به گزارش خبرنگار حوزه افغانستان باشگاه خبرنگاران جوان؛ انسانها همواره در جستجوی راههایی برای دست یافتن به زندگی بهتر و ایدآل بوده اند و به دنبال جایی می گشتند که بتوانند در آنجا زندگی با رفاه و آسایش داشته باشند. بیشتر اوقات عدم رضایت از زندگی فعلی، زمینه ساز این جستجو بوده است. مهاجرت از یک کشور به کشور دیگر، یکی از راههای جستجوی زندگی بهتر بوده است که همواره افق های جدید را در پیش چشم انسانها گشوده است. اما مهاجرت همیشه آسان و راحت نبوده است و آسایش و رفاه و یا زندگی بهتر را به دنبال نداشته است و همیشه مهاجر آدم خوش شانسی نبوده است که به زندگی بهتر دست یافته باشد.
دو روز پیش جسد 10 تن از پناهجویان افغان که در آبهای ترکیه جان شان را از دست داده بودند به کابل رسید و تحویل خانواده های شان داده شد. در یک و نیم و سال اخیر که موج جدید مهاجرت آغاز شده است، تعداد زیادی از پناهجویان افغانستانی در آب های ترکیه و یونان جان هایشان را از دست داده اند و جستجوی شان برای زندگی بهتر با مرگ ختم شده است.
بر اساس آماری که از سوی وزارت امور مهاجرین افغانستان ارائه شده است تنها در سال 2015، 250 هزار پناهجوی افغانستانی به 44 کشور صنعتی دنیا رفته اند و از این تعداد 150 هزار شان به کشور آلمان درخواست پناهندگی داده اند. همچنان بر اساس آمار وزارت مهاجرین کشور، 20 درصد از مهاجرانی که در مسیر اروپا کشته شده اند و یا در دریاها غرق شده اند، مهاجرین افغانستانی اند.
در طول بیش از سه دهه جنگ در افغانستان، بسیاری از افغانها از بوی دود و باروت متنفر شدند و خسته از زندگی در افغانستان. آنها وقتی دیدند که در برابر نا ملایمات زندگی در افغانستان مقاومت نمی توانند، در جستجوی جای برای زندگی بهتر بر آمدند. در سالهای اخیر یکبار دیگر موج جدیدی از مهاجرت شهروندان کشور آغاز شده است و بسیاری از خانواده و جوانان کشور، راه دشوار مهاجرت را در پیش گرفته اند.
افغانستانی های مهاجر که برای یافتن زندگی بهتر، به کشورهای همسایه، آمریکا و
کشورهای اروپایی مهاجرت کرده ،اند عده کمشان توانسته اند به زندگی بهتر
دست یابند و در عالم مهاجرت و کشور دومی که برای زندگی برگزیده اند، زندگی رفاه
مندتر از کشور و زادگاه شان داشته باشند. اما عده ی زیادی از مهاجرین افغانستانی
آواره مدام شدند. آنچه را که در افغانستان داشتند برای یافتن زندگی بهتر، به
قاچاقبران انسان بخشیدند و در یافتن زندگی بهتر نیز ناکام ماندند و هر لحظه
امکان دارد بجای بازگردانده شوند که از آنجا فرار کرده بودند.
مهاجرت پدیدهای نیست كه به تازگی وارد زندگی انسانها شده و حیات بشر را در كام فراز و نشیبهای گوناگون قرار داده باشد. این پدیده از دیر زمانی در میان ملتها رواج داشته و اهداف متفاوتی مردم را وادار به مهاجرت از یک سرزمین به سرزمین دیگر، نموده است. اما این پدیده در زندگی مردم افغانستان مفهوم دیگری دارد و حلقه آن در زندگی مردم ما از سه دهه به این سو دایره وسیع تری یافته است.
هرچند مهاجرتهای قانونمند در چارچوب قواعد مشخص
بین المللی یك اصل پذیرفته شده در میان جوامع و كشورهای دنیا به شمار میرود؛ اما موج مهاجرت مردم افغانستان این اصل را شكستانده و مرز
قواعد بین المللی را درنوردیده است. چیزی كه عنوان تلخ و زجر دهندهٔ «مهاجرین غیر
قانونی» را بر پیشانی هموطنان ما حک می کند و دشواریهای بی شماری را فراروی آنها خلق کرده است.
