قصه می‌تواند انسان را به سرمنزل مقصود برساند
هر کس با هر اندیشه‌ای می‌تواند با قصه‌های مناسب افکارش را گسترش دهد.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ نشست تخصصی سنت قصه‌گویی در ادبیات کهن ایرانی با حضور جمعی از نویسندگان و پژوهشگران از جمله محمدرضا یوسفی، سید احمد وکیلیان، فاطمه مهری، فاطمه خاوری، علیرضا کرمانی مدیر کل آموزش و پرورش کانون پرورش فکری کودک و نوجوان عصر امروز در تالار فرهنگ برگزار شد.
سید احمد وکیلیان نویسنده و پژوهشگر اظهار داشت: اولین قصه را خداوند با آفرینش جهان آغاز کرد. سپس مردم و حیوانات و همه موجودات را آفرید. سراسر تاریخ یک قصه است، قصه‌ای که تلاش مردم را برای به ظهور رساندن وجود خودشان روایت می‌کند.
وی در ادامه افزود: امیدوارم سنت قصه‌گویی به هر نوعی که هست، ادامه پیدا کند و بتوانیم فرزندانمان را با قصه بزرگ کنیم. ما وقتی به کتاب‌های ادبیات مانند بوستان سعدی نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم، میان بخش‌های سعدی قصه‌هایی وجود دارد که اگر این قصه‌ها نبود، کتاب سعدی برجسته نمی‌شد. قصه می‌تواند انسان را به سرمنزل مقصود برساند. هر کس با هر اندیشه‌ای می‌تواند با قصه‌های مناسب افکارش را گسترش دهد.
وکیلیان با اشاره به نقش مادربزرگ‌ها در قصه‌گویی گفت: امروزه مادربزرگ‌ها فراموش شده‌اند. حتی خود آن‌ها نیز قصه‌ای برای تعریف کردن ندارند. متأسفانه هیچ کسی به فکر این فرهنگ و حل فراموشی نیست و نهادی برای حمایت از قصه در کشوری که قرن ها پیش سمبل تمام کشورها بوده وجود ندارد. ما باید بتوانیم ادبیات کهن خود را به ادبیات امروز منتقل کنیم تا برگ برنده‌ای در ادبیات برای جهان باشد.
وکیلیان عنوان کرد: مسائل روانشناسی در قصه گویی بسیار کاربرد دارند و قصه‌گو باید با روانشناسی مخاطب قصه ها را بگوید. مثلا قصه‌های هیجان‌انگیز برای افراد منزوی مناسب استو یکی از مسائل مهم در قصه گویی نقالی است و هنر نقل است که امروزه کمرنگ شده است.
محمدرضا یوسفی نویسنده در ادامه گفت: قصه‌های فولکلور جایگاه خود را در ایران پیدا نکرده‌اند. یعنی اگر کتاب‌های آن را بررسی کنیم، اساسا قصه‌ای مبتنی بر فولکلور در آن نمی‌بینیم. همچنین مشکلی که در آغاز قصه‌گویی وجود دارد این است که یک قصه با چه معیارهایی نوشته می‌شود. زیرا قصه‌های ایرانی ریشه‌های دیرینه دارند و طول عمرشان حدودا هزاران سال است.
یوسفی در ادامه خاطرنشان کرد: طبیعتا در آغاز هر قصه و داستانهای امروزی سازه‌های مشترکی وجود دارد؛ زیرا همه این داستان‌ها به دنبال یکدیگر آمده‌اند. در هر داستان در ابتدا یک آغاز داریم و به شکل سنتی با یکی بود یکی نبود شروع می شود. پس از آن وارد داستان می‌شویم.
یوسفی با بیان سه عنصر مهم در قصه‌گویی گفت: ضمن اینکه داستان‌ها دارای آغاز و پایان هستند سه عنصر پایداری نخستین، ناپایداری و پایداری وابسته را هم دارند و همه قصه‌های برجسته این سه عنصر را دارند. مثل شاهنامه که فردوسی در اثر خود به این عناصر پرداخته است. تمام ادبیات ما به جز ادبیات مدرن متکی به این سه عنصر است. قصه‌هایی که این سه عنصر را دارند قصه های کنشی و غیر کنشی و خطی می گویند. در قصه کنشی عناصرداستان یکی پس از دیگری خود را نشان می دهند.
فاطمه مهری پژوهشگر افزود: ادبیات کلاسیک فارسی برای استخراج منابع غنی در قصه‌گویی همچنین حوزه داستانی در تاریخ نشان داده که پشتوانه قوی برای ادبیات است. مثل شاهنامه که توانسته هنر نقالی را تا به اینجا حفظ کند.
مهری در ادامه خاطر نشان کرد: ما یکسری منظومه‌های داستانی داریم که می‌توانند منابع را دراختیار قصه‌گویان قراردهند. مثل کلیله و دمنه، مرزبان نامه، طوطی نامه و... که در وهله اول به خاطر زبان دشوار خیلی آثار ساده‌ای برای قصه‌گویی نیستند ولی چون از زبان جانور گفته می‌شوند جذاب است.
انتهای پیام /
