به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛ سفارت خانه رژیم صهیونیستی در قاهره پس از چهار سال تعطیلی بازگشایی شد.

 مدیر کل وزارت خارجه رژیم صهیونیستی در این مراسم گفت: ما توانسته‌ایم تحت ریاست نتانیاهو و عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر در برابر تهدید‌ها ایستادگی کنیم.
 
دوری گولد مدعی شد که ما برای تحقق ثبات و شکوفایی در منطقه با مصر همکاری می‌کنیم و این کشور همیشه بزرگ‌ترین و مهم‌ترین کشور منطقه خواهد بود


این درحالی است که در سپتامبر ۲۰۱۱ و در پی مرگ پنج سرباز مصری که رژیم صهیونیست ادعا کرد به اشتباه و در درگیری با گروه‌های تندرو آن‌ها را کشته است، تظاهرکنندگان مصری به ساختمان سفارت این رژیم در قاهره حمله کردند و "اسحاق لوانون" سفیر اسرائیل در مصر و تعدادی از کارکنان سفارت مجبور شدند با بالگرد از ساختمان فرار کنند.

به دنبال این حادثه که یک کشته و صد‌ها زخمی برجای گذاشت و سفارتخانه هم از آن زمان بسته شد سفارتخانه هم از آن زمان بسته شد، اما از زمان برکناری محمد مرسی رییس جمهور پیشین مصر از قدرت در ژوییه دو هزار و سیزده، روابط دیپلماتیک قاهره و تل آویو اندکی بهبود یافته است.

با بهتر شدن این رابطه پیش از این شاهد بودیم که اسرائیل رسما از مصر خواست به تحرکات و درخواست‌هایش درباره اینکه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تاسیسات هسته‌ای اسرائیل باید بازرسی کند پایان دهد و پس از آن نیز مسئولان اسرائیلی و مصری در این خصوص در قاهره دیدار و گفتگویی محرمانه داشتند.

از سوی دیگر قرار گرفتن این کشور در زیر لابی صهیونیستی و عربستان به طور کلی سیاست‌های مصر را تحت تاثیر قرار داده است به همین منظور السیسی در این باره می‌گوید حمایت پادشاه عربستان از اقدام ارتش مصر در سرنگونی رئیس جمهور، حمایتی سرنوشت ساز بود و تاریخ آنرا فراموش نخواهد کرد.

عربستان سعودی به عنوان رهبر اردوگاه محافظه‎کاران مرتجع عربی که دچار بحران مزمن مشروعیت در داخل حاکمیت خود است، تحولات بیداری اسلامی در منطقه را در جهت تضعیف اقتدار خود می‎بیند و حتی نشانه‎‎های گسترش و انتقال این تحولات را در پشت دروازه‎‎های قصر‎های سلطنتی احساس می‎کند. مصر در زمان مبارک از مهم‎ترین متحدان عربستان در منطقه و جهان عرب به‎شمار می‎رفت. مصر پس از آن متحد عربستان شد که این کشور پس از مرگ جمال عبدالناصر به‎تدریج از دیدگاه‎های افراطی و ناسیونالیستی دور شد و از متحدان شرقی و کمونیست خود فاصله گرفت.

اکنون نیز عربستان به دنبال این است تا بتواند نظام مبارک را بار دیگر بازتولید کند.

گرایش مصر به غرب از دوره جمال عبد‌الناصر باعث شده بود که آمریکا سالانه دومیلیارد دلار کمک های نظامی – مالی برای بازسازی توان نظامی و مبارزه با کشورهای ایران و سوریه دراختیار این کشور قرار دهد و به نوعی این کشور را وابسه خود کند تا بتواند سیاست های مد نظرش را در این منطقه پیاده کند

گرچه دولت السیسی پس از کودتا علیه دولت اسلامگرا از دریافت کمک های بلاعوض آمریکا باز ماند واقتصاد رنجور مصر به دلیل تداوم بحران ودو قطبی شدن جامعه با آسیب های فراوانی روبروست. با این وجود دولت نظامی تلاش کرده با نزدیکی به دولت های ثروتمند عرب خلیج فارس در راس آن عربستان و نیز همسویی با سیاست های منطقه ای در حمله به یمن به نوعی جبران مافات کند و حتی دولت السیسی با تنوع بخشیدن به سیاست خارجی خود نزدیکی به روسیه وچین برای دریافت تجهیزات نظامی مد نظر قرار داد.

با همه این احوال روز گذشته معترضان ضد دولتی مصر  در اعتراض به بازگشایی سفارت رژیم صهیونیستی در قاهره تظاهرات کردند. آنها در این تظاهرات خواستار بسته شدن این سفارت و همچنین آزادی زندانیان سیاسی و پایان خشونت بی رحمانه پلیس مصر شدند.

اخوان‌المسلمین با حمایت از تظاهرکنندگان قاهره، اسکندریه، الشرقیه و بحیره از دولت مصر خواست دست از کشتن مخالفان سیاسی بردارد. آنها همچنین خواستار به قدرت رسیدن دوباره "محمد مرسی،" رئیس جمهور برکنار شده مصر شدند.

"حسن هانی زاده" در این باره به باشگاه خبرنگاران گفت: دولت مصر به دلیل نیاز اقتصادی تحت فشار قرار دارد و بازگشایی سفارت رژیم صهیونیستی در قاهره نشان می‌دهد این کشور تحت لابی عربستان، آمریکا مجبور به صورت دادن این اقدام شده است.

وی تأکید کرد: با توجه به توافقاتی که با آمریکا صورت گرفته و فضای بین‌المللی که این کشور دارد این اقدام دور از ذهن نبود همچنین هنگامی که نظامیان مصر حاکمیت را در دست گرفتند وضعیت اقتصادی این کشور روبه سراشیبی قرار گرفت و آمریکایی‌ها نیز حجم کمک‌های اقتصادی خود را کاهش دادند.

این کارشناس سیاست خارجی خاطر نشان کرد: مصر با بازگشایی سفارت رژیم صهیونیستی انتظار دارد تا آمریکا حجم کمک‌های اقتصادی خود را مانند گذشته افزایش دهد اما باید توجه داشت این کشور با این بازگشایی جایگاه خود را در جهان اسلام مکدر خواهد کرد.

هدیه آقاپور

انتهای پیام/