به گزارش خبرنگار حوزه بهداشت و درمان  گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، آشنایی بیشتر با خانم فردوسی و طرح برخی پرسشها درباره مسائل تربیتی، خانوادگی و اجتماعی دختران و پسران و زنان انگیزه ای بود که درخواست گفتگو با ایشان را مطرح کنیم.

با هماهنگی قبلی و پس از طی مسیرهای سربالایی دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده روانشناسی را پیدا کردیم. نام دکتر فردوسی جزء اعضاء هیأت علمی این دانشکده بود و ما ایشان را در طبقه دوم ساختمان این دانشکده ملاقات کردیم و حالا با سپاسگذاری از ایشان که این فرصت را در اختیار ما و خوانندگان محترم گذاشتند از ایشان می خواهیم که در آغاز ما و خوانندگان را بیشتر با خودشان آشنا کنند.

سیما فردوسی هستم، متأهل و دارای دو فرزند دختر، یکی 10 ساله و دیگری 2 ساله. تحصیلات خودم در مقطع لیسانس را در دانشگاه شهید بهشتی به پایان رساندم. پس از آن برای تحصیل در مقطع فوق لیسانس و دکترا به انگلستان رفتم و سال 1362 پس از پایان تحصیلاتم به ایران برگشتم و در جاهای مختلف از جمله مرکز روانپزشکی رازی، دانشکده علوم توانبخشی مشغول به کار شدم. سپس در دانشکده شهید بهشتی به استخدام رسمی درآمدم و به عنوان استاد دانشگاه، عضو هیأت علمی و مدیر گروه روانشناسی و روانشناس مرکز مشاوره دانشگاه شهید بهشتی کار کردم. در حال حاضر نیز با صدا و سیما، دانشگاه علوم بهزیستی، انجمن اولیاء و مربیان و آموزش و پرورش همکاری دارم.

خیر، همسرم رشته آمار و مدیریت خوانده و دخترانم به ترتیب دانشجوی ارشد ویروس شناسی و دامپزشکی هستند. 

از ابتدا به این رشته، آدم‌ها و مسائل آنها علاقه داشتم و همچنین دوست داشتم که همواره با آدم‌ها باشم. خانواده در انتخابم تاثیر نداشته اما پدرم در تحصیلات و ادامه دادن آن مشوق بودند. 

خیر، این کار درستی نمی باشد تنها کسانی که به من مراجعه کرده و نیاز داشته باشند را مشاوره می‌دهم. 

به نظر من در کنار فرزندان بودن از نظر کیفیت مهم است نه کمیت، و من حتی اگر دو ساعت در کنار فرزندانم باشم تمام آن دو ساعت را به آنها اختصاص می دهم و به کارهای دیگر نمی پردازم. سعی می کنم همیشه به کیفیت رابطه ام توجه کنم، چرا که چگونگی برخورد با بچه ها مهم است. حتی اگر چند ساعت با آنها باشیم که خیلی کم است، باید در آن ساعت با آنها بنا بر مقتضیاتشان و نیازهایشان برخورد کنیم. 

زمانی که اختلالی در روند زندگی روزمره آنها ایجاد شده و مانع از فعالیت آنها شده نیاز است که به روانشناس مراجعه کنند، همچنین زمانی که راندمان کاری آنها پایین آمده و خود قادر نباشند که خودشان کمکی کنند. 

خیر، همیشه سعی کرده‌آیم که از دانش خود برای خودمان نیز استفاده کنیم. 

متاسفانه دانش و آگاهی افراد نسبت به این علم بسیار کم است . باید این آگاهی و اطلاع رسانی به افراد داده شود که تصورات واهی و خرافی را کنار بگذارند و بدانند که این علم می‌تواند به آنها کمک بزرگی کند. 

در حال حاضر افسردگی، اضطراب و وسواس در جامعه به میزان بالایی رسیده است و انگار جامعه تب دارد، مسائل روانی دیگر نیز نظیر پرخاشگری، ترس نیز به وفور در میان افراد دیده می‌شود که جامعه کمی به کمک نیاز دارد. 

خانم‌ها به دلیل ساختار جسمانی، مشکلات هورمونها بیشتر برای مشکلات روحی مستعد هستند. 

