به گزارش خبرنگار  دفاعی امنیتی  گروه سیاسی باشگاه خبرنگاران جوان؛  سران کشورهای عربی حاشیه  "خلیج فارس "  بزرگترین خریدار و انبارکننده تسحیلات آمریکایی در منطقه  "غرب آسیا"  به حساب می‌آیند.


کشورهایی همچون قطر، کویت، بحرین، امارات عربی متحده، عربستان سعودی و ... بودجه نظامی انبوهی را برای خرید تسلیحات نظامی از ایالات متحده آمریکا و همپیمانانش در نظر گرفته‌اند تا به عنوان یک انباردار بزرگ تسلیحاتی آمریکا در منطقه شناخته شوند. 


عربستان، کویت، و امارات‌متحده‌عربی سامانه‌های موشکی  "پاتریوت"  خود را ارتقاء داده و آن‌ها را به موشک‌های " PAC-۳ "  مجهز کرده‌اند. امارات نیز مشغول خرید سامانه  "تاد"، ساخت شرکت "لاکهید مارتین" است.


خرید انواع زره‌پوش ها، هلی‌کوپترهای تهاجمی، جنگنده‌های پیشرفته و انواع بمب‌های هوشمند نشان می‌دهد که میلیاردها دلار از پول کشورهای حاشیه خلیج فارس صرف خریدهای نظامی می شود.


اما اخیرا یکی از مقامات نظامی بحرین مدعی شده که کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به دنبال ساخت یک "سامانه دفاع موشکی"  مجتمع و یکپارچه در منطقه هستند . با توجه به اینکه اکثر خریدهای کشورهای عربی منطقه از آمریکا،‌ انگلیس و فرانسه است؛ لذا احتمال دارد سامانه دفاع موشکی مورد نظر که کشورهای عربی قصد ساخت آن را دارند (بخوانید مونتاژ و روسازی) ، از یکی از سیستم‌های دفاعی "پاتریوت" و "تاد" الهام گرفته است که البته بعید به نظر می‌رسد بدون کمک مستشاران آمریکایی (هزاران مستشاری که در کشورهای عربی منطقه حضور دارند) بتوانند این کار را انجام دهند.


****مشخصات سامانه دفاع موشکی "پاتریوت"

"پاتریوت"  پیشرفته‌ترین سامانه دفاعی موشکی ساخت شرکت نظامی آمریکایی "ریتون Raytheon " است.  کشورهای آمریکا، ژاپن، رژیم صهیونیستی، آلمان، عربستان، کویت، تایوان، یونان، اسپانیا، کره جنوبی و امارات از این سامانه برخوردار هستند.




سامانه موشکی پاتریوت، برای نخستین‌بار در سال۱۹۹۱ برای دفاع از عربستان‌سعودی و اسرائیل  در جنگ خلیج‌فارس به‌کار گرفته شد. در آن زمان آمریکایی‌ها اعلام کردند که این سامانه توانسته موشک‌های "اسکاد"  عراق را رهگیری و منهدم کند؛ همچنین از آن زمان سامانه  موشکی "پاتریوت" پیشرفت‌های چشمگیری داشته است.


سامانه دفاع موشکی  "پاتریوت (Patriot) " یک سیستم دفاع هوایی موشکی هدایت‌شونده است که توانایی مقابله با موشک‌های بالستیک تاکتیکی، موشک‌های کروز و هواپیماهای پیشرفته را در تمامی شرایط آب و هوایی و در هر ارتفاعی دارا است. از مهم‌ترین ویژگی‌های سامانه دفاعی پاتریوت وجود رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک، نرم‌افزار پیشرفته و همچنین کارکرد خودکار این سامانه به صورت گسترده است.






سامانه دفاع موشکی پاتریوت به طور گسترده‌ای در عملیات‌های انجام شده در عراق شرکت داشته و با استقرار در کویت، موشک‌های عراقی شلیک شده به کویت در سال 2003 را از بین برده است. ضمن اینکه در عملیات‌های انجام شده در کویت از پیشرفته‌ترین نوع این سامانه یعنی " PAC-3 " و موشک‌هایی با هدایت پیشرفته‌تر استفاده شده بود.

"پاتریوت" برای شناسایی، هدف‌گیری و شلیک به موشک‌هایی است که به سمت هدف خاصی شلیک می‌شوند و سرعت آن تقریبا 3 تا 5 برابر سرعت صوت است. سامانه‌های  مذکور می‌توانند هواپیماها و همچنین موشک‌های کروز را نیز نابود کنند.


