در نامه به رئیس دیوان عدالت اداری مطرح شد؛
تقاضای ابطال حکم ظریف توسط رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس
کافه کتاب/54
محمدعلی بهمنی: اگر شاعر نبودم، تو خیابون پرسه میزدم
اگر شاعر نبودم، بی‌کار بودم و تو خیابون پرسه میزدم
حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران - سعیده سادات احمدی: محمدعلی بهمنی در سال 1321 در شهر اندیمشک متولد شد، وی در سال 1330 نخستین غزل خود را در وصف مادرش سروده است ار جمله آثار او می‌توان به کتاب گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود، من زنده‌ام هنوز و غزل فکر می‌کنم، شاعر شنیدنی است اشاره کرد، این شاعر نام آشنای کشورمان زندگی بدون کتاب را تنها مطلق و کتاب را یک تغذیه کامل مید‌اند گفتگو کوتاه ما با این شاعر کشورمان را می‌خوانید.
جناب بهمنی با توجه به حوزه فعالیت شما درحال حاضر ارزیابیتون از شعر و غزل چیست؟
غزل روزگار ما در حال حاضر غزل پیشرفته‌ای است. بعد از غزل نیما تا به امروز دریچه‌های زیادی به سمت غزل باز کرده و کسانی که این نوع غزل رو فهمیدن خودشان دارای سبک هستند.
یکی از غزل سرا‌های محبوب شما در گذشته و در حال حاضر؟
در گذشته که حافظ و در حال حاضر هم دوست عزیزم حسین منزوی
ممیزی از نظر شما؟
اگر ممیزی از دیدگاه کارشناسی باشد که بتواند قوت و ضعف کار را نشان دهد. از نظر من این نوع ممیزی به جا درست است و امیدوارم همیشه ممیزی کارشناسانه باشد.
اولین شعرتون در سال 1330 به چاپ رسیده حس چاپ اولین غزلتون رو برامون بگید؟
حس خوبی بود چون شعر برای مادرم بود؛ همین که مادرم شعر را پسندید برای من کافی بود و می‌توانم بگویم من دوباره در سال 1330 متولد شدم.
نظرتون در خصوص استفاده گویش اقلیم‌های مختلف در اشعار؟
خب با توجه به اینکه ما اقلیم‌های زیادی داریم باید اشعار در گویش‌های مختلف هم داشته باشیم. پس باید از گویش‌ها و اقلیم‌ها حساسیت شود.
اولین باری که درون خودتون احساس کردید به شعر علاقه دارید کی بود؟
خب در سن 8 سالگی اون حسی که باید به شعر پیدا کنم رو پیدا کردم و سبب این حس سفره همیشگی بود که در خانواده‌ها به همراه مادرم، برادرم هر شب کنارم ساعتی را به شعر خواندن می‌گذرانیدم.
یک کلمه برای طرفداران و دوستداران خودتون بگید؟
دوست داشتن بهترین کلمه‌ای است که می‌توانم بگویم همین که یک انسان بتواند دوست داشته باشد، برای من کافی است.
یک کتاب خوب بهمون معرفی کنید؟
توصیه می‌کنم مجموعه اشعار حسین منزوی رو مطالعه کنید.
نظرتون در باره کلمات زیر بگید.
- گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود؟ دائم برای تو.
- بندرعباس: یک جان پنهان برای من.
-غزل: دخترمه.
- کتاب: یک تغذیه کامل برای هر کسی که به کلمه فکر می‌کند.
اگر شاعر نمی‌شدید، چی کاره میشدید؟
بی‌کار بودم و تو خیابون پرسه میزدم
یک بیت از ماندگارترین شعرتون؟
من و تو آینه رو‌به روی هم شده‌ایم
چقدر این همه با هم یکی شدن زیباست
یک توصیه برای آنهایی که دستی به قلم دارند برای اینکه شعرهای دلنشین‌تر بنویسند؟
هر کسی که دستی به قلم دارد بی‌دلیل نباید بنویسد قلم یک صداست. باید با توجه به صدای قلم نوشت یعنی بگذارند قلم صدایشان کنند برای نوشتن.
به عنوان سوال آخر زندگی بدون کتاب رو تعریف کنید؟
تنهایی مطلق
انتهای پیام/
