وی در این گفتگو درباره مخالفت فزاینده با توافق هسته ای ایران و بهترین روشی که کاخ سفید می تواند با درپیش گرفتن آن، این توافقنامه را به مردم آمریکا و کنگره بقبولاند صحبت کرد.
برژینسکی در این خصوص گفت: به نظر من هر فرد هوشمندی می داند که اگر ما این توافقنامه را تصویب نکنیم، پیامدهای آن ممکن است ویرانگر باشند، ممکن است زمینه ساز یک جنگ بزرگتر در خاورمیانه باشد، چیزی که فعالانه به وسیله یک کشور خاورمیانه ای تحریک می شود و به روشنی از دهان نخست وزیر آن بیان می شود که ظاهرا طرفدار اقدام نظامی است! به همین علت است که پیامدهای چنین تصمیمی قابل پیش بینی نیست.
وی گفت: من این حس را دارم که این توافقنامه متفاوت از اغلب از توافقنامه ها است. اغلب توافقنامه ها در امور بین الملل مثل معاهدات اینگونه است که یک طرف کاری انجام می دهد و طرف دیگر هم کار دیگری را انجام می دهد، من می خواهم تکرار کنم که این یک روند است. به عبارتی دیگر ، مجموعه ای از اقدامات متقابل وجود دارد که در یک دوره زمانی طولانی ما به پیش می رویم و این اقدامات دوجانبه و متقابل خواهد بود. وقتی کار به جلو پیش می رود اجرای توافقنامه مورد بررسی قرار می گیرد، تحقیق و بررسی صورت می گیرد و شاید هم مذاکرات جانبی بیشتری صورت گیرد.
برژینسکی تصریح کرد: این روند طراحی شده است تا یک روابط بسیار پیچیده را به یک روابط مثبت تر تغییر دهد. یعنی یک تغییر داخلی در نگرش عمومی نسبت به یکدیگر صورت گیرد منظور من نگرش عمومی در آمریکا و ایران است که نیاز به زمان دارد. این احتمال واقعی وجود دارد که اگر این توافقنامه موفقیت داشته باشد ایران واقعا به جامعه بین المللی ملحق شود و به یک نیروی خیر تبدیل شود اما اگر اینگونه نشود و به طور خاص اگر جنگ از خارج تحریک شود در این صورت ما شاهد یک افتضاح در خاورمیانه خواهیم بود که نمونه اش را در گذشته شاهد نبودیم.
مشاور امنیت ملی جیمی کارتر گفت: تصمیم گیری درباره این توافق بسیار دشوار است اما این تصمیم دشوار مبتنی بر یک بینش راهبردی است که در این بینش دو طرف گام به گام و در یک برداشت کلی تر، کل منطقه، به سمت میزانی از ثبات حرکت می کند. همچنین هیچ جایگزینی برای این توافقنامه وجود ندارد. استدلال اصلی نیز همین است. کسانی که در مخالفت با این توافقنامه استدلال می کنند نمی گویند که پیامدها چه خواهند بود؟ ما در درون خود می دانیم که این پیامدها چه خواهند بود. نوعی از مناقشه پیامد مخالفت ها خواهد بود که پیامدهای دیگری را نیز برای منافع آمریکا در پی خواهد داشت.
وی اظهار داشت: این توافقنامه فقط بین ما و ایران نیست بلکه این توافق شامل چین، روسیه و اروپا می شود . این توافقنامه یک احتمال است. به همین علت است که من نام آن را روند می نامم. اگر این توافقنامه کارایی داشته باشد این روابط نیز دچار تغییر خواهند شد اما اگر این توافقنامه شکست بخورد کسانی که می خواهند چنین چیزی رخ ندهد به راحتی این کار را می کنند و از این کار شاد خواهند بود. مردم آمریکا اصلا نمی دانند که این توافقنامه شامل چیست. این توافقنامه پیچیده است. من متن توافقنامه را مطالعه کردم و با وجوداین به همه بخش های آن اشراف ندارم، ضمیمه های توافق بیشتر از خود توافق است.
وی گفت: قرار دادهای کمپ دیوید و قرار داد کانال پاناما شباهت هایی با این توافق داشتند اما به اندازه این توافقنامه پیچیده نبودند. در آن توافقنامه ها مخاطرات به اندازه مخاطرات مربوط به این توافقنامه نبودند. من واقعا نگران پیامدهای رد شدن این توافقنامه هستم. رد شدن توافقنامه آثار منفی زیادی برای منافع آمریکا دارد. منافع آمریکا را باید خود آمریکا تعریف کند نه اینکه دیگران بیایند و منافع آمریکا را تعریف کنند.
دیگران منافع خود را دارند که ما می توانیم منافع آنان را انطباق دهیم تا این توافقنامه موفق شود. نقش کری همین بود.
برژینسکی در این گفتگو درباره مخالفت فزاینده با توافق هسته ای ایران و بهترین روشی که کاخ سفید می تواند با درپیش گرفتن آن، این توافقنامه را به مردم آمریکا و کنگره بقبولاند صحبت کرد.
برژینسکی گفت: به نظر من مردم آمریکا باید بدانند که تصمیم برای تصویب نکردن توافقنامه هسته ای پیامدهایی خواهد داشت. این پیامدها بسیار درد سر ساز خواهند بود.
مشاور امنیت ملی جیمی کارتر درباره پیامدهای رد شدن برجام در کنگره آمریکا اظهار نگرانی کرد.
انتهای پیام/