گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران- سحر قناعتی؛ خیلی اتفاقی وارد رادیو شد و صعودی ناباورانه داشت. شبکه رادیویی تهران را تأسیس کرد و به عنوان معاون صدای جمهوری اسلامی ایران انتخاب شد و اتحادیه رادیو تلویزیون آسیا اقیانوسیه (ABU) او را به عنوان نایب رئیس خود برگزید.
از آنجایی که علاقهی فراوانی به علم و تحصیلات دارد از دانشجویان دل نکند و همچنان در دانشکده صدا و سیمای جمهوری اسلامی فعالیت میکند. حسن خجسته باقرزاده زاده شده در سال 1331 و شهر مشهد است و از سال 72 در رادیو فعالیت میکند.
این روزها خجسته مشغول نوشتن کتاب و مقاله بر روی مسئله سبک زندگی ایرانی- اسلامی است و ما فرصت را مناسب دیدیم که گفتگویی با این کهنهکار رادیو انجام دهیم. خیلی اتفاقی به رادیو سر زده و تهیهکننده برنامهای که حتی یک مخاطب نداشت شدم.
سین: نحوهی ورود شما به رادیو چگونه بود؟
جیم: من و علیاصغر پورمحمدی با هم رفاقت دیرینهای داریم روزی او من را به رادیو دعوت کرد و من خیلی سرزده به آنجا رفتم اسفند 70 بود که میخواستند برنامه رادیویی صبح بخیر را تعطیل کنند این برنامه حتی یک مخاطب هم نداشت و من را سردبیر آن برنامه کردند و من طرحهایی برای آن پیاده کردم و این موضوع فرصتی برای راهاندازی رادیو تهران شد.
سین: شما خیلی زود مراتب بالاتر رادیو را طی کردید در مورد این نکته هم کمی توضیح دهید؟
جیم: در سال 72 گروه استان و اجتماعی را با هم ادغام کردند و در سال 73 رادیو تهران به طور مجزا و مستقل ایجاد شد و من مسئول آن شدم.
در اسفند 76 دو ماه از قائم مقامی من میگذشت که آقای لاریجانی من را صدا زد و در اردیبهشت 77 حکم معاون صدا را به من داد بعد از آن حدود 10 سال و هفت ماه قائم مقام صدا بودم.
سین: در این مدت چیزی بود که از آن خسته شوید؟
جیم:الحمدالله خستگی در من معنا ندارد زیرا درست ورزش میکنم در حال حاضر من دو کتاب در حال چاپ و دو کتاب در حال نگارش دارم و مقالهای را نیز هفتهی قبل به پایان رساندم. لازم است بگویم که دو سال اربعین از کربلا تا نجف را پیاده راه رفتم.
خدا به اندازهای به من انرژی داده است که اگر حتی 100 سال هم در رادیو باشم برای آن ایدههای جدید و جذاب دارم.
سین: در دورانی که شما قائم مقام صدا بودید کدام رادیو را هدفمندتر میدیدید؟
جیم: من هیچگاه بهترین با بدترین برنامه را مشخص نکردم زیرا به نظر من هر رادیو یک نقشی در رسانه ایفا میکند. ما هر سال جشنوارهای برای معرفی بهترینهای رادیو داشتیم اما هیچگاه بهترین برنامه را معرفی نکردیم زیرا به نظر من همهی برنامهها خوب هستند. گاهی آنها بین خودشان رقابت داشتند و بعد از جشنواره بنرهایی که عنوان بهترین را به خودشان اختصاص بودند میزند اما از نظر من مقام آنها مثل فرزندانم و برترین بودند.
سین: شما مطالعات زیادی در حوزه سبک زندگی ایرانی اسلامی داشتهاید چگونه میتوان این سبک زندگی را در رادیو تلویزیون رواج داد؟
جیم: رادیو تلویزیون همچون کارخانهای است که مواد اولیه میگیرد و محصول فرهنگی تحویل میدهد مواد اولیه سبک زندگی ایرانی اسلامی هنوز در جامعهی ما درست جا نیفتاده است و صدا و سیما هم تا جایی که توانسته این موضوع را پرورانده است وظیفه جامعهشناسان است که مواد اولیه سبک زندگی ایرانی اسلامی را تهیه و در اختیار صدا و سیما بگذراند و صدا و سیما به ترویج سبک این زندگی بپردازد.
