ژاله محمدعلی تهیهکننده برنامهی «راه پنبه» در خصوص چیدمان و اهداف «راه پنبه» گفت: برنامه «راه پنبه» با سوت قطار شروع میشود و با گذر از سرزمینهای ماوراءالنهر، قصهها و افسانهها را روایت میکند.
وی ادامه داد: برنامهی «راه پنبه» با 20 دقیقه نمایش به کارگردانی مینو جبارزاده و کارشناسی هدیه شریفی سعی در روایت خاستگاه اصلی افسانهها و چگونگی رسیدن به قصه ها را دارد.
در راستای اهداف و اولویت های برنامهی «راه پنبه» هدیه شریفی مجری کارشناس اظهار داشت: «راه پنبه» را با عبور از هریک از خط سیرهای جمهوریهای مختلف و توقف در ایستگاهها به روایت افسانههای که هرکدام از آنها مختص یک زبان و یک خطه جغرافیایی هستند.
وی ادامه داد: اکثر این افسانهها را بصورت شفاهی طی 18 سال ضبط کرده و تلاشم را در بازخوانی این مجموعه افسانهها در طول برنامهی «راه پنبه» داشتهام.
شریفی محقق ادبی افزود: کلان این افسانه، مربوط به مناطق شرق دریای خزر، آرال، قرقیزستان و قزاقزستان از شمال شرقی، کوههای مرز بین ایران وترکمنستان، صحرای ترکستان، کوههای بداخشان و افغانستان در شرق مربوط میشود که به اصطلاح به این، سرزمینهای ماوراءالنهر میگویند و اما اگر بخواهیم دقیقتر شویم ماوراءالنهر محدودهای از خوارزم و بخشی از خراسان بزرگ را تشکیل میدهد.
وی در خصوص ملاکهای انتخاب افسانهها بیان کرد: تمام تلاشم بر انتخاب افسانههایی نو و نا آشنا با فرهنگ ایرانی است، پرداختن به داستانهایی که در منطقه ماوراءالنهر حضور داشته باشد، روایتها و افسانهها برگرفته از افسانههای ساختگی روسی نباشد و از همه مهمتر سعی شده افسانه از آحاد مردم جمع آوری شده باشد.
شریفی پژوهشگر ادبی از دلایل عنوان «راه پنبه» بیان کرد: با شنیدن کلمهی «راه پنبه» ناخودآگاه ذهن یادآور راه ابریشم میشود و این یادآوری آنچنان بی ربط به مشترکات جغرافیایی راه آبریشم و راه پنبه نیست.
وی در ادامه افزود: اتفاق خوبی که در «راه پنبه» افتاده است، سفر به شهرهایی که جدا از خط سیر حرکت راه آهن به تاریخچه و معرفی شهرهای قدیمیای چون بخارا، سمرقند، خجند و... میپردازم.
شریفی در آخر خاطر نشان کرد: جدا از من که پژوهشگر و طراح برنامهی «راه پنبه» هستم، یک گروه 12 نفری نویسنده داریم که با صلاح دید ژاله محمدعلی تهیهکنندهی «راه پنبه» افسانهها را بین گروه نویسندگی برنامه تقسیم شده تا این افسانهها به متنها و نمایشهای رادیویی برگرداننده شود.
انتهای پیام/