به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، وصیّت نامۀ مورد پژوهش، توسط مظفرالدّین میرزا (شاه بعدى) در سال 1301 ه.ق نگاشته شده است. او در ابتداى این وصیّت نامه، به شرح مختصرى از عقاید و اعتقادات خود پرداخته و پس از آن، ضمن معرفى ناصرالدّین شاه قاجار، به عنوان موصى الیه و وکیل خود، به نحوة تقسیم اموال و املاک و وصیّت نسبت به تسویۀ قروض و دیون مالى و محل و نحوة تأمین منابع مالى آن پرداخته است؛ سپس سفارشاتى درارتباط با همسر مطلّقه اش، ام خاقان و دو دختر خود عزت الملوک و سرورالملوک نموده است. شرایط مکانى،نحوة تغسیل و محل خاکسپارى، از دیگر شروط مندرج در این وصیّت نامه است که اقرارات و محتویات آن توسط چند تن از معمّرین زمان تأیید شده است. در طول زمان، الحاقاتى توسط موصى، به متن اولیه اضافه گردیده است