اندر حکایت آنان که عاشق نیستند!
عشق، بهترین رکن برای موفقیت در رشته‌های هنری است.
به گزارش خبرنگار حوزه تجسمی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آنقدر باید خاک بخوری، کتاب بخوانی، کلاس بروی و شب و روز در تلاش باشی تا پله پله بروی بالا و به جایگاهی برسی که مطلوب باشد.
این نسخه از پیش پیچیده شده برای موفقیت در تمامی رشته‌هاست. رشته‌های علمی، اجتماعی، انسانی و خلاصه هر وادی که علاقمندان خاص خود را دارد.
چند روز پیش اما با یک استاد نقاشی صحبت می‌کردم که می‌گفت: هنر با سایر رشته‌ها فرق دارد. هر چقدر هم که بیاموزی و تلاش کنی تا عشق به کار نباشد، پیش نخواهی رفت.
راست می‌گفت. با یک نگاه گذرا به سیل جمعیتی که هر سال چه به صورت آکادمیک و چه آزاد، کلاس‌ها و مؤسسات کوچک و بزرگ ثبت‌نام کرده و جذب این وادی می‌شوند و بعد نه موفقیتی نصیبشان می‌شود و حتی گاهی انگار نه انگار که زمانی برای هنر گذاشته‌اند به راحتی آن را رها می‌کنند، می‌شود فهمید که وقتی علاقه نباشد، اگر سواد هم باشد بی‌حاصل است و نتیجه‌ای در پی نخواهد داشت. این نوشته کوتاه می‌تواند زنگ خطری باشد برای خانواده‌هایی که به جبر فرزندانشان را راهی این عرصه می‌کنند و می‌خواهند از آن‌ها هنرمند بسازند.
غافل از اینکه اول باید عشق به هنر باشد، علاقه و اشتیاق باشد و بعد رفت سراغ علم و آموزه‌های دیگر. در انتخاب مسیر درست زندگی هشیارتر عمل کنیم که به قول شاعر:
در جهان هر کار خوب و ماندنی است
رد پای عشق در آن دیدنی است
انتهای پیام/
در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
غزه غرق خون؛ ریاض میزبان سوپراستار‌های غربی!/ سعودی‌ها با برگزاری جشن‌های پرهزینه دنبال چه هستند؟
روایت‌هایی دردناک از خشونت علیه کادر درمان؛
خشونت علیه کادر درمان، ریشه‌ها و دلایل
