به گزارش خبرنگار باشگاه شبانه باشگاه خبرنگاران جوان، در اعماق دریاچه‌ای عمیق درون جنگلی آرام در بلیز، بقایایی از دوران خشک‌سالی تمدن مایاها وجود دارد. این بقایا حاکی از وجود قربانی‌هایی است که این قوم باعجله بسیار به خدای آب تقدیم کرده تا از انقراض تمدنشان جلوگیری کنند.

باستان شناسان این سایت (بانام کارا بلانکا) درباره این معبد زیر آبی می‌گویند: این محوطه کوچک شامل بقایایی از یک کلبه و دو ساختمان کوچک‌تر است.

 ساختمان اصلی این معبد نیز در کنار استخری عمیق قرار دارد و درواقع این استخر جایی است که زائران، قربانی‌های خود را به الهه آب و شاید شیاطین زیرزمین تقدیم می‌کردند. زائران درست زیر صخره کارا بلانکا، دیگ، کوزه و کاسه‌ها را به درون این استخر می‌انداختند.

بقایای پیشکشی‌های یافت شده، از نقاط دور و نزدیک آن سرزمین بدان جا آورده شده و این نشان می‌دهد که مردم از سراسر این منطقه برای ستایش باران به آنجا می‌آمدند. به گفته لیزا لوکرو از دانشگاه ایلی نویز این محل کارکرد خاصی داشته است و مردم برای تطهیر خود و پیشکش قربانی به آنجا می‌آمدند.

 لوکرو به مدت 4 سال اعماق این دریاچه را جست‌وجو کرد و توانست بقایایی از سرامیک و ابزارهای سنگی را پیدا کند.

نکته جالب اینکه از کمی تعداد هدایای این معبد می‌توان فهمید این بنا همیشه هم پررفت‌وآمد نبوده و مایاها فقط در زمان فرونشاندن غضب «چاک» یا الهه باران به آنجا می‌آمدند.

در ادامه لوکرو و باستان‌شناس دیگری به نام اَندرو کینکِلا از کالج مورپاک کالیفرنیا اضافه می‌کنند که رسم پیشکش کردن در معبد تنها اندکی پس از قحطی گسترده در سراسر تمدن مایا برچیده شد.

تمدن مایا برای قرن‌های متمادی در سرتاسر آمریکای مرکزی زندگی می‌کردند اما بیشتر شهرهای آن‌ها 800 سال پس از میلاد مسیح از بین رفتند.


انتهای پیام/