تئاتر فجر 34:
جشنواره فجر تنها ویترین تئاتر ایران است
جشنواره فجر به دلیل تعاملاتی که با هنرمندان گروه‌های شهرستانی و پایتخت دارد، ویترین تئاتر ایران است.
حمیدرضا آذرنگ کارگردان منتخب بخش مرور سی و چهارمین جشنواره فجر در گفتگو با خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص برگزاری آن گفت: جشنواره فجر تنها ویترین تئاتر ایران است؛ زیرا که تعاملی با گروه‌های شهرستانی و پایتخت دارد که همین باعث می‌شود تا مسائل زیادی به هم بیاموزند و یاد دهند.
وی افزود: متاسفانه بعد از گذشت این چند سال هنوز به جایی نرسیده‌ایم که تکلیف هنرمندان با جشنواره فجر به درستی مشخص باشد؛ زیرا که هر ساله دبیران آن تغییر می‌کنند و همین امر باعث می‌شود تا به نقطه ثابتی نرسند و به آن هویتی هم که می‌بایست برسند، دست نیابند.
آذرنگ با بیان اینکه امسال چشم‌انداز روشنی وجود دارد، بیان کرد: متاسفانه مدیران سال‌های گذشته به یک نقطه ثابت نرسیدند تا به جشنواره فجر هویت ببخشند؛ اما امسال با وجود دبیر سال جاری و تدابیرش چشم‌اندازهای روشنی را می‌بینیم؛ ولی باز این ترس و نگرانی برای همه هنرمندان وجود دارد که سال آینده چه کسی باز به رأس کار می‌آید.
کارگردان نمایش «هتلی‌ها» در راستای اثر خود مطرح کرد: قصه روایت یک کودکی است که در بزرگسالی هم خاطرات آن دوره را با خود مرور می‌کند. در واقع می‌توان گفت به نوعی در کودکی‌اش جا مانده است.
وی درباره وفادار بودن اجرا به متن تصریح کرد: به شخصه معتقدم یک کارگردان در هر شرایطی باید وفادار به کل اثر باشد و هیچ وقت این را درک نکرده‌ام که چرا بسیاری آن نمایش را به نوعی تیکه تیکه می‌کنند. با این اوصاف من به متن کاملا وفادار مانده‌ام.
آذرنگ در خصوص سبک نمایش عنوان کرد: اثر خودش بیانگر سبک خودش است و کارگردان نمی‌تواند سبک را به آن القا کند. در این نمایش اصول، ثابتی رعایت شده است که بازی و اجراها این امر را تصدیق می‌کند.
وی درباره رقابت هنرمندان در جشنواره عنوان کرد: اگر رقابت درست باشد، اتفاق بدی نیست؛ زیرا که نوعی آزمون و خطا هم محسوب می‌شود و باعث می‌شود خیلی مسائل را یاد بگیرند و به تجربه‌هایشان افزوده شود.
آذرنگ در رابطه با حمایت از نمایشنامه‌نویسان بیان کرد: امیدوارم که از سوی مسئولان توجه بیشتری به نمایشنامه‌نویسان شود تا آن انگیزه دوباره بازگردد. زیرا که بار عظیمی از نمایش به عهده آن‌هاست که به خاطر همان بی‌اعتنایی رها شده‌اند و دیگر اگر هم بازگردند، هیچ اعتماد به نفسی نخواهند داشت که این بسی باعث ناراحتی جامعه هنری است.
انتهای پیام/
