به گزارش خبرنگار سیاست خارجی گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان،"جنگ" ، واژه نام آشنایی برای منطقه غرب آسیا است که برخی کشورها ماه‌ها است با آن دست و پنجه نرم می کنند و به طور طبیعی برای هر جنگی علاوه بر تسلیحات به قول قدیمی ها پیاده نظام هایی لازم است.

ایالات متحده آمریکا با صرف هزینه های بسیار برای سربازان خود در جنگ هایی چون افغانستان و عراق نتیجه مطلوب نمی گیرد و پس از گذشت سالها همچنان هزینه های وحشتناکی برای ان می پردازد یکی از این هزینه ها مشکلات روحی سربازان است اما این سوال مطرح می شود هر سربازی که از جنگ برگردد مشکلات روحی و افسردگی و بعضا روانی پیدا خواهد کرد؟


مثال نقض این موضوع دفاع مقدس کشورمان است چراکه رزمندگان این مرز و بوم دقیقا بر خلاف آنچه گفته شد از جنگ بازگشتند و تاثیرات جنگ روی آنان در کمال حیرت، تعالی روحشان بود و دلتنگی برای حال و هوای جبهه ! همچنین با هر جانباز عزیزمان که به گفتگو نشستیم خاطرات رزمش را نقطه عطفی در زندگی خود معرفی کرد و از انقلاب عشقی که نسبت به قلب و تفکرشان رخ داده بود سخن گفت بنابراین تفاوت این سربازان در چیست؟

تا جایی که می دانیم تانک و موشک و توپ و تفنگ و ... در همه جنگ‌ها، یک صدای گوش خراش داشته و یک تصویر مشترک را رقم میزند، پس چه چیزی است در این سنگرها که یکی را جنگ زده و افسرده به خانه می فرستند و دیگری را لبخند به لب و کوله باری از معرفت؟


موضوع دیگر که تفاوت رزمندگان مسلمان کشورمان با سربازان آمریکایی را نشان می دهد، امر "خودکشی" است

در سال 2003 وقتیکه ارتش امریکا به عراق حمله کرد به مانندحمله سال 1991 در نبرد خلیج فارس 1 ، آمارهای متناقضی از کشته های امریکایی در حین نبرد با سربازان بعثی صدام حسین منتشر می شد اما در هر دو جنگ آماری منتشر شد که بدن بسیاری ازافراد را در امریکا لرزاند.

سربازی که به همرزمان خود با نارنجک حمله کرده و براساس آمار منتشره 8 سرباز را به هلاکت رسانده و خود نیز خودکشی کرده بود. 

این مساله نه تنها در ارتش امریکا بلکه در بسیاری از کشورهای دارای ارتش حرفه ای یک امر بسیار خطرناک محسوب می شود و در این میان آمار خودکشی سربازان کشوری که بیشترین سابقه عملیات برون مرزی وتجاوز به خاک دیگر کشورها را تحت عناوینی چون حقوق بشر و دفاع مقابل تسلیحات کشتار جمعی دارد یعنی امریکا ، روز به روز در حال افزایش است.


گفته می شود که در ارتش امریکا در هر 65 دقیقه یک نفر اقدام به خودکشی می نماید و این در حالی است که پس از گسترش آمار تلفات امریکا در افغانستان و عراق که سربازان اقدام به خودکشی میکنند ، پنتاگون با برنامه ریزی های انجام شده و ارتقا سطح روحی و روانی سربازان مستقر در این مناطق ، توانست کمی از میزان آمار خودکشی سربازان خود کم کند.

اما در سال 2013 بر اساس گزارش پنتاگون این آمار دوباره افزایش یافت و سوای که مطرح می شود این است که وجود امکانات نظامی بالا و خدمات در هر سطح چه خلا ای  را باقی می گذراد که این سرباز نتنها از آن بلکه از زندگی چشم می پوشد؟

در حالی که مثال نقض آن درگیری جوانان زیر 18 در ایران با خانواده هایشان در جریان 8 سال دفاع مقدس بود تا اجازه بگیرند و در کنار دیگر رزمندذگان برای کشورشان بجنگند و این درحالی است که رزمندگان ما امکانات سربازان آمرکایی را نیز نداشتند. پس این چه شوقی است که علم و تجهیزات نظامی آن را ایجاد نمی کند؟

مطالعه رفتاری در سال 2011 که توسط محققان روی سربازان امریکایی انجام گرفت نشان میداد که 65 درصد کسانیکه سابقه خودکشی در ارتش امریکا دارند دارای  مشکلات رفتاری بوده و  45 درصد از افرادی که خودکشی موفق داشته اند ! نیز دارای مشکلات روحی و روانی حاد ناشی از دیدن مسایل عراق و افغانستان بوده اند(ادامات وجنایات خود مانند تجاوزات جنسی و..) !

اما اصلی ترین تفاوت سرباز آمریکایی و ایرانی..




برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.

گزارش از هدیه آقاپور


انتهای پیام/