پاتریوت یک موشک هدایت‌شونده و بسیار پیچیده است. سامانه پاتریوت به یک رادار وابسته است. این سامانه از راداری زمینی برای جستجو، شناسایی و رهگیری هدف استفاده می‌کند. در زمانی که رادار پاتریوت روی هدف قفل می‌کند، موشک روی هدف در 50 مایلی قفل می‌شود. در این فاصله، موشک حتی برای انسان قابل رویت نیست. سامانه پاتریوت حتی قادر است بدون مداخله انسان به طور کاملا اتوماتیک کار کند. موشک‌های پاتریوت از یک سکوی زمینی پرتاب می‌شوند. این باتری 5 جزء دارد:موشک‌ها، پرتاب‌گر موشک که موشک‌ها را پرتاب، هدف گیری ، انتقال و نگهداری می‌کند، آنتن رادار برای شناسایی موشک‌های مهاجم،  یک کامیون تجهیزات که معروف به ایستگاه کنترل درگیری دارای کامپیوتر و کنسول‌هایی برای کنترل سکو است و  کامیون قدرت برق، مجهز به دو ژنراتور 150 کیلوواتی است که برای آنتن رادار برق فراهم می‌کند.



از آنجایی که سکوی موشک پاتریوت می‌تواند 16 پرتاب‌کننده داشته باشد و همچنین موشک‌های یدکی برای تامین مجدد موشک پرتاب‌کننده‌ها وجود دارد، استقرار سکوی موشک پاترویت کار آسانی نیست. هر کدام از پرتاب‌کننده‌ها به اندازه یک  تریلی هستند. همچنین پرسنل عملیاتی، تکنسین ، کارمند پشتیبانی ، سوخت ژنراتورها، نیروهای امنیتی برای حفاظت از سکو استفاده می‌شوند، کاروانی با بیش از 300 خودروی نظامی مانند نیروهای پیاده زمین، تانک و نیروهای دریایی برای انتقال یک سکوی موشک پاتریوت به خط مقدم و عملیاتی کردن آن نیاز است.



موشک پاتریوت موشک تک مرحله‌ای است که در دو شکل وجود دارد. یکی موکش قدیمی‌تر " PAC-2 " بوده که بزرگتر است اما نسبت به نوع جدید خود " PAC-3 " کارایی کمتری دارد.  موشک " PAC-3 "  هم‌اندازه نوع قبلی خود است با این تفاوت که وزن آن، یک‌سوم اولی یعنی 312 کیلو و  قطر آن تنها 25 سانتی‌متر است. سایز کوچکتر آن به این معنی است که می‌توان 16 موشک " PAC-3 " را بر یک پرتاب کننده سوار کرد. کلاهک آن تنها 73 کیلو بوده است.


سکوی پرتاب موشک پاتریوت حدود 16 پرتاب‌کننده دارد. تمام پرتاب‌کننده‌ها در سکو با یک مرکز کنترل به نام "کامیون کنترل درگیری" از طریق کابل‌های فیبری هوشمند یا رادیویی با هم در ارتباط هستند. این کامیون‌ها فرمان را به پرتاب‌کننده برای شلیک موشک ارسال می‌کنند. هر پرتاب کننده به اندازه یک تریلی است. یک پرتاب‌کننده می‌تواند 4 موشک PAC-2 یا 16 موسک PAC-3 در خود نگه می‌دارد. بعد از وارد کردن موشک‌ها، یک کامیون تامین مجدد با یک جرثقیل به پرتاب‌کننده می‌چسبد و آن را با موشک‌های جدید بارگزاری می‌کند و می‌تواند تا برد 200 کیلومتر  انواع پرنده ها و موشک های بالستیک را منهدم کند.
 

آنتن رادار، در آسمان به دنبال اهداف مهاجم است. وقتی که هدف را پیدا می‌کند، می‌تواند آن را اسکن کرده و با اتاق کنترل درگیری ارتباط برقرار کند. هدف این اسکن تعیین سرعت و مسیر موشک مهاجم و شناسایی او به عنوان دوست یا دشمن است. وقتی که اپراتور یا کامپیوتر تصمیم می‌گیرد که هدف دشمن بوده ، کامیون کنترل درگیری، زمان موشک‌های پاتریوت را محاسبه کرده و موشکی که قرار است شلیک شود را انتخاب می‌کند و اطلاعات هدایت اولیه آن موشک را دانلود کرده و سپس آن را شلیک می‌کند. در طول سه ثانیه موشک به سمت هدف حرکت می‌کند.



