به گفتهی محققان دانشگاه ملبورن این دستگاه از تار موی انسان ده هزار بار باریکتراست و توسط مسیرهای عصبی پیچ در پیچ خود قادر است، ساخت پیچیده مغز انسان را تقلید کند.
حسین نیلی مخقق ارشد پروژه ساخت این نانوحافظه را اولین قدم در فرآیند ساخت شبکههای نورونی مصنوعی دانست و در این زمینه اظهار داشت: این نانوسلولهای حافظهای پیش نیاز ساخت شبکههای نورونی مصنوعی با تواناییهای مشابه نسخههای زیستی خود میباشد، ابزارهای ذخیرهسازی دیجیتالی رایج دادهها را به صورت توالی دوتایی از صفرها و یکها ذخیره میکنند ولی این نانوسلول حافظهای آنالوگ بوده،و در نتیجه قادر است، اطلاعات را در حالتهای چندگانه ذخیره کند.
نیلی معتقد است، تفاوت میان ابزارهای ذخیرهسازی به تفاوت میان یک سوئیچ چراغ معمولی و یک سوئیچ مجهز به سیستم کاهش تدریجی نور شبیه است.
یک سوئیچ مجهز به کاهش نور انعطاف پذیری بیشتری در تنظیم مقدار نور مورد نیاز دارد، و از این نظر با سوئیچهای معمولی متفاوت است، به همین صورت ذخیرهسازی اطلاعات در حافظهی آنالوگ از انعطافپذیری بیشتری برخوردار است.
نیلی ادامه داد: این حافظههای آنالوگ میتوانند منجر به توسعه یک مغز بیونیک شده و موانع مرتبط با انجام آزمایش بر روی مغز انسان را از میان بر میدارد، با شبیهسازی ساختار مغز در خارج از بدن انسان میتوان درک وسیعتری از نحوه عملکرد مغز انسان و دیگر پستانداران به دست آورد، و همچنین بیماریهای مغزی نظیر آلزایمر و پارکینسون را با دقت بیشتری مطالعه کرد، حتی ممکن است، در آینده توسط این فناوری بتوان اجزایی جایگزینی برای بخشهای آسیب دیده مغز تولید کرد.
انتهای پیام/