به گزارش خبرنگار حوزه جوانان و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، براساس اطلاعات مرکز آمار ایران حدود 12 درصد از خانواده‌‌ها توسط بانوان سرپرستی می‌شود که تعداد‌شان به بیش از 2 میلیون و پانصد هزار خانوار می‌رسد از این تعداد 180 هزار سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزیستی هستند.

 زمانی که کلمه‌ی به نام زن به گوش هر یک از ما می‌خورد اولین چیزی که در ذهنمان تداعی می‌شود داشتن جسم و روحی لطیف در آنان است اما متاسفانه امروزه شاهد هستیم که برخی از بانوان این مرز و بوم در سنین پایین گاها کم‌تر از 20 سالگی مکلف به تحمل باری به سنگینی مشکلات زندگی بسیاری از مشکلات و فورا از محیطی که هیچ چیز زخم زبان برای آنها ندارد، ترک دیار کرده و به پایتخت پناه می‌آورند تا در شلوغی این کلان شهر خود را گم کرده تا کم‌تر سیبل زخم زبان‌های اطرافیان باشند و در تهران زندگی چندین برابر سخت‌تر از شهر خود را به همراه فرزندانشان تجربه می‌کنند.

از ازدواج زودرس‌ تا پایین آمدن زنان سرپرست خانوار بر اساس بسیاری از آداب و رسوم کشور عزیزمان در شهرهای مختلف شرایط ازدواج برای جوانان متفاوت است.

 در همین راستا در برخی از استان‌ها دختران باید در سنین بسیار پایین ازدواج کنند و برخی خانواده‌ها بدون در نظر گرفتن شرایط دختر خود و البته پسری که قرار است به غلامی بپذیرند سریعا شرایط ازدواج دختر و پسر را فراهم می‌کنند و بعد از گذشت  اندک زمانی  برخی از این ازدواج‌های زود هنگام نتیجهای جز طلاق و جدائی ندارد و دختران پس از مدتی با یک یا چند فرزند دوباره به آغوش پدر و مادر خود باز می‌گردند و البته بالا رفتن آمار طلاق‌های توافقی در میان جوانان یعنی جدایی‌هایی که بدون مشورت با بزرگتر‌ها و یا عدم اطلاع رسانی به آنها صورت می‌گیرد از دیگر موارد افزایش پایین آمدن سن زنان سرپرست خانوار است.

وقتی پای در دو دل یکی از این بانوان بشینیم آن گاه به عمق مشکلاتشان پی می‌بریم و متوجه می‌شویم که نداشتن یک پشتیبان قوی و فرزندانی با خواسته‌های گوناگون در این شرایط واقعا سخت و طاقت فرسا است.

 و بسیاری از بانوان با توجه به تغییر شرایط پس از بازگشت به خانه پدری ترجیح می‌دهند مکان امن خانه‌ی پدری را رها و برای خود زندگی مستقلی را تشکیل دهند و از همان جا است که عمده مشکلات این قشر از جامعه آغاز می‌شود

این عزیزان مجبورند به بهای اشتباه خود و یا خانواده‌هایشان و از آن جا که در سنین پایین ازدواج کرده‌اند و تحصیلات چندانی ندارند  به کارهایی هم چون آشپزی برای مردم دستفروشی و انجام کارهای سخت مشغول شوند نگاه های سنگین و حرف‌های نیشدار آشنا و غریبه را به جهت زندگی و رفاه پاره‌های تنش به جان و دل خریده و تحمل می‌کنند.

متاسفانه مشکل فقر در خانواده‌ةایی به سرپرست بانوان، بیشتر از خانوارهایی با سرپرست مردان به چشم می‌خورد.

 حسین ابراهیمی مقدم روان شناس در رابطه با فقر اقتصادی در خانواده‌های به سرپرستی زنان می‌گوید: با توجه به این که بسیاری از این بانوان خیلی سخت و به صورت شبانه روزی مشغول  فعالیت هستند اما متاسفانه همچنان از نرخ بالای فقر رنج می‌برند و فرزندان آنها نیز بیشترین میزان فقر و محرومیت را تجربه می‌کنند به طوریکه بیشتر از 70 درصد از بچه‌هایی که در خانواده‌های با سرپرستی زنان زندگی می‌:نند زیر خط فقر هستند.

امید است مسئولان مربوطه برای این بانوان زحمت کش حداقل امکانات را برای گذران یک زندگی معمولی فراهم کنند تا جوانان آینده‌ای که در ذامان چنین شیر زنانی تربیت می‌شوند کمتر رنج و غم مادرانشان را به چشم ببینند.

انتهای پیام/