مسجدجامعی در مراسم قدردانی از عبدالله انوار:
حس و روح فرهنگی در تهران گم شده است
ما امروز پیش از ساخت و ساز جسمی شهر به ساخت و ساز روحی آن نیازمندیم و باید این گمشده را به شهر بازگردانیم.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ جلسه رونمایی از دو کتاب «با من به تهران بیایید» نوشته نصرالله حدادی و کتاب «سلسبیل» اثر معصومه جوادی‌نسب و نیز قدردانی از زحمات عبدالله انوار و احمد مسجد جامعی با حضور عبدالله انوار، لوریس چکناوریان، ساعد باقری، سهیل محمودی، رضا داوری اردکانی، احمد مسجد جامعی، ایرج حسابی، مهدی محسنیان‌راد، سید محمود دعایی، مجید انتظامی، احمد محیط طباطبایی، سید محمد بهشتی در عصر 20 شهریور در باغ موزه هنرهای ایرانی برگزار شد.
رضا داوری اردکانی فیلسوف و متفکر ایرانی در خصوص وجه مشترک میان عبدالله انوار و احمد مسجد جامعی گفت: وجوه مشترک عمده و چشمگیری میان این دو دیده می‌شود زیرا هر دو مظهر فرهنگ هستند. استاد انوار تجربه‌های شگرفی دارند ولی همواره کنج کتابخانه را ترجیح داد و بزرگی او به دلیل زندگی با کتاب است زیرا با کتاب بودن بهترین نوع زندگی است.
وی درباره احمد مسجد جامعی گفت: احمد مسجد جامعی از یک خاندان بزرگ روحانی و از جوانی علاقه‌مند و در خدمت فرهنگ بوده است. خدمتی که مسجد جامعی به کتاب و کتابداری، سینما و ... کرد باعث شد او در زمره فرهنگیان ایران قرار بگیرد. ضمن اینکه مسجد جامعی بنایی در قرآن پژوهی و کتب نفیس دینی گذاشت که این بنا بسیار ماندگار برای آیندگان خواهد بود.
داوری اردکانی در ادامه گفت: فرهنگ از زندگی مردم جدا نیست بشر همواره در جامعه به دنبال فرهنگ بوده و کسانی در این راستا همواره مظاهر و نگهبانان این فرهنگ بوده‌اند.
مهدی محسنیان‌راد جامعه‌شناس ایرانی در ادامه اظهار داشت: عبدالله انوار کتاب‌هایی را که در طول عمر یک محقق مورد نیاز است، منتشر کردند. کتابی که اکثریت گاهی بارها و گاهی برای یک بار حتما به آن مراجعه می‌کنند و خدمتی که به خواننده می‌کند خدمتی طولانی‌مدت است.
محسنیان‌راد درباره احمد مسجد جامعی گفت: مسجد جامعی خضوع ظاهری ندارد و این کاملا واقعی است. در این مرد رازی وجود دارد که باید روزی کشف شود امیدوارم خدمات خود را به نحو احسن انجام بدهند.
سید محمود دعایی سرپرست موسسه اطلاعات با اشاره به شخصیت عبدالله انوار و احمد مسجد جامعی اظهار داشت: ساحت علم و دانش استاد انوار فراتر از آن است که من در قالب کلمات و دانش خودم بیان کنم. و اما درباره مسجد جامعی باید بگویم تجربه‌ای دارد که حاصل پختگی اوست مانند درختی که هر چقدر پربارتر باشد، افتاده‌تر است. او کسی است که باعث کسب افتخار برای مسئولین خود شد.
وی افزود: او تهران را با اهدافی پایه‌گذاری کرد و به سراغ مفاخر در شهر رفت، کسانی که ناشناس بودند. آن‌ها حتی برای اهالی آن محل نیز ناشناس بودند و مسجد جامعی باعث شناخت آن‌ها شد. مسجد جامعی اصیل‌ترین عنصر تهرانی هستند که به شایستگی در شهری که در آن زیست می‌کند در حال خدمت است.