تاکنون دولت افغانستان یک برنامه و پلان موثر در خصوص جلوگیری از مهاجرت های غیرقانونی
شهروندان کشور، روی دست نگرفته است و هنوز هم عده ی زیادی از شهروندان در تلاش
خروج از کشورهستند و میخواهند زندگی بهتر را در بیرون از افغانستان جستجو بکنند. این
در حالی است که گفته می شود 1500 تن از مهاجرین افغانستانی که به کشور آلمان برای
پناهندگی رفته بودند، به دلیل قوانین سختگیرانه کشورهای اروپایی و رد پرونده های
پناهندگی شان، برای برگشت به کشور، در سازمان بین المللی مهاجرت ثبت نام کرده اند.
چندی پیش 120 تن از این پناهجویان از آلمان به کابل بازگشتند.
عوامل متعدد شهروندان کشور را مجبور کرده است که تصمیم به ترک کشور بگیرند و
مشکلات و سختی های فراوان را به جان بخرند تا شاید به آرامش نسبی در یک کشور دیگر،
دست یابند، اما دلایل عمده ی مهاجرت شهروندان افغانستان به کشورهای اروپایی و سایر
کشورهای دنیا، موارد ذیل است:
جنگ
بعد از سال 2001 انتظار می رفت که جنگ در افغانستان خاتمه یابد و هر روز ما بیشتر به امنیت و آرامش دست یابیم. اما نه تنها ما از امنیت کامل برخوردار نشدیم و صلح و آرامش بر زندگی ما سایه نینداخت، بلکه هر روز وضعیت امنیتی ما وخیم تر می شود و جغرافیای جنگ نیز گسترش یافته است و مناطق بیشتری اکنون در زیر آتش جنگ بسر می برند.. گسترش جغرافیای جنگ و افزایش نا امنی، امید بسیاری از مردم را برای رسیدن به امنیت و آرامش از بین برده است و آنها را مجبور کرده که در جستجوی جای دیگری برای زنده ماندن و زندگی کردن برآیند.
فقر
فقر اقتصادی یکی دیگر از عوامل مهاجرت روزافزون مردم افغانستان است. وضعیت اقتصادی کشور هر روز شکننده تر می شود و گفته می شود که دولت افغانستان اکنون با استفاده از ذخیره های ارزی امورات روزمره کشور را پیش می برد. در حالیکه ذخایر ارزی کشور باید افزایش یابد و در وضعیت های اضطراری از آن استفاده صورت گیرد. این امر نشان می دهد که ما اکنون در بحران اقتصادی بسر می بریم و بسیاری از مردم کشور حتی توان تامین مخارج روزمره زندگی شان را ندارند و با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم می کنند. همچنان که در زمان جنگ های داخلی بسیاری از شهروندان کشور به ایران و پاکستان برای تامین زندگی بهتر مهاجرت کردند، اکنون نیز بسیاری از مردم به این منظور مسیر قاره سبز را در پیش گرفته اند.
بیکاری
نبود زمینه اشتغال و کاریابی و فساد در امر استخدام کارمندان دولتی، یکی دیگر از
دلایل مهاجرت شهروندان کشور است. بسیاری از دانشجویان بعد از فراغت از دانشگاه،
ماه ها در جستجوی کار در ادارات دولتی و غیر دولتی سرگردان می شوند اما به دلیل
فساد در استخدام مامورین دولتی، نمی توانند که به ادرات دولتی راه پیدا کنند و گاهی
حتی گرفتن فرم استخدام برای بسیاری از جوانان دشوار است و بدون واسطه حتی نمی
توانند فرم استخدام و کاریابی بعضی از وزارت خانه ها را بدست بیاورند. در بخش خصوصی
نیز وضعیت کاریابی مشابه بخش دولتی است و بیشتر روابط در کاریابی و اشتغال موثر
است تا تخصص، شایستگی، توانایی کار و تجربه.
این عوامل باعث شده است که امید به بهبود وضعیت امنیتی، اقتصادی و سیاسی کاهش یابد.
برآیند این وضعیت موج جدید از مهاجرت شهروندان کشور به سوی کشورهای اروپایی بوده
است که متاسفانه برای اکثر پناهجویان کشور پایان خوش و زندگی بهتر را در پی نداشته
است و جستجوی زندگی بهتر برای تعداد زیادی از شهروندان کشور، پایان تراژیک و غمناک
داشته است.
انتظار می رود حکومت افغانستان، زمینه های اقتصادی، امنیتی و اجتماعی را برای زندگی بهتر در افغانستان فراهم بسازد تا پس از این شهروندان افغانستان در کشورهای خارجی طمع تلخ آوارگی را نچشند و بتوانند در کشورشان کار و زندگی نمایند، تا هویت انسانی شان با مهاجرت به کشورهای خارجی زیرسئوال نرود و مورد، توهین، تحقیر و شکنجه قرار نگیرند.
انتهای پیام/