نامه فرزند دیپلمات مفقودالاثر کنسولگری ایران در مزار شریف به روحانی
فرزند یکی مفقودالاثران حمله به کنسولگری ایران در مزار شریف در نامه‌ای به دکتر حسن روحانی روشن شدن وضعیت پدرش را خواستار شد.
به گزارش حوزه دولت گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران، در این نامه آمده است:«به نام خدا
حضور محترم ریاست جمهوری اسلامی ایران
جناب آقای دکتر سید حسن روحانی
سلام‌علیکم
احتراماً اینجانب محمد نوری نیارکی، فرزند مفقودالاثر مجید نوری نیارکی که در سال 1377 در جریان حمله به کنسولگری ایران در مزار شریف مورد هجوم بی‌رحمانه گروهی افراد ناشناس اظهارنظرهای مختلفی در مورد هویت افرادی که به سفارت حمله کرده‌اند، وجود دارد برخی آن‌ها را به طالبان منتسب می‌کند و برخی هم می‌گویند پاکستانی بوده‌اند قرار گرفت به استحضار می‌رساند که پس از گذشت ١٧ سال از آن واقعه نه‌تنها هیچ‌گاه خبر موثقی مبنی بر زنده ماندن یا شهادت پدرم به ما ندادند، بلکه هیچ‌کس پاسخگوی علت ماندن دیپلمات‌ها در کنسولگری بدون حضور سفیر نبوده است.
حال سوالی که سال‌هاست ذهن ما را به خود مشغول کرده و پاسخی برای آن نمی‌یابیم این است که چرا هیچ‌کس در رابطه با این حادثه پاسخگو نیست؟ چرا مسوولان آن زمان وزارت امور خارجه یعنی آقای خرازی، وزیر خارجه وقت، آقای بروجردی، معاون آسیا و اقیانوسیه و حدادی، سفیر به خاطر این اشتباه استراتژیکی که انجام دادند و 9 خانواده را عزادار کردند، پاسخگو نیستند؟
چرا وقتی شرایط مزار شریف افغانستان بحرانی شد، به دیپلمات‌های این کنسولگری اجازه ندادند که به کشور بازگردند؟ حتی در تماسی که دیپلمات‌ها با وزارت خارجه داشته‌اند، به آن‌ها اجازه داده نشده است که با آخرین هواپیما هم این شهر را ترک کنند. اگر مسوولان مطمئن بودند که حادثه‌ای برای دیپلمات‌ها اتفاق نخواهد افتاد، چرا شب قبل از حادثه، آقای حدادی سفیر وقت افغانستان کنسولگری را ترک می‌کند و به تهران بازمی‌گردد؟ چرا وقتی آقای حدادی، احساس خطر کردند و کنسولگری را ترک کردند، دیگران را از خطر نجات ندادند و دستور برگشت را برای همه صادر نکردند. چرا به آن‌ها اعلام شد که شما باید بمانید و سنگر را حفظ کنید؟
وقتی به دیپلمات‌ها اجازه بازگشت داده نشده، یعنی تأمین امنیت آن‌ها بر عهده وزارت امور خارجه بوده است، پس چرا بعد از این که امنیت آنان به خطر افتاده و جان خود را از دست داده‌اند پاسخگو نیستند؟! چرا بعد از گذشت 17 سال من هنوز نباید بدانم که چه بر سر پدرم آمده است؟ پدر من فقط از ناحیه پا مصدوم شده بوده و بر اساس گفته‌های آقای شاهسوند، تنها بازمانده این حادثه ایشان سرحال بوده و فقط توان حرکت کردن نداشته است؟
چرا هیچکدام از این افراد بابت سهل‌انگاری که انجام دادند مورد سوال قرار نگرفتند؟ و هیچ‌گونه پاسخی به سؤالات خانواده‌ها ندادند؟ چرا در طی 17 سال که از این حادثه می‌گذرد هیچ‌گاه مسوولان خاطی حتی حاضر نشده‌اند بابت اشتباهی که کرده‌اند از خانواده‌ها عذرخواهی کنند و حتی به پست‌های حساس‌تری هم ارتقا درجه یافته‌اند؟ اگر هم مسوولان وقت ایران خود را مقصر نمی‌دانند و نوک پیکان را به سمت پاکستان نشانه می‌گیرند و این کشور را مسوول می‌دانند چرا از پاکستان مطالبه غرامت نمی‌کنند؟
به‌هرحال از شما رییس‌جمهور محترم که همیشه در احقاق حق مظلومان تلاش کرده‌اید خواستارم که در این امر مهم نیز منشأ خیر شده و در جهت مشخص شدن بانیان این حادثه غم‌بار اقدام کنید تا به نتیجه برسد و بر زخمی را که سال‌هاست بر دل ما گذاشته شده، مرهم بگذارید.
اَجرُکُم عِندَلله
محمد نوری نیارکی
فرزند دیپلمات مفقود الاثر افغانستان»
انتهای پیام/
