله چاقو يا هر نوع اسلحه ديگر تظاهر يا قدرت‌نمايي کند، يا آن را وسيله مزاحمت اشخاص يا اخاذی يا تهديد قرار دهد و با کسی گلاويز شود در صورتی که از مصاديق محارب نباشد به حبس از شش ماه تا 2 سال و تا 74 ضربه شلاق محکوم خواهد شد و چنان‌چه محارب شناخته شود محکوم به حد خواهد شد.

این حقوقدان تصریح کرد: در سال 1390 قانونی برای حمل سلاح و مهمات غیر مجاز تصویب شده است که رای افراد حمل کننده انواع سلاح‌های سرد و گرم مجازاتی از جمله جرایم نقدی و تا 15 سال حبس را مشخص کرده است.

رسولی در پایان خاطر نشان کرد: در قانون مجازات اسلامی به حمل، نگهداری و خرید و فروش سلاح و مهمات غیر مجاز پرداخته نشده است و  تنها در یک قانون که مصوب سال 1373 بود،  به نحوه بکارگیری سلاح توسط مامورین دولتی اشاره شده است.

انتهای پیام/