به گزارش خبرنگار حوزه میراث و گردشگری گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛  دهکده ییلاقی قلات در فاصله تقریبی 40 کیلومتری شمال غربی شهر شیراز به شمار می‌آید این منطقه تفریحی در مسیر جاده شیراز-سپیدان جای گرفته است، مالکیت این منطقه مدت‌ها در اختیار بانو خورشید کلاه قوامی بوده و بعدها این مالکیت به خرده مالکین انتقال یافته است بقایای کلیسای تجلیل مسیح، قلعه قزل ارسلان، آسیای قدیمی و خانه‌های قدیمی در ساختار کوهستانی آن از جمله آثاری است که در این مکان دیده می‌شود.
 
ساختار قدیمی روستای قلات با قابلیت‌های طبیعی چشمه سارها، باغ‌ها و آبشار‌های زیبا، علاقمندان و دوستداران بی‌شماری را به این منطقه ییلاقی جلب نموده است.


برای دسترسی به طبیعت کم‌نظیری که از آن یاد کردیم باید مقداری از راه را پیاده طی کنیم و خب طبیعی است که در چنین مکانی امکان ورود هیچگونه وسیله نقلیه‌ای نیست پس کمی قبل‌تر از وارد شدن به محله یا ده قلات ماشین‌ها در پارکینگی که در همان حوالی برای عموم تعبیه شده قرار می‌دهیم و با کوله‌پشتی خود عازم به دل طبیعت می‌شویم.
 
از کنار دیوارها و سنگ‌فرش‌ها رد می‌شویم و به قدری بافت قدیمی این ده دل‌انگیز است که با دیدن همه‌ی اینها برای لحظه‌ای سوار بر ماشین زمان می‌شویم و به گذشته‌ها سفر می‌کنیم.


سادگی حاکم بر فضا و حس نوستالژیکی که از آنجا دریافت می‌کنیم آنچنان وصف‌ناپذیر است که حتی قدری نمی‌توان مژه بر هم گذاشت البته که صدای مرغ و خروس و حیواناتی چون الاغ و قاطر به این روستا جذابیت خاصی بخشیده است.
 
از همه اینها که گذر کنیم خود را مثل گمشده‌ای در قعر بهشتی از بهشت‌های باری تعالی می‌یابیم.
 
این جاذبه‌ی طبیعی دارای درختان تنومندی است که تا آسمان آبی و صاف قد برافراشته است.


اینجا فارغ از هیاهو و دود و دم شهر، تنفس قدری راحت‌تر است جایی که بهار‌های پر‌شکوفه و پاییز‌های رنگارنگ دارد، اینجا شاهد زیبایی‌های چهار فصل هستیم.
 
همان‌طور که سرمان رو به آسمان پاک است صدای آواز پرندگان را از لابه‌لای درختان می‌شنویم گویی که نوید اتفاقی تازه را می‌دهند دوباره به راهمان ادامه میدهیم و به چشمه‌ها و آبشارها می‌رسیم.
 
چنانکه مشاطه‌گر چهره‌ی این طبیعت بکر و دست نخورده را مشاطه کرده است.


کمی که قدم به جلو برداریم مکانی تفریحی و توریستی را می‌بینیم که با یک فضای سنتی دکور شده است این مکان پذیرای میهمانان و توریست‌ها برای دمی آسایش و صرف ناهار است که به  حق محیطی دنج، بدون شکل و خدشه در فضای بکر، ایجاد شده است.
 
قطع به یقین می‌توان گفت که این طبیعت نه تنها چشم‌نوار بلکه روح‌نواز نیز هست.


اگر تهران را مرکز سیاسی و اقتصادی ایران بنامیم و قم  و مشهد را بزرگترین پایگاه مذهبی و اعتقادی این مرز‌ و بوم و تبریز را کانون علم و صنعت و نوآوری و اصفهان را مرکز فرهنگی، به طور حتم شیراز را باید در میان شهرهای بزرگ کشور، کانونی برای گردشگری و توریسم بدانیم.
 
شهری که به دلیل سبقه تاریخی و باستانی و طبیعت زیبا و دل‌انگیزش همواره مورد علاقه و توجه بسیاری از جهانگردان و ایرانگردان است.
 
از جمله سوغات معروف استان فارس که بخش عمده‌ی آن در شیراز بافت می‌شود، خاتم شیراز، آبلیموی دست افشار، گبه، گلیم، نان فسایی، مسقطی لاری، حلوای ارده، گلاب و عرقیات میمند وهمچنین کلوچه مسقطی که نماد خوراکی این شهر محسوب می‌شود که مسافران با خود به ارمغان می‌برند.


فارس از معدود استانهایی است که جاذبه‌های سیاحتی مهم و متنوع برخوردار است؛ از دریاچه‌ی پریشان، مهارلو، بختگان، دشت ارژن و چشم‌اندازهای طبیعی چون:بهشت گمشده، آبشار مارگون و باغ‌ عفیف‌آباد میتوان به عنوان مناظر دیدنی شیراز یاد کرد.
 
لازم به ذکر است که شهر شیراز به شهر عرفان، شهر شاعران، مهد عشق شهر گل و بلبل، دیار حافظ، شهر راز و رخ هفت کشور نیز معروف است.
 
شایان توجه است که میهمان‌نوازی با خون مردم شیراز عجین گردیده و به شکل سنتی دیرپا در آداب و رفتار آنان جلوه‌گری می‌کند زبانزد خاص و عام است.
 

گزارش از کیمیا عامری

انتهای پیام/