احمد محیط طباطبایی مشاور رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی با بیان یکی از ویژگی‌های مسجد جامعی ادامه داد: یکی از روش‌های خوب مسجد جامعی گسترش بازدید نه تنها برای مردم بلکه برای مسئولین شهرداری است که با هویت و سابقه شهر خود آشنا شوند و ما در طی این چند سال اخیر شاهد تاثیرش بر روی مردم بوده‌ایم.
ساعد باقری شاعر، با بیان قدردانی از عبدالله انوار و مسجد جامعی اذعان داشت: چهره‌هایی از جمله عبدالله انوار و مسجد جامعی کسانی که هستند که جهان با حضور آن‌ها مبارک است و به خاطر آن‌ها اینجا جمع شده‌ایم. من تواضع حقیقی را در چهره عبدالله انوار می‌بینم و خود این استغنا ورزیدن مبارک است.
ساعد باقری با بیان اینکه صحبت کردن در مورد مسجد جامعی سخت نیست، گفت: اکثریت می‌گویند صحبت کردن درباره مسجد جامعی دشوار است اما من معتقدم این کار آسان است زیرا او کسی است که دغدغه‌ها را درک می‌کند و پرسش‌هایش همواره مهم‌تر از پاسخ‌هایی است که به چند و چون کار می‌پردازند.
سهیل محمودی شاعر در ادامه افزود: کدام یک از ما درگیر مسائل خود بوده‌ایم و از مسجد جامعی کمک نگرفتیم. در حالی که اصلا نام برخی از مسئولین و وزرا را هم نمی‌دانیم. وی در پایان شعری خواند و آن را به عبدالله انوار و مسجد جامعی تقدیم کرد.
در پایان صحبت‌های سخنرانان از دو کتاب «با من به تهران بیایید» و «سلسبیل» رونمایی شد و در ادامه عبدالله انوار خاطرنشان کرد: مدت‌ها این فکر در ذهن من بود که تهران بیش از حد بزرگ شده است و این فکر موجب شد، من حدود 30 کیلومتر در تهران از ضلع غربی لاله‌زار تا ضلع غربی خیابان قوام السلطنه قدم بزنم، فکر کنم، اطلاعات جمع‌آوری کنم و همه داشته‌هایم را به نگارش درآورم و بعد از آن به مقاله‌ای عرفی برای کارشناسان و علاقه‌مندان شهرشناسی پرداختم.
در پایان مراسم احمد مسجد جامعی گفت: در تهران حس و روح فرهنگی گم شده و این دغدغه علم و فرهنگ است که موجب می‌شود استاد انوار در خیابان‌های تهران 30 سال قدم بزند و راجع به آن بیندیشد. سپس آن را به نگارش درآورد اما امروز این علم و فرهنگ و دغدغه کمرنگ شده و این یک آسیب فرهنگی است.
وی افزود: در کنار جسم تهران، روح و جان آن نیز وجود دارد که باید درکش کرد و به جان و روح شهر پرداخت و این روح و جان افرادی از قبیل استاد انوار هستند. در شهری که فهم و دقت گم شده است، کسانی مثل استاد انوار شهر را زیبا و ماندگار می‌کنند و این ماندگاری حول محور دانایی‌ها، خردها و محبت‌هاست. ما امروز پیش از ساخت و ساز جسمی شهر به ساخت و ساز روحی آن نیازمندیم و باید این گمشده را به شهر بازگردانیم.
مسجد جامعی در پایان گفت: بسیار مفتخرم که در تهران‌َشناسی امروز شخص بزرگواری مانند استاد انوار بالای سر ما قرار دارند و امیدوارم ما هر روز به وجوه شهر و شهرنشینی بیشتر توجه کنیم.
انتهای پیام/