سین: خود شما در دوران قائم مقامی تان چه تدبیری برای این موضوع اندیشیده بودید؟
جیم: من همیشه به بچهها میگفتم اقرار کنید که چیزی بلد نیستید. یعنی بلد نیستید که دین را در رسانهی مدرن بیاورید. شما اگر دقت کنید ما در رادیو تلویزیون نمیتوانیم مفاهیم دینی را به طور مستقیم بیان کنیم مثلا اگر بگوییم نداشتن حجاب سبب آتش جهنم میشود عدهای با رادیو قهر میکنند.
زیرا بیشتر مردم تلویزیون و رادیو را برای شنیدن اخبار و دیدن برنامههای مفرح انتخاب میکنند در اسلام تربیت بر مبنای خوف و رجاء صورت میگیرد. ما چون نمیتوانیم خوف را مطرح کنیم پس لازم است در رسانه رجاء را پوشش دهیم و به این طریق مردم از طریق رسانه جذب دین میشوند.
سین: از نظر شما در حال حاضر وضعیت رسانهها از جهت دینی- سیاسی به چه صورت است؟
جیم: در حال حاضر بیش از 4500 شبکه تلویزیونی و ماهوارهای داریم که به شکل راحتی در دسترس مخاطبان قرار میگیرند. شبکههای ماهوارهای دو حالت دارند.
1- دستهای میخواهند پیغام جمهوری اسلامی ایران را اشتباه به گوش مخاطبان برسانند.
2- عدهای تنها برای جذب مخاطبان و بدون در نظر گرفتن محتوا و برنامه میسازند و سبک مشتری مداری دارند.
امروز رادیو تلویزیون رقیبان سختی دارد اما به امید خدا در برابر همهی آنها خواهد ایستاد.
سین: مهمترین عنصری که سریالها و برنامههای ما در این روزها نیاز دارند چیست؟
جیم:خانواده در جامعهی ما جایگاه ویژهای دارد و شایسته است که در رسانههای مختلف روابط عاطفی اعضای خانواده بیشتر مورد توجه قرار گیرد اگر همدلیها و ایثارهای اعضای خانواده را مورد تحلیل و بررسی قرار دهیم بسیاری از مشکلات این روزهایمان حل میشود. البته باید بگویم که تلویزیون به خوبی در برنامهها و سریالهای خود به مفهوم خانواده توجه کرده است.
سین:شما سالهای زیادی با مهران دوستی رابطه داشتید با شنیدن خبر فوت او چه حالی به شما دست داد؟
جیم: بعد از خارج شدن من از رادیو 38 نفر فوت شدند و من هر شب جمعه برای تمام آنها نماز میخوانم وقتی مهران در بیمارستان بود من به ملاقات او رفتم و مهران به من گفت من جور دیگری به دنیا نگاه میکنم وقتی هم خبر فوت او را شنیدم برایش نماز خواندم و مهران شب بعد از خاکسپاریش به خواب یکی از بچهها آمده بود و گفته بود کلید من دست خجسته است فردای آن روز دکتر گیلآبادی به من زنگ زد و گفت مهران چیزی دست تو دارد گفتم نه کلید همان نماز است برایش نماز بخوانید. برای منوچهر نوذری نیز از زمانی که فوت کرد هر زیارتی که میروم نماز میخوانم.
سین: افرادی که با شما کار کردهاند آرامش شما را مهمترین ویژگی اخلاقیتان میدانند دلیل این همه آرامش چیست؟
جیم: من آنقدر آرامم که به خودم مشکوک هستم اگر ناراحت هستید شورش کنم (با خنده)
سین: چه چیزی شما را عصبانی میکند؟
جیم: خودخواهیهای خودم
سین: اولویت اول شما در زندگی چیست؟
جیم: من بسیاری از مقالههایم را در آشپزخانه کنار همسرم نوشتم برای من خانواده جایگاه ویژهای دارد من همیشه در مواقعی که کار داشتم برای خانوادهام یک وقت جدا میگذاشتم.
سین: صحبت شما به افرادی که قصد دارند وارد رادیو شوند چیست؟
وارد سازمان صدا و سیما شدن کار سختی است از آنها میخواهم تواناییهای خود را بشناسند آن را پرورش دهند و پشت کار فراوانی داشته باشند.
سین: آرزویتان برای حسن خجسته؟
جیم: امید دارم هیچگاه شرمندهی شهدا نشوم و همواره مهمان سفرهی حضرت زهرا (س) باشم.
انتهای پیام/