به گزارش خبرنگار  حوزه محیط زیست گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان _ افشین حیدری ؛ وقتی اسم شمال کشور به میان می آید اولین چیزی که در ذهن انسان تداعی می شود سر سبزی ها و جنگل های گسترده آن است. جنگل هایی که بودن در آنها احساس آرامش خاص و لحظاتی مفرح را به آدمیان هدیه می کند و خستگی کار و روزمرگی را از تن آدم به در می کند.

 

 

 

 

 

 چند سالی است که روند تخریب جنگل ها جای خود را به ساخت و ساز ویلاهایی داده است که با هر ترفندی و با دور زدن قانون مثل قارچ در جنگل ها سبز می شوند. این روند اگر تسریع پیدا کند در آینده ای نه چندان دور، دیگر نه تنها از سرسبزی شمال کشور خبری نیست بلکه باید به فکرجای دیگری برای استراحت و آرامش خودمان باشیم.

 

 

 

 

این معضل زیست محیطی مورد توجه بسیاری از مسئولان کشوری قرار گرفته است ودر بسیاری از نشست های خبری، جلسات تخصصی در رابطه با مبارزه با تخریب محیط زیست سخنرانی های بسیار شده است ولی باز می بینیم که هر روز مهمان جدیدی وارد گود می‌شود و در ازای ورود هر ویلای 100‌متری، جان ده ها درخت را می گیرد، غافل از اینکه سده‌ها طول می‌کشد تا این طبیعت جبران شود.

ساکنان منطقه و مهمانان جدید فقط به فکر گذران لحظات خود هستند و ذره ای به آینده فرزندان خود فکر نمی‌کنند که ممکن است تا 30 سال آینده چه بلایی بر سر طبیعت و جنگل‌های ایران بیاید. درختان ساکن در جنگل‌های شمالی هر روز در ماتم از بین رفتن دیگر درختان هستند و هر روز عمرشان را می‌شمارند تا در نهایت نوبت به آنها هم برسد.

این موضوع قدیمی هر روز با سرعت  بیش تری درجریان است و درختان یکی پس از دیگری قطع می‌شود و جای خود را به ویلاها و برج های چند طبقه می‌دهند. شمال همچنان پابرجا و سرسبز است ولی خوره ویلاسازی که در این خطه روز به روز بیش تر و بیش تر رواج پیدا می‌کند کم کم لطمه ای جبران ناپذیر به جان محیط زیست آن خواهد زد. این فاجعه جایی خودش را نمایان می کند که دیگر کاری برای آن نمی‌توان کرد.

 

یکی از هشدارهای جدی که کارشناسان در رابطه با نابودی پوشش گیاهی و بریدن درختان در این چند سال اخیر داده اند وقوع سیل های ویرانگر در شمال کشور است.

 

 طبق اعلام رئیس سازمان محیط زیست ، در پنج دهه گذشته، سطح جنگلی ایران از ۱۸میلیون هکتار به ۱۴ میلیون هکتار رسیده است و سطح جنگلی نابود شده، به بیابان تبدیل شده است.

 

 

 همچنین برآورد شده است که سالانه ۶۳ هزار هکتار از جنگل‌های زاگرس و شمال ایران نابود می‌شود و دلیل آن طمع انسان‌ها و نه نیازشان است.

 

 سازمان خواربار و کشاورزی جهانی (فائو) هم در این رابطه اعلام کرده است ایران یکی از ۷۰ کشور در حال توسعه در دنیاست که پوشش جنگلی کمی دارد و این پوشش جنگلی اندک، با سرعتی بیشتر از دیگر نقاط دنیا در حال نابودی است.

شاید دراین رابطه برخورد جدی با هرگونه تصرف غیرقانونی و ساخت‌و‌سازهای غیرمجاز در اراضی ملی توسط سازمان های متولی می تواند جلوی زمین خواری ها را بگیرد و از رشد قارچ گونه ویلاها جلوگیری کند.

عزت‌الله یوسفیان‌ملا ، عضو کمیسیون برنامه، بودجه و محاسبات مجلس، در این رابطه می گوید : به طور حتم تبانی میان مسئولان برای صدور مجوزهای غیرقانونی وجود دارد و افراد سرمایه دار بدون هیچ مشکلی مسیرها را می‌پیمایند، اما افرادی که از پول و سرمایه کمتری برخوردار هستند متأسفانه وارد مسیرهای سخت و ناهموار قانونی می‌شوند؛ البته قوه قضاییه باید به طور قاطعانه با خاطیان برخوردکند و قانون باید برای همه افراد جامعه یکسان اجرا شود.

 طی 20 سال اخیر به جای کاشت درخت و نهال در جنگل‌های شمالی کشور، درخت‌های موجود هم قطع شدند و به جای آنها آجر و سیمان فضا را پر کرد. اگر حدود 30 سال گذشته از بالا به شمال کشور نگاه می‌شد، رنگ سبز در کنار آبی دریا موجی از رنگ را نشان می‌داد که کمتر نقاشی می‌توانست آن را به تصویر بکشد، اما حال با سفری هوایی برفراز آسمان شمال کشور رنگ سبز یکدست جنگل‌ها جای خود را به شیروانی‌های زرد و خردلی داده است.

همین چند وقت پیش بود که رهبر معظم انقلاب ، نکات و توصیه های مهمی را در این رابطه اظهار داشتند. ایشان فرمودند: «دستگاههای مسئول باید قاطعانه با تعدی به جنگلها به هر بهانه ای اعم از هتل سازی و جذب گردشگر و ساخت حوزه علمیه و برخی توجیهاتِ به ظاهر قابل قبول، مقابله کنند. ایشان پدیده زمین خواری و اخیراً کوه خواری و ساخت و ساز در ارتفاعات را از دیگر مسائل رنج آور و اسف بار دانستند و تأکید کردند: باید در قانون، اینگونه اقدامات جرم تلقی شوند و افراد سوءاستفاده کننده بی هیچ اغماضی مورد تعقیب قضایی قرار گیرند و اگر در دستگاهها نیز کوتاهی انجام گیرد، باید با عوامل این کوتاهی هم بشدت برخورد شود.

 

اگر بر این واقعیت ها توجه بیش تری داشته باشیم که جنگل ها و مراتع طبیعی سرمایه ملی هستند و خاموش شدن آن ها به منزله از دست رفتن قابلیتهای توریستی شمال کشور است و همچنین یکی از دلایل اصلی ورود گردشگران به شمال کشور همین جنگل های سرسبزو آب و هوای سالم آنجاست ، دیگر قطع کردن درختان برای ویلاسازی ها هیچ توجیهی نخواهد داشت.