به گزارش خبرنگار
گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در ادوار گذشته،ایران زمین پهنه ای مطلوب و مساعد برای زیست گربه سانانی همچون شیر،ببر،پلنگ و یوزپلنگ به شمار می رفت، اما امروز سایه تلخ انقراض شیر و ببر،حیات پلنگ و یوز پلنگ ایرانی را نیز تهدید می کند.
عوامل بسیاری،حیات این گونه خاص از گربه سانان را به مخاطره انداخته،ازتصادفات جاده ای تا شکار و صید و خوردن طعمه مسموم و اخیرا ظهور بیماری به نام هاری که از سگ ها به گونه هایی از پلنگ ایرانی منتقل شده،خطر مرگ را بیش از پیش به بقا و حیات این گونه از گربه سانان نزدیک ساخته است.
به عقیده برخی از کارشناسان و صاحبنظران این بیماری به شدت جمعیت پلنگ های باقیمانده در ایران را تهدید می کند،پلنگ هایی که به سرعت در حال کاهش نسل و تعداد هستند و طبق آمارهای منتشر شده از سوی اتحادیه های جهانی حفاظتIUCN در حال حاضر یوز ایرانی حداقل 35 و حداکثر 70 قلاده پیش بینی می شود و جمعیت پلنگ نیز بین 500 تا 800 قلاده تخمین زده می شود،آماری که با کشته شدن و تلف شدن هفته ای 1 قلاده پلنگ،بیش از پیش خطر انقراض آن احساس می شود.
البته به عقیده ایمان معماریان،دامپزشک حیات وحش،آمار مذکور تنها مشمول مشاهدات می شود و احتمال مرگ و میرهای بیشتری که از دید انسان پنهان می ماند،بسیار زیاد است.
**سگ های ولگرد ناقل هاری مرگ آور پلنگ هااین دامپزشک حیات وحش عامل اصلی این نوع خاص از بیماری را سگ های ولگردی عنوان می کند که خود به این نوع خاص از بیماری مبتلا هستند و بعضا سگ های گله نیز با دچار شدن به این مرض،به عاملی برای انتقال آن به پلنگ ها تبدیل می شوند.
نواحی زاگرس،البرز،خراسان رضوی و شمالی،مناطق حوزه زیستی پلنگ ها به شمار می روند و بطور طبیعی بروز این نوع از بیماری ها در مناطق مورد اشاره خطری بالقوه برای پلنگ ها به شمار می رود.
معماریان می گوید:80 سال پیش گمان می کردند که بیماری های حیوانی موجود در حیات وحش،امری طبیعی به شمار می رود اما امروزه کارشناسان و صاحبنظران معتقدند که بیماری های ناشی از دخالت انسان در طبیعت و ورود دام و سگ های آلوده به بیماری،سلامت حیات وحش را از طریق مستقیم و از راه تغذیه از حیوان آلوده و غیر مستقیم با کاهش حیواناتی که در چرخه طبیعت،خوراک گونه های حیات وحش هستند،تحت تاثیر قرار می دهد.
** مرگ بی صدا با هاری خاموشمعماریان از بیماری مورد اشاره تحت عنوان هاری خاموش یاد می کند،فرآیند تاثیرگذاری این بیماری به گونه ای است که در طول دو سه روز،حیوان را بسیار آرام و مهربان می سازد و سپس نابینایی و مرگ ارمغان تلخ این عارضه شوم برای پلنگ ها است.
وی به آمار تامل برانگیزی نیز اشاره می کند که موید عمق فاجعه مذکور است،طبق اظهارات معماریان،تلفات این بیماری در منطقه ای با جمعیت 25 قلاده،می تواند تا 55 درصد قربانی همراه شود،با توجه به اینکه پلنگ های ایرانی در زیستگاه های متعدد تمرکز جمعیتی زیر 25 قلاده دارند،تلف شدن آنها دور از ذهن نیست و می توان گفت عامل مرگ تعداد بسیاری از پلنگ ها معطوف به این بیماری شود.
وی در ادامه با اشاره به مشاهده پلنگ هایی در مناطق رضوی،گلستان و خراسان شمالی که حتی اجازه نوازش شدن خود را به مردم می دادند عنوان می کند:نشانه های مورد اشاره موید شیوع این بیماری در میان گونه های در حال انقراض است.
**خطر جدی است،سازمان محیط زیست جدی ورود کنددامپزشک حیات وحش با اشاره به عدم انجام مطالعات کافی در خصوص بیماری مذکور گفت:در صورت جدی نگرفتن و کم توجهی به این بیماری،تلفات سنگینی در جمعیت گربه سانان رخ خواهد داد و با توجه به اینکه حیات وحش قابل درمان و واکسینه شدن نیست،تنها راه مبارزه با این بیماری،عقیم کردن سگ های ولگرد و جلوگیری از ورود آنها به حیات وحش و یا واکسیناسیون کامل سگ های ولگرد خواهد بود که می تواند در پیشگیری از تلفات هر چه بیشتر مثمر ثمر واقع شود.
محمد صادق فرهادی نیا،مدیر پروژه پلنگ ایرانی در شمال شرق کشور به چند عامل امیدوار کننده در این خصوص نیز اشاره می کند:نخست وجود منابع غذایی در محیط زندگی و زیست پلنگ ها که به هر حال از متمایل شدن آنها برای یافتن غذا به روستاها و یا شکار سگ های گله جلوگیری می کند.
وی با اشاره به پراکندگی حداکثری پلنگ ها در شمال شرقی کشور عنوان می کند:اخیرا گزارشاتی در خصوص آلودگی سگ ها به بیماری هاری خاموش و شکار آنها بواسطه پلنگ ها و به تبع احتمال انتقال چنین بیماری به پلنگ ها، به سازمان محیط زیست ارسال شده است.
امید آن می رود با توجه به گزارشات ارسالی و در جریان قرار گرفتن سازمان محیط زیست تدابیر و تمهیدات لازم با لحاظ کردن تسریع زمانی اتخاذ شود و سازمان مذکور تمامی ظرفیت خود را در مهار و کنترل بیماری و عارضه مذکور به کار بندد در غیر اینصورت دیری نمی پاید که پلنگ ها در خطه ایران زمین با بحرانی جدی روبرو خواهند شد، بحرانی که تاوان آن با مرگ پرداخت خواهد شد،مرگ گونه ای که در حال انقراض است و کم توجهی به آن می تواند سرنوشت ببر و شیر ایرانی را برای آن رقم بزند.
انتهای پیام/