در برنامه «هفت» مطرح شد
«روباه» را برای بچه‌های زیر بیست سال ساختم/ «افخمی» دنباله روی راه بیضایی است
کارگردان فیلم «روباه» گفت: در سینمای ایران فیلم جاسوسی فروش ندارد و از این به بعد با اطمینان به اینکه چنین فیلم هایی فروش نمی کند باید فیلم جاسوسی بسازم.
به گزارش خبرنگار رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران برنامه شب گذشته "هفت "در حالی به روز آنتن شبکه سه سیما رفت که محمود گبرلو تهیه کننده‌ی این برنامه پس از عرض سلام به بینندگانش گفت:دیدن فیلم همیشه رویاهای خوبی را برای انسانها ایجاد می کند و رفتن به سینما موجب آموختن، تفریح و آگاهی یافتن می شود. امیدوارم سینمای ایران روز به روز پیشرفت کند و شاهد روزهای خوبی برای آن باشیم.
وی در ادامه افزود: گاهی اوقات فیلم‌هایی در سینمای ایران تولید می شود که اختلاف نظر مسولین را به دنبال دارد اما شایسته است آنها در جلساتی اختلافات خود را حل کنند و این اختلاف نظر را به مخاطبان سینما انتقال ندهند. نباید در هر سالن فیلم ها مطابق با سلیقه مسئول آنجا به نمایش درآید چون این موضوع به ضرر سینمای ایران است. باید آنچه که روی پرده‌ی سینما به نمایش در می آید ملاک باشد نه اینکه هر کس مطابق با شنیده ها نظری در مورد یک فیلم بدهد.
بهروز افخمی گفت: در سه چهار سال اخیر بعد از "سن پترز بورگ" فکر کردم که باید فیلم هایی که در این دوره زمانه برای سینما مناسب است، بسازم. «آذرشهدخت پرویز و دیگران» و «روباه» با وضعیت موجود و مخاطبان کنونی تصادف کرده است اما من سعی نکردم جلوی این تصادف را بگیرم، سعی نکردم با بلیط مجانی خریدن، نفروختن فیلم را انکار کنم چون این کارها سبب پاک شدن صورت مساله می شود.
کارگردان فیلم «شوکران» اظهار داشت: در حال حاضر فیلم های رئال جاسوسی در امریکا هم نمی فروشد چه برسد به «روباه». هیچ کس به من نگفت که «یوهان» را در پایان، ضعیف جلوه بده و هیچ سفارشی برای نوشتن سناریو نشنیدم. در «روباه» داستان زن و شوهری مطرح است که پیکره‌ی اصلی قصه را می سازند اما در «روز شیطان» اصلا زن و شوهر معمولی نداریم اما «روباه» قصه‌ی یک زن و شوهر با زندگی معمولی است که بین جاسوس ها گیر می کنند. ما بیشتر نگران زن و شوهر بودیم و ارتیست های فیلم برایم زیاد مطرح نبودند.
وی ادامه داد: اما هر داستانی یک مشخصاتی دارد و وقتی بیشتر تمرکزت روی چیزی باشد نمی توانی بقیه را قوی جلوه دهید. در داستان‌های جاسوسی اطلاعاتی که باید به مخاطب بدهی سخت است چون تماشاچی ایرانی به چنین داستان هایی عادت ندارد. در این جا زن و شوهری داریم که لازم است مرد پایین تر از زن باشد اما باید عقبه ای از آن می گفتیم که به دلیل نداشتن وقت خیلی از جزییات را نگفتیم.
*شاید اگر نویسنده ای غیر از من روباه را می نوشت وضعیت آن بهتر می شد
افخمی عنوان کرد: شاید اگر فیلم نامه نویس کسی غیر از من بود عدم تناسب و رابطه زن و شوهر را بهتر بیان می کرد و بدون توقف داستان همچین چیزی را پیاده می کرد. زن و شوهر «روباه» شناسنامه دار نبودند روز شیطان هم همین مشکل را داشت و دلیل آن رو تعریف نشدن داستان و جاسوسی بودن آن است.
تدوین اول روز شیطان 2ساعت و چهل دقیقه شد و من نمیدانستم باید چه کنم. زیرا می دانستم مخاطب برای دیدن فیلم جاسوسی دو ساعت نمی نشیند شاید اگر نویسنده روباه من نبودم پرداخت زن و شوهر داستان بهتر می شد.
