به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ خبرهای اختصاصی زندگی هنری و شخصی سینماگران هر کشور به اقتضای شرایط، قوانین و فضایی که در جامعه وجود دارد منتشر می‌شود و آزادی عمل رسانه‌ها نیز تابع این موضوع است. البته گاهی مواقع خبرهای ضد و نقیضی به میان می‌آید که بگیر و نگیر دارد. گاهی درست و گاهی نادرست از آب در می‌آید که این موضوع به جذابیت دنیای تصویر می‌افزاید و چالش‌های به وجود آمده آن را دو چندان می‌کند. خبرهایی که گاه واکنش سینماگران را به دنبال دارد و صدای آن‌ها را به عنوان اعتراض و یا قبول موضوع بلند می‌کند.

مهم‌ترین خبرهای زندگی شخصی سینماگران اعم از ازدواج و طلاق، کناره‌گیری از عرصه سینما به دلایل شخصی و ... است و مهمترین بخش از زندگی هنری آنها طرز پوشش، دستمزد و ... خواهد بود.

دستمزد بازیگران سینما هم یکی از چالش‌برانگیزترین موضوعاتی است که در سینمای ایران همیشه محل بحث بوده و ملاک تعیین دقیق آن مبهم باقی مانده و علامت سؤال را در بین مخاطبان، اهالی رسانه و منتقدان باقی گذاشته است.

برخی بازیگران اصطلاحاً هنری، بعضی‌ها تجاری و تعدادی تلفیقی از این دو یعنی هنری- تجاری تلقی می‌شوند که کیفیت بازی در افزایش دستمزد، در هر سه دسته مشترک است. البته این کیفیت باید به دل مخاطبان اصلی (مردم) بنشیند تا سطح آنها مشخص شود.

در این راستا فیلم‌های کمدی با توجه به تولید کم، سهم بالایی در جذب مخاطب دارند و در حال حاضر رضا عطاران در بین دیگر بازیگران یکه‌تازی می‌کند و نزدیک به یک دهه اکثر فیلم‌هایی که او در آنها نقش‌آفرینی می‌کند، به فروش بالایی می‌رسد و به نوعی او را به پولسازترین بازیگر سینمای ایران تبدیل کرده است. حتی این بازیگر در مواقعی هم با حضور در فیلم‌های غیرتجاری نیز موفق بوده است. این موفقیت در افزایش دستمزد وی به طور قطع تأثیر مثبت می‌گذارد و کمتر کسی به مبلغ دریافتی این بازیگر اعتراضی دارد و آن هم به دلیل سودآوری و نقش موثر وی در رونق گیشه سینماست. (در همه جای دنیا بدین شکل است).

شهاب حسینی، فرهاد اصلانی، حامد بهداد، بهرام رادان، مهران مدیری، رضا کیانیان، نیکی کریمی، حمید فرخ‌نژاد، امین حیایی، مهناز افشار، هنگامه قاضیانی، مریلا زارعی، باران کوثری، ترانه علیدوستی، مصطفی زمانی و الناز شاکردوست از دسته بازیگران مطرح سینمای ما هستند که معمولا به عنوان بازیگران اصلی و تاثیرگذار در یک اثر انتخاب می‌شوند، اما فارغ از کیفیت باید دید که کدامیک از این ستاره‌ها می‌تواند بازگشت سرمایه را برای تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار اثر تضمین کند.

همانطور که عنوان شد، بیشتر تهیه‌کننده‌ها و سرمایه‌گذاران به دلایلی که عنوان شد با کمال میل حاضرند به بازیگری چون رضا عطاران، دستمزدهای 500 میلیونی که عطاران جدیدًا آن را تکذیب کرده، بدهند. در اصل بازیگری موفق است که سطح کیفیت کار خود را حفظ کند و در دوره‌های زمانی فعالیت هنری، پتانسیل جذب مخاطب را به دنبال داشته باشد که خود این موضوع به دلایل مختلفی بستگی دارد.

دسته‌ای دیگر از بازیگران مطرح، برخی مواقع با سوژه و فیلمنامه‌هایی خوب طرف می‌شوند، اما تهیه‌کننده آن اثر قادر به پرداخت دستمزد بالای این بازیگر نیست. بنابراین خود بازیگر دست به کار شده و اسپانسری برای تولید فیلم پیدا می‌کند که از این طریق هم دستمزدش را می‌گیرد و هم فیلم به سرانجام می‌رسد.

شنیده‌ها و خبرهای ضد و نقیضی که در خصوص دستمزدهای بازیگران مطرح در سینما وجود دارد، بین یکصد تا 300 میلیون است. البته استثناهایی وجود دارد که به 500 میلیون نیز می‌رسد. اما چون سینمای ما هنوز به صورت صنعت درنیامده و بخصوص در تعامل با کشورهای مطرح دنیا آن چنان قدمی برنداشته و نتوانسته ارز وارد سینما کند، دستمزد بازیگران مطرح ما نسبت به درآمد فیلم بالا به نظر می‌آید. البته اگر قرار باشد به صورت صنعتی جهانی در آید، بازیگران ما دیگر نمی‌توانند به ورزش، چهره و ... اهمیت ندهند. موضوعی که در سینمای ما به شدت باب شده و کمتر بازیگری به آن اهمیت می‌دهد.

اینکه مشخص نیست تا چه حد دستمزدهایی که گاهی از زبان سینماگران و اهالی رسانه به گوش می‌رسد، صحت دارد، به خاطر نبود قانونی مشخص است و چرایی اینکه قانون مشخصی مانند کشورهای صاحب صنعت سینما در خصوص دستمزد بازیگران و دادن مالیات طبق آن در کشور ما وجود ندارد، به مقامات مسئول ربط پیدا می‌کند.

ازطرفی اگر برخی از بازیگران مانند عطاران 500 میلیون دستمزد می گیرند باید به آنها حق داد؛ چون گیشه را تسخیر کرده و به رونق سینما کمک می‌کنند. در این میان چه کسی جوابگوی عملکرد بازیگرانی است که با دریافت دستمزد بالا سوددهی هم ندارند؟!

گزارش از: اشکان منصوری

انتهای پیام/