وی ادامه داد: بزرگترین عقاید و نظریه‌های فلسفی روانشناسی در طول تاریخ بیشتر در قالب رمان یا نمایشنامه ارائه شده است؛ یعنی اثر هنری و تفکر در بزنگاه تاریخی با هم در هم آمیخته و ماندگار شده‌اند.

نجفی در مورد بازیگران جوانی که در حال حاضر در این عرصه فعالیت می‌کنند، عنوان کرد: متأسفانه برای این دسته روزگار بدتری شده است، به دو دلیل، اول آنکه به دلیل سریع شدن تحولات تکنولوژیک و رسانه‌ای جوانان امروزی نیز که تابعی از زمان هستند، مایلند که به همین سرعت در کار بازیگری به بلوغ و موفقیت برسند اما به دلیل آنکه کار بازیگری به نوعی تکرار تجربه و عواطف انسانی است، برای پختگی و به ثمر رسیدن به زمان نیاز دارد و دوم آنکه حکایت کار هنری در این روزگار حکایت شخم زدن زمین سفت است.

وی در ادامه افزود: در شرایط حاضر تجربه کرده‌ها و آن‌هایی که سرمایه‌های گران‌بهای بازیگری این سرزمین به شمار می‌روند، ماه‌ها و حتی سال‌هاست که بیکار و خانه‌نشین هستند و این بدان معناست که این کار از رونق و اولویت افتاده است و طبعاً هر چیزی که از رونق بیفتد، کم ارزش و کم‌بها خواهد شد حتی اگر طلای ناب باشد.

بازیگر «خاکستر و برف» در پاسخ به این سؤال که دغدغه امروز او چیست، گفت: کار هنری دغدغه من است، کاری که بتواند هم خودم را ارضا و اغنا کند و هم دردی از جامعه را دوا کند. چون هنرمند در جامعه نقش معلم و پیشبرندگی را دارد. البته اگر امکانش باشد و یا شاید بهتر باشد بگویم امکان مساوی برای هنرمندان وجود داشته باشد، طبعاً احساس رضایت در پی خواهد داشت.

وی در پایان مطرح کرد: در حال حاضر کار تصویری ندارم و بیشتر در رادیو مشغولم، البته مدتی تلاش کردم شاید بتوانم کاری را به عنوان کارگردان جلوی دوربین ببرم؛ اما نشد.

انتهای پیام/