به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان  _ زهرا رمضانی:

 20درصد تا 30درصد افراد در جامعه دوشغله و چندشغله هستند.

این‌روزها در جامعه افراد مختلفی هستند، که زمانهای بسیاری را به دلیل دو یا چند شغله بودن در سرکار حضور دارند و آرامش خودرا تحت تاثیر و زندگی بهتر قرار داده‌اند و عده زیادی هم وجود دارند که از سر ناچاری تن به شغل دوم می‌دهند.

دوشغله بودن ایرانیها هم مثل سایر جوامع مربوط به دوران جدید است. اگر نه قبل از اینها زمانی که بشر به‌چنین پیشرفتی نرسیده بود، شغل اکثر مردم کشاورزی و دامپروری  به عنوان فراوان‌ترین حرفه‌ها بوده و دوشغله بودن معنا نداشته است. دوشغله‌ها جامعه گاهی کارمندانی هستند که بعد از ساعت اداری مغازه‌‌دار یا راننده می‌شوند.

مشکلات اقتصادی مهمترین دلیل دوشغله بودن افراد است، به ویژه کسانی که در رده‌های پایین شغلی قرار دارند و در کنار آن مشکلات معیشتی است که باعث شده تا یک نفر نتواند با اشتغال در یک جا زندگی‌اش را تأمین کند، رو به شغل دوم می‌آورد.

دوشغله بودن افراد ممکن است بعد اقتصادی خانواده‌ها را در شرایط بهتری قراردهد، اما سلامت اجتماعی و روانی آنها را پایین می‌آورد و هویت افراد را به‌خطر می‌اندازد.

چندشغلی بودن امروز بعضی افراد شاید آسیبی برای بازارکار باشد، اما واقعیت این است که این افراد دلیل اصلی چندشغله بودنشان را نیازهای معیشتی می‌دانند و تأمین هزینه زندگی را از طریق یک شغل غیرممکن می‌دانند.

علی 32 ساله؛ کارمند یک شرکت خصوصی است و علاوه‌بر آن در یک ساندویچی هم کارمی‌کند. او می‌گوید مستأجر است و هرچقدر هم کار کند باید نصف آن را برای اجاره‌خانه بپردازد. تأمین مخارج زندگی آنقدر سخت است که با وجود داشتن دوشغل بازهم نمی‌تواند به راحتی خرج و مخارج لازم را به‌دست آورد. او می گوید : اگر حقوقی که از شرکت می‌گرفتم کافی بود آن‌وقت مجبور نبودم 24ساعته کارکنم.

مهدی 41 ساله؛ نیز دوشغله است و می‌گوید: برای بدست آوردن لقمه‌ای نان حلال و تأمین مخارج زندگی مجبورم بعد از پایان ساعت اداری به جابجایی مسافر بپردازم که پولی بدست آورم.

یکی دیگر از دوشغله‌ها می‌گوید: دوشغله بودن تنها برای تهیه معیشت زندگی و بهبود وضع اقتصادی است. اگر شرایط بازارکار به طوری باشد که امکانات مناسب بای تأمین هزینه‌های زندگی فقط با داشتن یک شغل فراهم شود، آن‌وقت بیشتر می‌شود در کنار خانواده بود و به آنها توجه بیشتری داشت.

با توجه به اینکه تعداد دوشغله‌ها و چندشغله‌ها کم نیست، اما هستند کسانی که روزشان را در لابلای صفحه‌های نیازمندی‌های روزنامه در جستجوی کار هستند و برخی دیگر در گوشه و کنار که چندشغل دارند اما فرصت رسیدگی به هیچ‌کدام را ندارند. اینجاست که اگر مشاغل دربین مردم به صورت عادلانه تقسیم شود، بی‌شک نرخ بیکاری در جامعه کاسته می‌شود.

در سالهای قبل در بیشتر خانواده‌ها تنها یک نفر کار می‌کرد و بقیه اعضای خانواده از طریق درآمد وی روزگار می‌گذرانند. مخارج زندگی تأمین می‌شد، فرزندان به مدرسه و دانشگاه می‌رفتند، هزینه‌های زیارتی و سیاحتی خانواده تأمین می‌شد و مقداری هم برای سرمایه‌گذاری باقی می‌ماند.

دکتر جعفربای، جامعه‌شناس درباره‌ افرادی که دوشغله و چندشغله هستند معتقد است: تغییرات اساسی در مطالبات اجتماعی یا انتظارات افراد از یک دیگر باعث افزایش نیازها کاذب در جامعه شده است. و تأمین این نیازها باعث شده تا افراد بیشتر به سمت دوشغلی و چندشغلی بروند. افزایش سطح رفاه عمومی و زندگی‌های لوکس و فانتزی، نداشتن الگوی درست برای مصرف باعث شده تا دخل و خرج‌ خانواده‌ها به هم‌نخورد. چند شغله بودن آسیب‌های جسمانی هم برای فرد به همراه دارد. ازجمله پیری زودرس و بروز انواع بیماریهای روحی و روانی و همه اینها باعث می‌شود که وقت کمتری برای خانواده بگذارد و غیبت وی در خانواده نیز مشکلاتی را به همراه خواهد داشت.

درحالی که کارشناسان اقتصادی براین باورند که علت اصلی دوشغله بودن افراد نبود درامد کافی مالی است و در صورت رفع مشکل مالی، افراد تمایلی به شغل دوم ندارند با حل این مشکل دوشغله‌‌ها و چندشغله بودن بخش عظیمی از مشکلات بازارکار حل خواهد شد. و با توجه به راهکاری که دولت برای برطرف شدن معضل بیکاری انجام داده چه راه‌حلی برای مشکل چندشغله و دوشغله‌ها پیش رو خواهد داشت...

انتهای پیام/