عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی:
حادثه نابینا شدن ۹ مریض در یک کلینیک تقصیر پزشکان نیست
کنترل عجیب ژنها توسط نور
مزیت استفاده از نور این است که ما می‌توانیم ژنها را به راحتی و سریع کنترل کنیم و میزان فعالیت آنها را با شدت نور تغییر دهیم.
به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ محققان روش جدیدی برای فعال کردن ژنها توسط نور ابداع کرده‌اند که اجازه می‌دهد نرم افزارها و مطالعات ژنتیکی با دقت فراوان کنترل شده و هدفمند شوند این روش ممکن است در فعال کردن ژن‌های موجود در یک جایگاه یا الگوی ویژه بکار رود که این امر اجازه می‌دهد مطالعات عملکرد ژنها یا ایجاد سیستم‌های پیچیده برای رشد بافت یا درمان‌های جدید با دقت بالایی صورت بگیرد.
فعال کردن ژنها در جایگاه‌های مختلف توسط نور به دانشمندان کمک می‌کند تا مطالعه عملکرد ژن ها، ایجاد سیستم‌های پیچیده برای رشد بافت و احتمالا ابداع تکنیک‌های درمانی تسهیل شوند.
این مطالعه تحت نظر Charles Gersbach استادیار مهندسی پزشکی دانشگاه Duke انجام شده و در مجله Nature Chemical Biology به چاپ رسیده است.
Lauren polstein دانشجو phd دانشگاه Duke و نویسنده این مقاله می‌گوید: این روش به دانشمندان اجازه می‌دهد تا هر ژنی و در هر کروموزمی را توسط نور فعال یا غیر فعال کنند و همچنین توسط مهندسی ژنتیک می‌توانند آنها را منتقل کنند.
مزیت استفاده از نور این است که ما می‌توانیم ژنها را به راحتی و سریع کنترل کنیم و میزان فعالیت آنها را با شدت نور تغییر دهیم، ما همچنین می‌توانیم محل ژنی که قصد فعال کردن آن را داریم با تاباندن الگو ویژه‌ای از نور مشخص کنیم.
این روش جدید با به کار بردن تکنیکی که Crisprkas9 نامیده می شود ژنها را هدف گذاری می‌کند سیستم باکتریایی که برای ردیابی و غیر فعال کردن یا خاموش کردن DNA عوامل عفونی به کار می‌رود پژوهشگران از این روش برای ردیابی دقیق توالی ویژه‌ای از ژنوم استفاده کردند. در بسیاری از گیاهان دو پروتئین در حضور نور به یکدیگر متصل می‌شوند و به گیاه این توانایی را می‌دهند که بتواند طول روز را تشخیص دهد، این موضوع در عملکردهای بیولوژیکی آنها مانند گل دهی موثر است.
با متصل کردن Crispr/cas9 به یکی ازاین پروتئین‌ها و پروتئین‌های فعال کننده ژن به پروتئین دیگر این تیم توانست ژن‌های مختلفی را تنها با تاباندن نور آبی به سلول‌ها فعال کند.
Gersbach شرح می دهد: پروتئین‌های حساس به نور به صورت جداگانه در گیاهان وجود دارند ما Crispr و یک فعال کننده را به آنها متصل کردیم مشابه این سیستم طراحی شده اما از آنجایی که ما از Crispr برای هدف گزاری ژنها استفاده کردیم این روش ساده‌تر، ارزان‌تر و سریع‌تر از دیگر تکنیک ها است.
Gersbach در ادامه می‌گوید: یکی از محدودیت‌های حال حاضر مهندسی بافت این است که تکه‌ای از استخوان، غضروف یا ماهیچه‌ای که توسط روش‌های معمول ساخته می‌شوند و به فرم طبیعی آنها شباهت ندارند در بدن با سلول‌های مختلفی با یکدیگر در ارتباط هستند فضاهای زیادی بین بافت‌ها وجود دارد و رگ‌ها و اعصاب در جوار سلول‌ها قرار دارند و ما قصد داریم تا محل ساخته شدن هر بافت را کنترل کنیم و ساختار چند بافتی را ایجاد کنیم تا فیزیولوژی طبیعی بهتری از خود نشان دهد.
انتهای پیام/
