به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، میزگرد تخصصی همایش بین المللی تحجر و اسلام آمریکایی با موضوع نقش تفرقه افکنان شیعه و سنی در جلوگیری از گسترش اسلام ناب در تالار شهر مشهد برگزار شد.

در این میزگرد عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد به ورود جریانات انحرافی فکری در مراحل ابتدایی به عنوان گفتمان رقیب و دشمن با اسلام و تشیع در تاریخ اسلام اشاره کرد و گفت: وقتی که ناتوانی این جریان اثبات شد در بخشی از آن ها تغییر رفتاری رخ داد و جریان های جدیدی در جهان تشیع ایجاد شد که گاهی به نام تشیع و به کام دشمن عمل می کرد.

هادی وکیلی افزود: یهود تا وقتی توانست مقابل اسلام ایستاد اما وقتی مجبور به شکست و تسلیم شد تغییر مسیر داد و این بار راه مسلمانی در پیش گرفت و راوی احادیث نبوی شد و به نام مسلمان و اسلام، ادبیات اسرائیلیات را باز تولید کرد و قبل از هر حرفشان «قال رسول الله» گذاشت.

وی تصریح کرد: متاسفانه با این جریان به طور جدی برخورد نشد، و این گفتمان به سمتی رفت که توانست در بخشی از بدنه اسلام نفوذ کند و این دقیقا همان نفوذ فرهنگی است که هنوز هم در آثار ما دیده می شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد جریان دیگری را که به این مضمون نزدیک تر است و در درون شیعه رشد می کند اما با مبانی شیعه فاصله دارد،‌ جریان «تصوف» دانست و گفت: تصوف بازتولید اندیشه های هندی و یونانی و نوعی از عرفان مسیحی است که به نام تصوف در بدنه مسلمانان و شیعیان رشد پیدا می کند و سعادت درونی و تمرکز در خانقاه ها مهم ترین سخن این جریان در قرن سوم و چهارم است.

وکیلی با اشاره به اینکه گفتمان تصوف مورد اعتراض علمای شیعه قرار گرفت،‌ افزود: در آثار شیخ مفید هیچ گاه رویکرد انزوا و صوفی منشانه دیده نمی شود.

وی تاکید کرد: اگر شیعه گفتمان عقل گرایی را در تهاجم فرهنگی اومانیسم ها ارائه می کند به آثاری متکی می‌شود که عالمان شیعی نگاه جامع نگرانه خود را در آن ها ارائه کردند و جامعیت آن 1400 سال در آثار علمای شیعی حفظ شده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با بیان اینکه جریان تصوف القاء کننده جدایی روحانیت از سیاست بود ، تصریح کرد: گفتمان غالب شیعی گفتمان ورود به عرصه سیاست به طور جدی و رهبری علیه استعمار و استبداد است.

نفوذ؛ عامل جدایی روحانیت از سیاست

رئیس روابط بین الملل قرارگاه خاتم الاوصیا(ع) نیز به مقاومت روحانیت اصیل اشاره کرد و گفت: در طول تاریخ همواره از عالمان دینی که در کنار عرفان به مردم مبارزه هم آموختند پیشگامانی برای مقابله با جبهه استعمار و استبداد و استکبار ساخته است.

حجت الاسلام محمد براتی با بیان اینکه حکومت های استبدادی گذشته از مبارزه با حوزه های علمیه برای محو آن ها از صحنه کشور ناامید می شدند، افزود: چرا که مردمی بودن، انقلابی و اجتماعی بودن روحیه روحانیت باعث می شد که آن ها پشتوانه عظیم مردمی را برای خود حفظ کنند.

وی با بیان اینکه نفوذ راهکار دشمنان شکست خورده بود، تصریح کرد:‌ این نفوذ ماموریت داشت تا بین مردم و حوزه های علمیه فاصله بیندازد.

رئیس روابط بین الملل قرارگاه خاتم الاوصیا(ع) به راهکارهای اعمال نفوذ اشاره کرد و گفت: یکی از راه های نفوذ این بود که روحانیت را حامل پیام های دینی و مقدس برای مردم جلوه دهد و با ایجاد هاله قداست حول روحانیت و مراجع و از طرف دیگر تفسیر غلط از سیاست و حکومت در اذهان جامعه بین این دو موضوع فاصله انداخته و این دو مقوله را در تقابل با یکدیگر بدانند.

حجت الاسلام براتی افزود: نفوذ سیاست را جریانی معرفی کرده بود که منجر به دروغ، مکر، زور، اجبار، ظلم و بی عدالتی می شود و با روحانیتی که باید پرچمدار قداست دین باشد یک جا جمع نمی شود و این مهم ترین مرحله نفوذ استعمارگران به بدنه حوزه های علمیه است.

وی با بیان اینکه نفوذ و جدایی سیاست از دین پدیده ای به نام روحانیت سکولار را به وجود آورد، گفت: روحانیت سکولار فارغ از اتفاقات اجتماع صرفا در بحث ها و درس های طلبگی خود محصور شده و در درس هایش باب امر به معروف و نهی از منکر را تعطیل می کند و از بحث حکومت دینی کاملا فاصله می گیرد.

علما پیشگامان مبارزه با استکبار

یک پژوهشگر تاریخ با بیان اینکه در تاریخ معاصر هر زمان که استعمار در ایران وارد شده همیشه با هوشیاری و مقاومت علما مواجه شده است، گفت: در تاریخ ایران هر گاه دولت ها و حکومت ها از استعمار روس و انگلیس شکست می خوردند مقاومت مردم به رهبری علما آغاز می شد و این اتفاق در هیچ جای دنیا رخ نداده است.

محمدحسن رجبی دوانی با اشاره به قاعده «نفی سبیل» و راه نداشتن کفار بر مومنان، افزود:‌ عزت مسلمانان باید حفظ شود و جنبش های ضد استعماری که علما را در اول صفوف این جنبش ها قرار می داده است بر پایه همین قاعده بنا شده است.

انتهای پیام//س