*بازیگران بعد از بازی در فیلم های من ستاره می شوند
این کارگردان خاطرنشان کرد: من هیچگاه با بازیگران مشهور کار نکردم و خیلی از بازیگران پس از بازی در فیلم من مشهور شدند مثلا هدیه تهرانی و ابو الفضل پور عرب بعد از شوکران و عروس و بازیگران سن پترزبورگ بعد از ایفای نقش در این فیلم شناخته شدند. وقتی فیلم خوب باشد مردم به هم می گویند و فیلم می فروشد شاید دیر اتفاق بیافتد اما مثل شوکران که دو هفته اول نفروخت اما در روز های بعد و در سینما پر فروش بودموفق می شود. علاقه خاصی به تعریف کردن داستان های معمایی و شگرد های جاسوسی دارم در روز شیطان بیشتر باید جزئیات را دنبال کنی تا فیلم را بفهمی اما در اینجا گفتم برای فروش یک زن و شوهر را وسط داستان بگذارم و به جزییات کاراکتر ها نپرداختم.
*در ایران فیلم های جاسوسی فروش خوبی ندارد
کارگردان فیلم عروس گفت:در ایران فیلم جاسوسی فروش ندارد واز این به بعد با اطمینان به اینکه چنین فیلم هایی فروش نمی کند باید فیلم جاسوسی بسازم. در روز شیطان با علی معلم دست دادیم که یک فیلم کم فروش بسازیم ؛ چون می دانستیم فیلم های جاسوسی مخاطبان خاصی دارد اما داستان آم عالی بود . فیلم های جاسوسی بعدا تماشاچی خود را پیدا می کنند اگر فیلمی خوب ساخته شود بعد از مدتی یک گروه خاص تماشایش می کنند.
وی افزود: خوب یا بد بودن اکران عید به عوامل مختلفی بستگی دارد. تصادف روباه با تماشاچی کنونی سینما اصلی ترین دلیل نفروختن ان است روباه برای بچه ها ساخته شده که معما حل کردن را دوست دارند اما انها اصلا به سینما نمی روند.
این کارگردان در پایان پس از دیدن تصاویری از «علیرضا مجلل» خاطر نشان کرد: مجلل خوش قیافه تر از قبل شده. من در زمان ساختن میرزا کوچک خان یک جوان پر مدعا بودم که چیزی برای ساختن سریال به آن بزرگی نداشتم و اگر بازیگران نبودند کار ضایع می شد. آنها دور من را گرفتند و نگذاشتند زمین بخورم و از تمامشان تشکر می کنم.
*جسارت افخمی قابل قدر دانی است
جواد طوسی گفت:یکی از نکات مثبت کارنامه افخمی اهمیت به قصه و روایت در فیلم هایش است چه زمانی که کوچک جنگلی و چه زمانی که عروس و شوکران را می سازد او بدون بیان متعرضانه فضای مناسبی را ایجاد می کند و جسارت و ریسک پذیری او قابل توجه است..یک علامت سوال مطرح است فیلمی که قالب خود را می خواهد داشته باشد چرا فروش متعارف ندارد ؟در جامعه ای که رفتار شناسی مناسب ندارد این فیلم ویژگی های مناسبی داشت اما فروش نکرد.
وی در ادامه افزود:افخمی همواره از مولف بودن فرار می کند و این یک توفیق اجباری برای سینمای بی رونق ما است فیلم های افخمی با هم تفاوت زیادی دارند.او همیشه می خواهد تنوع را به حرفه ای بودن تبدیل کند اما چرا بعد از نفروختن فیلم شیطان دوباره این فیلم جاسوسی را تجربه کرد؟در سینما با محدودیت فیلم های جاسوسی رو به رو هستیم و مسلما بهروز هم با ان رو به رو بوده است.
این منتقد اظهار داشت: در «روباه» قواعد بازی به صورت گسترده بیان نشده.مثلا شخصیت ها نوسان لازم را نداشتند و روباه پایان بندی خوبی نداشت . باور پذیزی برای نقش ها صورت نگرفته بوددر صورتی که پایان بندی روز شیطان خوب و آْتیلا پسیانی عالی بازی کرده بود.شخصیت حمیدخوب در امده اما همسرش ، نه.
وی ادامه داد: افخمی مسیر بیضایی را طی می کند در اذر شهدخت پرویز و دیگران نقش همسر خوب از کار در آمد اما در اینجا درست روی ان کار نشد در جاهایی دیالوگ نویسی طنز خوب اما حجم انها کم است.از طریق موتور سواری حمید می توان فهمید که شر بوده اما در رابطه با همسرش این ضعف به چشم نمی خورد اما بابک با اینکه تایم کوتاهی داشت بسیار خوب ظاهر شد.
طوسی در پایان خاطر نشان کرد:باید در چنین فیلم هایی موضع گیری شود و کارگردان نوعی نریشن پایانی داشته باشد.اگر ما یک قهرمان داشته باشیم باید بیشتر تعمیم پیدا کند و در یک سکانس خلاصه نشود اینجا هم افخمی می توانست یک مقدار بیشترروی قهرمان فیلمش مانور دهد روباه پر دیالوگ است و در سینما ی ما طرفداران فیلم های معمایی پرورش نیافته اند و در کنار گستردگی دیالوگ باید تیپ شناسی هم داشته باشیم.
انتهای پیام/
