به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،از روز گذشته فاز سوم جمع آوری معتادان متجاهر در تهران کلید خورد.

روز گذشته،هوشیار پارسیان،مدیر عامل سازمان رفاه و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران با اعلام خبر فوق و با بیان جمع آوری بیش از 4 هزار معتاد متجاهر می گوید:از این میزان،400 نفر زن بوده اند و از مجموع افراد معتاد جمع آوری شده،برخی به ایدز و بیماری های واگیردار مبتلا بوده اند که به باشگاه مثبت معرفی شده اند.

طرح های جمع آوری معتادان متجاهر و کارتن خواب در سنوات گذشته و در مناطقی همچون شوش،هرندی و محلات اطراف بازار عملیاتی شد،اما به راستی ضریب موفقیت چنین طرح هایی به چه میزان است؟

** مطالبه مردمی برای جمع آوری معتادان

طبق اخبار منعکس شده در رسانه ها،جمع آوری معتادان و کارتن خوابها همواره از دغدغه های جدی مردم ساکن در مناطق متعدد شهری و بخصوص محلاتی بوده که حضور و وجود معتادان در سطح شهر،چهره آن شهر را مخدوش و ناامن می کرده است.

رضا کاظم آبادی،یکی از ساکنان شهرستان شهریار است که برای بازدید از بستگان خویش،تردد بسیاری به مناطق جنوبی شهر تهران دارد.

وی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران می گوید:گاهی در روز روشن،عبور از برخی نواحی شهر تهران با ترس و دلهره همراه است و حضور تعدادی معتاد و تجمع آنها در معابر و پارک ها،احساس ناخوشایندی  را به انسان منتقل می کند.

کاظم آبادی در خصوص جمع آوری چنین افرادی از سطح شهر در قالب طرح های جمع آوری گفت:از نظر بنده هر آنچه دراین عرصه ورودها و برخوردها جدی تر شود آرامش عمومی شهروندان افزایش می یابد.

مصطفی یکی از ساکنان منطقه ترمینال جنوب نیز با بیان لزوم و ضرورت جمع آوری معتادان گفت:زیبنده شهری به وسعت و قدمت پایتخت نیست که عده ای معتاد بصورت علنی،مصرف مواد مخدر را در انظار به نمایش گذارند.

وی افزود:بطور تقریبی اکثریت قریب به اتفاق مواقع با عبور از برخی پارک ها و بوستان ها دراین مناطق و بخصوص در پارک مرکزی این ناحیه،معتادانی مشاهده می شود که با وضعیتی نامناسب و مندرس در حال استعمال مواد مخدر هستند و گاه شرایط آنقدر بغرنج می شود که فرزند 4 ساله بنده با دیدن چهره این افراد،تحت تاثیر قرار می گیرد و با جیغ و شیون و ترس و دلهره واکنش نشان می دهد.

طی نظرسنجی میدانی برخی رسانه ها و گزارشات و مصاحبه های منتشر شده در جراید،طرح جمع آوری معتادان با اقبال اکثریت قریب به اتفاق شهروندان همراه بوده است و به نوعی می توان گفت اجرای چنین طرح هایی از مطالبات جدی مردم به شمار می رود.

** چرا معتادان کارتن خواب از انظار عمومی پاک نمی شوند؟

با وجود اقبال عمومی و خواست جدی مردمی در ارتباط با جمع آوری معتادان متجاهر و کارتن خواب از معابر و اماکن عمومی و مخروبه های گوشه و کنار شهر،اما براستی دلیل عدم پاک نشدن قطعی کارتن خوابها از انظار عمومی چیست؟

پاسخ به این سئوال را باید در اصل معضل اعتیاد جستجو کرد و به تعبیری می توان گفت بدون حل و فصل ریشه ای این ناهنجاری،انتظار پاک شدن شهر از معتادان،امری عبث و بیهوده خواهد بود زیرا معتادان کارتن خواب و متجاهر یکی از پیامد های این معضل به شمار می روند.

وحید که در گوشه ای از این شهر بزرگ به استراحت مشغول بود و وضعیت مندرس و موهای ژولیده،رخسار رنگ پریده و دستان لرزان وی از درگیر بودن شدید او با اعتیاد حکایت داشت،در خصوص علت حضور خود در حاشیه خیابان با آن شرایط خاص گفت:من هم روزی مثل این افراد(اشاره به عابرین پیاده) سالم و سلامت زندگی می کردم،فکر خوابیدن بر روی کارتن و سپری کردن شب بر روی زمین و چمن به ذهنم هم خطور نمی کرد اما خیلی زود به مصرف کننده ای حرفه ای مبدل شدم و پس از مدتی شبانه روز خود را در خرابه ها،ساختمان های نیمه ساز،پارک ها و ... یافتم.

وی گفت : 7 بار اقدام به ترک کرده ام و هر بار پس از گذشت مدتی مجددا به استعمال مواد گرایش پیدا نمودم.

