این افراد، حدود ساعت 9 و نیم صبح روز جمعه 20 بهمن 1357 ضمن ملاقات و بیعت حضوری با حضرت امام (ره) در مدرسه علوی تهران، آمادگی خود را برای حمایت همه جانبه از انقلاب ‌اسلامی اعلام کردند.

سپس با حضور در مراسم سخنرانی مهندس مهدی بازرگان نخست وزیر منصوب ایشان در دانشگاه تهران، از دولت موقت هم اعلام پشتیبانی نمودند.

این گروه، شامگاه 20 بهمن بعد از نماز مغرب و عشاء و استماع سخنان آیت الله دکتر بهشتی، به سمت استان چهارمحال و بختیاری حرکت کردند که به دلیل حکومت نظامی، مجبور به توقف در شهر مقدس قم شدند.

حضرت آیت الله خامنه ای مقام معظم رهبری در دیدار اعضاى ستاد اولین کنگره‌ شهدای استان چهارمحال و بختیارى، که صبح روز دوشنبه 13 مهرماه امسال (94) انجام شد، در این رابطه فرمودند: « نکته‌ای که آقای نکونام (نماینده ولیّ‌فقیه در استان چهارمحال و بختیاری و امام جمعه‌شهرکرد) گفتند درباره‌ی آمدنِ مردم چهارمحال‌وبختیاری [به تهران‌] برای ابراز بیزاری از بختیار (آخرین نخست‌وزیر رژیم پهلوی)، خیلی مهم است. ممکن است مردم شیراز، مردم مشهد، مردم تبریز هم بیایند از بختیار ابراز بیزاری بکنند امّا خیلی فرق می کند که مردم بختیاری بیایند از یک فرد سیاسیِ شاخص بختیاری که در مقابل انقلاب و در مقابل امام قرار گرفته، ابراز بیزاری کنند؛ این نکته مهم است. این هم که ایشان گفتند که مردم توقّع دارند که آن روز، روز شاخصی باشد، درست است، این واقعاً جا دارد؛ چون در بین عشایر، این وابستگی‌ها و پیوندهای عشایری، چیز کوچکی نیست، چیز خیلی مهمّی است. اینها همان کسانی هستند که در قضیّه مشروطه، بلند شدند از شهرکرد -آن‌وقت ده‌کرد- آمدند اصفهان و اصفهان را گرفتند و آمدند تهران و کارهای بزرگی را انجام دادند، بیشتر با پیوندهای محلّی این کار را می کردند؛ یعنی تأثیرات قبایلی و عشایری بر روی مردم وجود داشت که حرکت می کردند می‌آمدند. امّا همین پیوندها در آنجایی که پای دین در میان است، پای انقلاب در میان است، پای امام در میان است، به کلّی کم‌رنگ می شود و بی‌خاصیّت می شود و از بین می رود؛ این خیلی چیز مهمّی است.» 

انتهای پیام/گ