به گزارش خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ آغاز زمستان و بلندترین شب سال همیشه خاطره‌انگیز است؛ اما برای هنرمند مردمی کشورمان که با کار «خاک سرخ» در تلویزیون به مردم معرفی شد و درحوزه تجسمی و نقاشی کارهای بسیاری از او دیدیم، این خاطره بیشتر لذتبخش است؛ چرا که شب یلدا مصادف با تولد لاله اسکندری است که در ادامه گفتگویی با او داشتیم که می‌خوانید:

 

 

به دلیل اینکه تولدم در شب یلداست، به یاد دوستان می‌ماند و به بهانه شب یلدا همه دور هم جمع می‌شدیم. تا زمانی که پدربزرگ و مادربزرگم زنده بود، معمولا زمستان‌ها می آمدند کنار ما و جشن تولد و شب یلدا را در کنار آن‌ها سپری می کردیم.

 

از سال های جنگ که هوا خیلی سرد بود و یادم است که ما کرسی داشتیم، تولدهایم از آن زمان به یادم مانده تا به امروز که شرایط زندگی تغییر کرده است. به هرحال برای هر کسی جذاب است در روز تولدش عزیزانش را در کنار خود ببیند و من این شانس را داشتم که به مناسبت شب یلدا خانواده همیشه کنار هم بودیم.

 

 

 از همان کودکی علاقه داشتم؛ چرا که پدربزرگم یکی از طراحان فرش استان خراسان بودند و من علاقه‌مند به وسایل و اتاق کار پدربزرگم بودم و از سن کودکی نقاشی می‌کردم. پدربزرگم تمایل داشت فرزندانش راه او را ادامه بدهند؛ اما کسی در حوزه نقاشی حرکتی انجام نداد. زمانی که رشته نقاشی و گرافیک را انتخاب کردم، مشوق جدی من پدربزرگم بود. این جرقه‌ها در حوزه تجسمی برای من اتفاق افتاد؛ اما عمویم که از گویندگان و مجریان رادیو بودند، مشوق اصلی من و ستاره در عرصه نمایش بود که در سن 5 سالگی در فیلم کوتاه عمویم بازی کردیم.

 

 

 

خانواده در یک انتخاب شغل تاثیر می گذارد، و اولین فرزند که در یک خانواده کار خود را شروع می کند هم در ادامه راه بقیه فرزندان موثر خواهد بود.

 

5 خواهر و بردار هستیم. با توجه به اینکه برای پدر و مادر در اوایل سخت است و برای ما که فاصله سنی کمی با هم داریم، دوران شادی در زمان کودکی داشتیم؛ اما این اتفاق در بین خواهر و برداران امروزی کمتر رخ می‌دهد.

 

 

 

 مجموعه «خاک سرخ» اولین سریالی بود که از من پخش شد و در آن زمان پربیننده ترین سریال انتخاب شد؛ اما وقتی اولین فیلم‌های خود را  که در «شراره» و «متولد ماه مهر» بازی داشتم روی پرده سینما دیدم، برایم هیجان انگیز بود. چرا که ابعاد پرده خیلی بزرگتر از فضای تلویزیون است. در حال حاضر هم همین حس و حال را دارم، زمانی که فیلمی از خود روی پرده سینما مشاهده می‌کنم.