حکایت وحید،قصه منحصر به فردی نیست،بلکه سرنوشت و پیشینه بسیاری از معتادان کارتن خواب و متجاهر دیگر نیز اینچنین است.

این اوصاف موید حرکت آرام و خزنده اعتیاد در تباهی و نابودی فرد است و به تعبیری برای حل معضل معتادان کارتن خواب و متجاهر باید به ریشه اصلی اعتیاد و عوامل موثر در شیوع آن پرداخت.

** اشتغال و توانمند سازی،ضامن موفقیت طرح های جمع آوری ضربتی

کیومرث شرافتی،آسیب شناس اجتماعی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران در تشریح علت اصلی عدم موفقیت ریشه ای چنین طرح هایی گفت:برخورد با معتادان متجاهر و کارتن خواب واعمال اقدامات تنبیهی برای چنین افرادی کارگشا نخواهد بود،زیرا وضعیت فعلی آنها،بزرگ ترین تاوان و تنبیهی به شمار می رود که باآن مواجه هستند.

وی افزود:گرسنگی،سرما،گرما،بی احترامی،بی اعتباری،خماری،نیاز،فلاکت و بدبختی از نمونه تنبیهاتی است که کم و بیش معتادان متجاهر و کارتن خواب بصورت شبانه روزی آن را لمس می کنند.

شرافتی گفت:برای رفع چنین آسیب ها و معضلاتی باید علت ها و ریشه ها را مورد نقد و بررسی قرار داد و برخورد صرف با معلول ها،نمی تواند چنین تهدیدها و ناهنجاری هایی را مهار کند.

وی افزود:اصلی ترین عامل اعتیاد را باید در نارسایی اقتصادی و مشکل اشتغال جستجو کرد.

این آسیب شناس اجتماعی عنوان کرد:صرفا با جمع آوری معتادان و انتقال آنها به کمپ، این بیماری درمان نخواهد شد  و طبق آمار منتشر شده تنها 10 تا 20 درصد از معتادان،قادر به پاکی مستمر و طولانی مدت هستند و مابقی با اندک تاخیری بصورت مجدد به مصرف دوباره مواد گرایش پیدا می کنند.

شرافتی گفت:با ایجاد فرصت های شغلی وتوانمند سازی افراد معتاد،ضریب موفقیت طرح های جمع آوری نیز افزایش می یابد،در غیر اینصورت پس از مدتی مجددا افراد و گروه هایی دیگر در معابر و سطح شهر ظاهر می شوند و گویی این معضل مجددا باز تولید شده است.

**رفع معضل کارتن خوابی و معتادان متجاهر نیازمند اعتبارات و برنامه ریزی است   

هانیه صیفوری،مددکار اجتماعی در تشریح راهکار مهار کارتن خوابی و معتادان متجاهر گفت:جلوگیری،پیشگیری و رفع چنین ناهجاری هایی صرفا با پند،اندرز و توصیه و یا برخوردهای سلبی و قهری محقق نمی شود.

وی افزود:البته در طول سالیان اخیر،نوع نگاه به معتادان با تغییر و تحولاتی جدی همراه شد و از معتاد به عنوان بیمار یاد می شود که از نظر بنده این تغییر نگاه بسیار معقولانه بود اما درمان این بیمار الزاماتی دارد که اشتغال و توانمند سازی از مولفه های برجسته و شاخص آن به شمار می رود.

البته طبق اظهارات میثم امرودی معاون اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران،مرکز بهاران منطقه ای به شمار می رود که درآن معتادان در طول 6 تا 9 ماه زندگی،تحت رصد و کنترل پزشکان قرار می گیرند تا امکان بازگشت مجدد به مصرف مواد در آن به  حداقل ممکن کاهش یابد.

یکی از اقدامات سازنده ای که در مرکز بهاران مدنظر قرار می گیرد معطوف به ارائه دوره های کارورزی و آموزشی می شود.

طرحی که در صورت فراهم شدن بستر مناسب برای فعالیت و تامین معیشت و مهیا کردن بسترهای لازم نقش سازنده ای در دفع معضل معتادان متجاهر و کارتن خواب ایفا خواهد کرد.

نا گفته نماند صرفا آموزش و مهارت آموزی در مهار این پدیده شوم موثر نخواهد بود,بلکه زمینه سازی و ایجاد امکانات برای استفاده کاربردی از چنین آموزش ها و مهارت آموزی های فنی و ... در راستای اشتغالزایی است که چون دژی استوار از بازگشت به مسیر فلاکت بار پیشین از سوی معتادان جلوگیری می کند.

البته برخی از معتادان نیز، با وجود داشتن تمکن مالی و اشتغال عالی اسیر این گرداب خانمان سوز می شوند که واکاوی و ریشه یابی آن در این مجال نمی گنجد،اما یکی از اصلی ترین عوامل شیوع اعتیاد را می توان در مسائل مالی و بیکاری جستجو کرد که رفع آن در دفع این بلای خانمانسوز بسیار اثر گزار خواهد بود.

انتهای پیام/