خوب دلایل متعددی دارد، دخترها سعی دارند که درس بخوانند و برای درجات بالاتر اقدام کنند، دانش و اطلاعاتشان که بالا می‌رود، توقعاتشان نیز بالا رفته و در انتخاب خود دچار مشکل می‌شوند پسرها نیز لازم است برای ازدواج محیا شده و شغل و درآمد داشته باشند. ازدواج منجر به ایجاد یك سیر تحولی در زندگی بشریت می شود زیرا با تشكیل یك خانواده ، زوجین فرزندانی را در كانون خانواده می پرورند كه این فرزندان در آینده نیز ازدواج كرده و این روال همچنان ادامه می یابد. 

خوب یک علت این است که دخترها و خانواده‌هایشان توقعاتی را برای ازدواج دارند و پسرها آن توقعات را در خود نمی‌بینند که بتوانند برآورده کنند . علت دیگر نیز این است که آداب رفتار کردن دخترها باعث ایجاد ترس در پسرها شده که لازم است آنها در رفتار خود تجدید نظر کنند.

برای ازدواج نمی شود سن خاصی را معین کرد و فقط شرایط را باید در نظر گرفت. مثلاً اگر جوان 25 ساله باشد ولی به بلوغ عاطفی و فکری نرسیده باشد، هنوز برای ازدواج زود است. البته منظور از بلوغ عاطفی این است که فرد در آن شرایط بتواند فرد دیگری را هم دوست داشته باشد و بتواند ازدواج کند.عشق دو فردی که از روی احساس و بدون منطق باشد زود خاموش می شود.

بالاخره تکنولوژی بی‌تاثیر نبوده است. اینها بیشتر با ابزار آلات الکترونیکی، کامپیوتر، موبایل،ماهواره ، سایت های مختلف و فضاهای مجازی در ارتباط هستند که همگی در رفتار آن‌ها اثرگذار است. 

باید گفت که فضاهای مجازی افراد را گستاخ می‌کند و آنها تصور می‌کنند که در دنیای حقیقی نیز باید اینگونه رفتار کنند.متاسفانه در سالهای اخیر ازدواجهای بی در و پیكر به فراوانی دیده می شود و گاها دیده می شود كه فرزندی بدون كسب اجازه از والدین اقدام به ازدواج كرده كه قطعا ازدواجی نامناسب است كه خیلی زود به آخر خط می رسد. 

خوب اگر از این فضاها درست مورد استفاده قرار گیرند، فرصت هستند، اما متاسفانه روش درست استفاده کردن از آنها را بلد نیستیم که آنها را به یک تهدید تبدیل کرده است. استفاده نابجا از این فضاها به قدری زیاد شده است که جوانها را به مرز اعتیاد کشانده و روابط آنها را به سردی سوق داده است. این اتفاق تا جایی پیش رفته است که آن صمیمیت ، دوستی، ارتباطات خوب کم رنگ شده است که در دراز مدت می‌تواند آسیب  جدی را به جامعه برساند. آدم‌ها دیگر انگیزه‌ای برای اهداف خود نداشته و از رشد و ترقی باز می‌مانند. 

خانواده‌ها باید مراقب باشند و تلاش کنند تا ارتباطاتشان بیشتر شود اگر رفتاری مشکوک را از سمت فرزند خود دیدند سریعا آن را پرسیده و اقدام کنند. بیکاری و دوستان بد از جمله آفت‌های بسیار خطرناک برای جوانها به شمار می‌رود. به هر حال افراد بایستی یک مشغولیتی در زندگی خود اعم از کار، درس و . . .  داشته باشند. 

همچنین لازم است افرادی که فرصت‌هایی جهت آموزش دارند، برنامه‌های کلان آموزشی را در فرهنگسراها، سرای محله، دانشگاه ها و غیره ایجاد کنند. 

در پایان و ضمن سپاسگزاری مجدد ازشما به خاطر فرصتی که در اختیار باشگاه خبرنگاران گذاشتید اگر صحبتی دارید بفرمایید؟

آخرین صحبت من این است که جامعه زنان باید از جامعه مردان بخواهد که در جهت شناخت واقعی زن بیشتر تحقیق کند و او را بشناسد. چون شناخت مردان در مورد ماهیت وجودی زن کم است.

گفتگو ازالهام رضایی

انتهای پیام/