لنج سازی در جنوب غرب کشور

کلمه لنج در فارسی از واژه ای انگلیسی گرفته شده و به آن دهو می گفتند . در جنوب کشور نیز به کسانی که در کار ساخت لنج فعالند، 'جلاف' یا 'گلاف' گفته می شود.

صنعت لنج سازی در بیشتر کشورهای حاشیه خلیج فرصتی برای سرمایه گذاری است، زیرا سرمایه گذاری در این حوزه رشد و توسعه اقتصادی این منطقه را به همراه خواهد داشت.

با توجه به مقرون به صرفه بودن حرفه لنج سازی می توان هنرستان و یا آموزش علمی لنج سازی در هنرستان های کار و دانش و یا فنی و حرفه ای شهرستان آبادان دایر کرد.

صنعت لنج سازی مشتریان خاص خود را در کشورمان دارد، سفارش خرید از داخل کشور تا حدی بالا است که تا چند سال آینده نیز نمی توان آن را به خارج از ایران صادر کرد و این موضوع نشان دهنده مقرون به صرفه بودن تولید لنج است.

میزان اشتغالزایی صنعت لنج سازی بر اساس آمار در پائین ترین سطح 400 نفر به صورت مستقیم است که با توجه به معضل بیکاری در آبادان رقم قابل توجهی است.

تعداد لنج های آبادان زیاد است، ولی به دلیل نبود محل مناسب و مجهز برای تعمیر لنج، مالکان لنج ها مجبورند به شهرهای اطراف مراجعه کنند.

بندر چوئبده در فاصله 40 کیلومتری مرکز شهرستان آبادان با داشتن ساحل آزاد به دریا، بهترین موقعیت برای برپایی کارگاه های لنج سازی است.

در حال حاضر هشت کارگاه کشتی سازی در چوئبده به ساخت و تعمیر کشتی فعالیت می کند.

محسن حسین نژادیان مسئول شرکت کشتی سازی داکر گفت:گلاف های این منطقه در صنعت کشتی سازی مشغول به کارند.

وی در مورد مشکلات فراروی صنعت لنج سازی گفت :در برخی مواقع، نگاه غیرکارشناسی در صنعت لنج سازی حاکم است و برخی تصور می کنند لنج های چوبی دیگر کاربرد لازم را نداشته و کاربرد لنج های فایبرگلاس بیشتر است در صورتی که به گفته کارشناسان عمر مفید لنج های جنس فایبرگلاس حداکثر 15 سال و عمر مفید لنج های چوبی بیش از 50 سال است.

نجم وحیدی عضو شورای شهر چوئبده نیز با بیان بسترهای توسعه صنعت لنج سازی در این منطقه می گوید:در حال حاضر این بندر مجهز به این صنعت است و این صنعت در صورت توجه و برنامه ریزی می تواندرشد و توسعه مناسبی را برای منطقه داشته باشد.

ایرج احسانی یکی از فعالان صنعت لنج سازی با تاکید بر موروثی بودن این صنعت، می افزاید:صنعت ساخت لنج قدمتی دیرینه در بین خانواده ما دارد، از آبا و اجدادمان به ما رسیده و نمی توانیم به همین راحتی از آن بگذریم.

احسانی می گوید:تمامی شهر ها و کشورها برای صنعت های بومی ازش قائل هستند، چرا صنعت لنج سازی که بومی آبادان وخرمشهر و جنوب غرب کشور است مورد بی مهری مسئولان قرار گرفته است؟

یکی از لنج داران در خصوص تعطیلی کارگاه های لنج سازی در آبادان نیز گفت: وقتی لنجی سوراخ می شود و نیاز به ترمیم دارد، برای تعمیر آن باید تا بنادر دیگر برویم،در حالی که رفتن به بنادر دیگر انهم با لنج اسیب دیده خطر غرق را در پی دارد.

حسین نژادیان یکی از فعالان صنعت لنج سازی در مورد کارکردهای اقتصادی این صنعت می گوید:هر لنج پس از چند سال در آب ماندن نیاز به تعمیر دارد و برای تعمیر هر لنج، به طور مستقیم و غیر مستقیم برای 10 تا 20 نفر اشتغال ایجاد می شود.

وی ادامه داد:رفتن به بنادر دیگر برای تعمیر لنج علاوه بر اینکه موجب کاهش اشتغال در منطقه می شود ،هزیه تعمیر لنج را دو برابر کرده است .

علاوه بر تعطیلی کارگاه های تعمیر و ساخت لنج عوامل دیگری باعث کند شدن رفت و امد لنج ها در رودخانه های منطقه شده است. از جمله این عوامل پل های غیر کارشناسی است که مسیر تردد لنج ها را مسدود کرده است .البته باید به این معضلات لایروبی نشدن بهمنشیر و اروندرود را هم اضافه کرد که مشکلات زیادی برای تردد لنج ها و کشتی ها ایجاد کرده است.

گفتنی است دانش ساخت و دریانوردی با لنج سنتی خلیج فارس در تاریخ 27 نوامبر سال 2011 به عنوان هشتمین اثر ناملموس ایرانی به ثبت جهانی رسید. این رخداد در ششمین اجلاس میراث ناملموس سازمان یونسکو در جزیره بالی اندونزی به وقوع پیوست. که همین امر خود نشانه اهمیت صنعت لنج سازی است پس بجاست مسئولان با توجه بیشتر به این صنعت بومی، صنعت شناور سازی در منطقه شکوفا تر کنند .

انتهای پیام/پ