***سامانه موشکی "تاد"

سامانه دفاع ضد موشکی "تاد" (Terminal High Altitude Area Defense -THAAD) یک سیستم دفاع ضد موشکی ساخت کمپانی "لاکهید مارتین" آمریکاست. مقامات آمریکایی همواره با برجسته‌نمایی قدرت موشکی ایران سعی دارند تا کشورهای منطقه را سرکیسه کنند و سلاح‌های کمپانی‌های خود را به کشورهای منطقه غرب آسیا بفروشند.


سیستم دفاع ضد موشکی "تاد" تلفیقی از 5 بخش "لانچر (سکوی پرتاب یا پرتابگر موشک بالستیک)"، "رادار"، "سیستم کنترل آتش" و "سامانه‌ها و واحدهای ارتباطی" است که به طور مشخص سیستم "تاد" را حمایت می‌کنند.  سایت شرکت "لاکهید مارتین (Lockheed Martin) " درباره سامانه "تاد" نوشت: سیستم دفاع ضد موشکی "تاد" تلفیقی از 5 بخش "لانچر (سکوی پرتاب یا پرتابگر موشک بالستیک)"، "رادار"، "سیستم کنترل آتش" و "سامانه‌ها و واحدهای ارتباطی" است که به طور مشخص سیستم "تاد" را حمایت می‌کنند.   این سایت یادآور شد: سامانه "تاد" می‌تواند ماهواره‌ها و دیگر سنسورهای خارجی را مورد رهگیری قرار داده و عملکردی مشابه سامانه "پاتریوت" داشته و در ماه می سال 2008 برای اولین بار و پس از آن در اکتبر سال 2009 برای دومین بار عملیاتی شد.
 

سایت "آرمای تکنولوژی" (Army-Technology)  درباره سامانه ""تاد عنوان داشت: سیستم دفاع ضد موشکی "تاد" یک سامانه برد بلند بوده که سیستم‌های تجهیزاتی آن به آسانی قابل انتقال است و قابلیت مقابله و محدودسازی سامانه‌های موشکی متخاصم را در محدوده 200 کیلومتر و ارتفاع بیش از 150 کیلومتر، داراست.
 

این سایت ادامه داد: سامانه دفاع ضد موشکی تاد با ایجاد یک سپر دفاعی از پایگاه‌های تاکتیکی و استراتژیک در خارج از محدوده جوی حفاظت می‌کند. این سامانه قابلیت پیش بینی، هدف قبل از پرتاب را داشته و دارای سوخت جامد بوده و وزن پرتاب آن 900 کیلوگرم است و تا حد واسط طول موج 3 تا 5 میکرون می‌تواند عملکرد مناسبی داشته باشد.

 
سایت "آرمای تکنولوژی"  (Army-Technology)  با اشاره به 5 بخش این سامانه اعم از لانچر موشک (سکوی پرتاب)، سامانه مدیریت و فرماندهی، سیستم ارتباطی و اطلاعاتی BMC31 و واحدهای راداری یادآور شد: 9 پرتابگر نصب شده بر روی یک باتری تیپیک تاد (Typical THAAD Battery) قرار دارند و این کامیون که مدل بهینه سازی شده کامیون سنگین "اوشکوش (Oshkosh Truck) " است، 12 متر طول و بیش از 3 متر عرض دارد و لانچر آن توانایی حمل 12 موشک را دارد که مدت زمان روی لانچر رفتن موشک 30 دقیقه است.



**سناریو "ایران هراسی کشورهای حاشیه خلیج فارس

کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس مدت‌هاست باسناریو  "ایران هراسی"  تلاش می‌کنند تا چهره و موقعیت  جمهوری اسلامی ایران را تخریب کنند؛ اما سیاست جمهوری اسلامی ایران تعامل با جهان و دوستی با کشورها است.




سران کشورهای حاشیه خلیج فارس معتقدند قدرت موشکی جمهوری اسلامی ایران تهدیدی برای آنها بوده و این در حالی است که ایران دکترین نظامی خود ر ا دفاعی می‌داند و خواهان صلح و ثبات در منطقه بوده و این موضوع توسط مقامات کشورمان به دفعات مطرح شده است.


ایران در 37 سال گذشته به هیچ کشوری تجاوز نکرده و این در حالی است که ایالات متحده آمریکا تلاش می‌کند از ایران یک هیولا برای کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بسازد و این موضوع در اظهارات چند روز اخیر  "دونالد ترامپ"  سناتور جمهوری خواه آمریکایی مطرح شده است.


 به نظر می‌رسد کشورهای عربی با مونتاژ دو سامانه مذکور به دنبال تقابل با ایران هستند که توانمندی مونتاژ سامانه های مذکور هم از سوی کشورهای حاشیه خلیج فارس جای بحث و بررسی جدی دارد.

گزارش از محمد زرچینی


انتهای پیام/